Είχε διαπιστωθεί ότι ορισμένα είδη αραχνών επιλέγουν κάποιες φορές να τραφούν με ψάρια. Ομως δεν είχαν εντοπισθεί περισσότερα στοιχεία για αυτή τη συμπεριφορά των αραχνών. Η πρώτη επισταμένη έρευνα που έγινε για αυτή τη δραστηριότητα των αραχνών αποκάλυψε εντυπωσιακά στοιχεία. Οι αράχνες μπορούν να… πιάνουν ακόμη και μεγαλύτερα από εκείνες ψάρια.

Το ψάρεμα

Την έρευνα πραγματοποίησαν ερευνητές με επικεφαλής τον ζωολόγο Μάρτιν Νιφέλερ, του Πανεπιστημίου της Βασιλείας στην Ελβετία. Οπως διαπίστωσαν υπάρχουν περίπου 30 είδη αραχνών που ζουν σε όλες τις ηπείρους του πλανήτη και μπορούν να… ψαρεύουν και μάλιστα ψάρια μεγαλύτερου μεγέθους από αυτές. Πρόκειται κατά βάση για ημι-υδρόβιες αράχνες οι οποίες όπως ανακάλυψαν οι ερευνητές στήνουν καρτέρι σε συγκεκριμένα σημεία μικρότερων και μεγαλύτερων λιμνών, παραποτάμων και ελών από τα οποία περνούν ψάρια.

Μόλις κάποιο ψάρι περάσει από το σημείο που οι αράχνες έχουν κρυφτεί απλώνουν με ταχύτητα ένα από τα άκρα τους και το τσιμπάνε. Το τσίμπημα απελευθερώνει νευροτοξίνες και ένζυμα που οδηγούν γρήγορα στον θάνατο το θύμα. Μόλις το ψάρι πεθάνει η αράχνη το αρπάζει και το μεταφέρει σε κάποιο σημείο που θα μπορεί να το φάει με την ησυχία της. Οπως είδαν οι ερευνητές οι αράχνες που έχουν σκοτώσει ένα ψάρι συνηθίζουν να πηγαίνουν να γευματίσουν είτε κάτω από μια πέτρα ή σε εσοχές δέντρων.

Σούπερ τροφή

Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το πώς και το γιατί οι αράχνες καταναλώνουν ψάρια. Αφού βρούνε το σημείο που θα γευματίσουν οι αράχνες εμφυτεύουν στα νεκρά ψάρια κάποια ένζυμα τα οποία λιώνουν τους ιστούς των ψαριών. Στη συνέχεια οι αράχνες ρουφούν τους λιωμένους ιστούς με τρόπο ανάλογο σύμφωνα με τους ερευνητές όπως πίνουμε εμείς ένα μιλκσέικ. Στο ερώτημα γιατί οι αράχνες κυνηγούν ψάρια οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ειδικά για τα ημι-υδρόβια είδη τα ψάρια αποτελούν μια σούπερ τροφή.

«Τα ψάρια αποτελούν μια υψηλής διατροφικής αξίας τροφή για τις αράχνες, πλούσια σε πρωτεΐνες και θερμίδες. Η κατανάλωση ψαριών πιθανώς να είναι εξαιρετικά πολύτιμη κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου ειδικά για τις θηλυκές αράχνες που εγκυμονούν και έχουν αυξημένες ενεργειακές ανάγκες. Επίσης τα ψάρια είναι μια ιδανική επιλογή σε χρονικές περιόδους που υπάρχει έλλειψη στα παραδοσιακά (ασπόνδυλα) θηράματα των αραχνών» αναφέρει ο Νιφέλερ. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PLoS ONE».