Ο βερντιανός «Μάκμπεθ» που παρουσιάζει αυτό το διάστημα η Εθνική Λυρική Σκηνή στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών –σήμερα η τελευταία παράσταση –κέρδισε, χωρίς αμφιβολία, ένα φιλόδοξο στοίχημα. Κυρίως ως προς το μουσικό μέρος. Και πιο ειδικά: η Ορχήστρα της ΕΛΣ υπό τον Μύρωνα Μιχαηλίδη, καλλιτεχνικό διευθυντή του οργανισμού, αποδείχθηκε το πραγματικά «καλό χαρτί» της παραγωγής, γεγονός το οποίο γεννά μεγάλες προσδοκίες για το μέλλον και δη στη νέα στέγη στο Φαληρικό Δέλτα. Η άρτια ερμηνεία της παρτιτούρας, η ανάδειξη της λεπτομέρειας, η ξεκάθαρη αποτύπωση των μουσικών «αποχρώσεων» άγγιξαν πραγματικά την πεμπτουσία της μουσικής του Βέρντι: την εγγύτητά του στον Ανθρωπο και στη Ζωή ακόμη και μέσα από ένα τόσο σκοτεινό έργο, βασισμένο στη σαιξπηρική τραγωδία… Εύσημα αξίζουν πάντως και στη Χορωδία της Λυρικής, υπό τη διεύθυνση του Αγαθάγγελου Γεωργακάτου, για τη συμμετοχή της στην παραγωγή, πράγμα επίσης αισιόδοξο για τη συνέχεια του πράγματος… Είναι πραγματικά ευχάριστο και ελπιδοφόρο να ανακαλύπτει κανείς εστίες ανάτασης στην περιρρέουσα ζοφερή ατμόσφαιρα. Και η Εθνική Λυρική Σκηνή έχει πλέον καταγραφεί σταθερά ως μία από τις πιο δυναμικές: στους δρόμους και στις πλατείες όπου συναντά με τόλμη τον «αμύητο» θεατή αλλά και στη μεγάλη σκηνή όπου αποδεικνύει ότι μπορεί να ικανοποιήσει και το πιο απαιτητικό κοινό. Κι ο πήχης όλο και ψηλώνει!..
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
