Καταφύγιο από τους εχθρούς τους βρίσκουν τα εντυπωσιακά ψαράκια-κλόουν μέσα στις φιλόξενες θαλάσσιες ανεμώνες. Η συγκεκριμένη σχέση εξάρτησης, σύμφωνα με αμερικανούς επιστήμονες, είναι σαν το… οξυγόνο. Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Ομπερν, στην Αλαμπάμα, κατά τη νυχτερινή «διαμονή» των μικροσκοπικών ψαριών ευνοούνται και τα δυο είδη καθώς αυξάνονται τα επίπεδα οξυγόνου γύρω τους.
Όπως περιγράφουν οι ειδικοί με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό έντυπο «Journal of Experimental Biology», με τις κινήσεις που κάνουν τα ψάρια-κλόουν όταν είναι κρυμμένα μέσα στα πλοκάμια της ανεμώνης, ουσιαστικά ενισχύουν τη ροή του νερού γύρω τους με αποτέλεσμα να αυξάνουν την κατανάλωση οξυγόνου των ίδιων αλλά και των ανθόζωων που τα φιλοξενούν.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας, τα επίπεδα οξυγόνου γύρω από τους κοραλλιογενείς υφάλους πέφτουν καθώς με τη δύση του ήλιου σταματά και η διαδικασία της φωτοσύνθεσης. Τις νυχτερινές ώρες «χτυπούν» και οι εχθροί των χαριτωμένων ψαριών με αποτέλεσμα αυτά να τρυπώνουν στις ανεμώνες για να βρουν καταφύγιο.
«Ενώ πολλοί οργανισμοί που ζουν στους κοραλλιογενείς υφάλους έχουν τη δυνατότητα να “μετακομίσουν” σε περιοχές με περισσότερο οξυγόνο, τα ψαράκια-κλόουν παραμένουν πιστά στις ανεμώνες τους» εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης δρ Τζόζεφ Στζέμπακ.
Μελετώντας την «ανάσα» της σχέσης
Με σκοπό να κατανοήσουν τη νυχτερινή σχέση ανάμεσα στα ψάρια κλόουν και τις ανεμώνες, οι επιστήμονες ταξίδεψαν στη νότια Ιορδανία και συγκεκριμένα στον Σταθμό Θαλάσσιας Επιστήμης, στην παραθαλάσσια πόλη Ακαμπα.
Βουτώντας στην Ερυθρά θάλασσα, οι ερευνητές κατάφεραν να μετρήσουν τις αλλαγές που καταγράφονταν στα επίπεδα οξυγόνου όταν τα ψαράκια «διανυκτέρευαν» μέσα στις ανεμώνες καθώς και όταν απομακρύνονταν από αυτές.
Διαπίστωσαν λοιπόν, ότι ψάρια και ανεμώνες κατανάλωναν 1,4 φορές περισσότερο οξυγόνο όταν ήταν μαζί από ό,τι όταν βρίσκονταν χώρια. Ακόμα, τα ψάρια φάνηκε να έχουν μεγαλύτερη κινητικότητα εντός του ζωντανού «ξενοδοχείου» τους, από ό,τι όταν ήταν εκτεθειμένα.
«Όταν τα ψαράκια-κλόουν ξεκουράζονται ανάμεσα στα πλοκάμια της ανεμώνης τους, υιοθετούν συμπεριφορές που δεν ακολουθούν όταν είναι μόνα τους» περιγράφει ο δρ Στζέμπακ. «Οι συμπεριφορές αυτές, όπως π.χ. η έντονη κινητικότητα, φαίνεται πως ενισχύουν τη ροή του νερού ανάμεσα στα πλοκάμια της ανεμώνης».
«Η κατανάλωση οξυγόνου από την ανεμώνη φάνηκε να αυξάνεται ανάλογα με τη ροή του νερού, γεγονός που υποδεικνύει ότι οι συμπεριφορές του ψαριού-κλόουν οι οποίες επηρεάζουν τη ροή του νερού επιδρούν στον αναπνευστικό ρυθμό της ανεμώνης» προσθέτει ο επικεφαλής της μελέτης.
Oι ερευνητές πιστεύουν ότι οι συμπεριφορές του όμορφου ψαριού που ενισχύουν την κατανάλωση οξυγόνου του ίδιου αλλά και της ανεμώνης σχετίζονται με κινήσεις που αφορούν το κούνημα των πτερυγίων του – την προσπάθεια του να χωθεί πιο βαθιά στο «κρεβάτι» των πλοκαμιών αλλά και την αλλαγή της κατεύθυνσης τους, κινήσεις που θα μπορούσαν να είναι αντίστοιχες με το στριφογύρισμα που κάνουμε στο κρεβάτι.
