Ν. Βούτσης: «Δεν εκφράζει το μπλοκ Σημίτη ο Χαρδούβελης»

Την Τρίτη 10 Ιουνίου ο γραμματέας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Βούτσης μίλησε στους Μπάμπη Παπαπαναγιώτου και Άρη Ραβανό για τη νέα κυβέρνηση και το ενδεχόμενο συνάντησης Σαμαρά-Τσίπρα για το χρέος.{{{ audio1 }}}

Για τον Γκίκα Χαρδούβελη

«Και ο κ. Παπαδήμος ήταν του ιδίου κύκλου και είχε δεξί του χέρι τον κ. Χαρδούβελη και έγινε πρωθυπουργός. Θέλω να πω πως το θέμα είναι η πίστη που έχει αυτός ο κύκλος των στελεχών στη στρατηγική της Ε.Ε. για την αντιμετώπιση της κρίσης.»

Για το αν εκφράζει το «σημιτικό» κύκλο

«Δεν τη συμμερίζομαι, διότι μέσα στη Βουλή έχουμε δει πρασινο-πράσινους σε εισαγωγικά υπουργούς και υφυπουργούς να έχουν πολύ πιο νεοφιλελεύθερες απόψεις και να στηρίζουν τέτοιες πολιτικές με πολλά επιχειρήματα. Είτε έτσι είτε αλλιώς, έχει υπάρξει δομική μετάλλαξη και στο μπλοκ των συγκυβερνώντων κομμάτων από πλευράς ιδεολογίας και προγράμματος ή πολιτικής και ως προς αυτό δεν έχει νόημα και του κ. Βενιζέλου το προοδευτικό πρόσημο ανάλογα με το πόσοι θα είναι (υπουργοί από το ΠΑΣΟΚ). Υπάρχουν υπουργοί και υφυπουργοί που είχαν μπει ήδη στην κυβέρνηση από το ΠΑΣΟΚ και με πολύ μεγαλύτερη άνεση και πολύ λιγότερα προβλήματα προωθούν πολιτικές άκρως φιλομνημονιακές και εμείς λέμε αντικοινωνικές. Ο ίδιος ο κ. Στουρνάρας δεν ήταν νεοδημοκράτης, προς Θεού, και του το είχαμε πει πρόσωπο με πρόσωπο. Και άλλοι το ίδιο…»

Για το ενδεχόμενο μιας συνάντησης Σαμαρά-Τσίπρα για το χρέος

«Έχει γίνει το παν ώστε όλες οι θεσμικές, πραγματικές δίοδοι για μια τέτοια ουσιαστική συζήτηση να καταργηθούν. Πιστεύω ότι όσο η Ν.Δ. και ο κ. Βενιζέλος – αυτά μπορεί να είναι προπομπός – δεν βγαίνουν από το τριπάκι ότι είναι βιώσιμο το χρέος και θα βρούμε έναν τρόπο να χρεώσουμε τις επόμενες γενιές μέχρι το τέλος του 21^ου αιώνα για να λυθεί το ζήτημα, είναι ανόητο και αδιανόητο να υπάρξει μια επικοινωνιακού τύπου συνάντηση. Ούτε ο ίδιος ο κ. Σαμαράς θα το ήθελε, μη νομίζετε, διότι σ’ αυτά είναι πολύ killer.

Με τα δεδομένα της σημερινής πολιτικής, θα θεωρούσα ότι αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία και δεν θα επέβαλε μια στρατηγική και ριζοσπαστική αλλαγή πολιτικής που θα σήμαινε ότι θα πρέπει να υπάρξει μια εθνική στρατηγική: να συνέλθει η Βουλή, να ενημερωθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και να γίνει η διαπραγμάτευση. Αυτό δεν φαίνεται ούτε προκύπτει ούτε το προδιαθέτει κανείς και φαίνεται ότι πάνε να γλιτώσουν τα ακόμη χειρότερα, θα έλεγε κανείς.»