«Παρόλο που πολλοί πολίτες της Υεμένης δεν υποστηρίζουν τους Χούθι, ούτε τις μεθόδους τους, υποστηρίζουν τις ενέργειές τους υπέρ του παλαιστινιακού λαού» λέει μιλώντας στο «Βήμα» ο Γιαχία Μοχάμεντ Αμντουλάχ Σάλεχ, ανιψιός του δολοφονηθέντος (από τους Χούθι) πρώην προέδρου Αλί Αμντουλάχ Σάλεχ και μέλος της Γενικής Επιτροπής του κόμματος Γενικό Λαϊκό Συνέδριο, που ίδρυσε ο θείος του. Επί προεδρίας Σάλεχ, ο υεμενέζος αξιωματούχος διετέλεσε αρχηγός των Προεδρικών Δυνάμεων Ασφαλείας. Η «εξτρεμιστική οργάνωση», όπως χαρακτηρίζει τους ένοπλους αντάρτες της γενέτειράς του, είναι «διατεθειμένη να πολεμήσει στον μέγιστο βαθμό» κατά των αμερικανικών και βρετανικών πληγμάτων «χωρίς να ενδιαφέρεται για τις συνέπειες».

Πιστεύετε ότι τα αμερικανοβρετανικά αντίποινα θα απαντηθούν με κλιμάκωση των πυραυλικών επιθέσεων από τους Χούθι;

«Οι Χούθι είναι μια εξτρεμιστική οργάνωση που η κυβέρνηση της Υεμένης προσπαθεί, από το 2004, να εξαλείψει ή να περιορίσει και να πείσει την ηγεσία της να μετατραπεί σε πολιτικό κόμμα. Ωστόσο, οι Χούθι έχουν μια εξτρεμιστική θρησκευτική ατζέντα. Δεν πιστεύουν στη δημοκρατία και στις εκλογές. Θεωρούν ότι ο Θεός τούς έχει δώσει το δικαίωμα να κυβερνούν, επομένως είναι διατεθειμένοι να πολεμήσουν στον μέγιστο βαθμό, χωρίς να ενδιαφέρονται για το συμφέρον του λαού της Υεμένης. Από την ίδρυσή τους οι Χούθι βασίζονται στη βία, τις δολοφονίες και την αρπαγή δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Ως εκ τούτου, είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τα αμερικανικά και βρετανικά πλήγματα χωρίς να ενδιαφέρονται για τις συνέπειες, ειδικά αφότου απέκτησαν δημοτικότητα στους Αραβες και διεθνώς με τις ενέργειές τους».

Επομένως, μπορεί και να κλιμακώσουν στο προσεχές διάστημα τις επιθέσεις τους;

«Ναι, πρέπει να αναμένουμε κλιμάκωση των επιθέσεών τους. Το ερώτημα όμως είναι άλλο. Ο λεγόμενος ελεύθερος, δημοκρατικός, δυτικός κόσμος, που υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, μπορεί ή όχι να σταματήσει τη γενοκτονία στη Γάζα, να προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στους πολίτες της και να βρει μια δίκαιη λύση στο παλαιστινιακό ζήτημα;».

Είναι εντυπωσιακό ότι οι Χούθι δεν υποχωρούν, παρότι διαθέτουν απηρχαιωμένα οπλικά συστήματα και παλαιού τύπου πυραύλους, και οι ΗΠΑ δείχνουν αποφασισμένες να ανακόψουν τη δράση τους.

«Οσο περισσότερες χώρες στρέφονται εναντίον των Χούθι και αυτού που προσπαθούν να επιτύχουν, τόσο περισσότερο αισθάνονται ότι προκαλούνται».

Ποιος βρίσκεται πίσω από τους Χούθι, ποιος τους εξοπλίζει;

«Τα όπλα τους είναι ό,τι έχει απομείνει από τον στρατιωτικό οπλισμό της Υεμένης, όταν κατέλαβαν την εξουσία. Υποστηρίζονται από το Ιράν. Οι Χούθι αποτελούν μέρος της Υεμένης, και η Υεμένη είναι σαν το Αφγανιστάν».

Δηλαδή;

«Η Υεμένη είναι ένα νεκροταφείο αυτοκρατοριών. Οποτε μια χώρα εισβάλλει στην Υεμένη, συντρίβεται».

Ποιους απειλούν οι Χούθι, εκτός από το Ισραήλ; Το αίτιο πίσω από τις επιθέσεις τους στην Ερυθρά Θάλασσα είναι αποκλειστικά τα όσα διαπράττονται στη Γάζα ή έχουν ευρύτερη ατζέντα;

«Στόχος των Χούθι είναι αποκλειστικά η ισραηλινή κατοχή. Δεν απειλούν κανέναν πέραν των Ισραηλινών. Πολεμούν για να διακοπεί η γενοκτονία-εθνοκάθαρση στη Γάζα».

Ωστόσο, η παγκόσμια εμπορική αλυσίδα διασαλεύεται επειδή μπλοκάρουν και ελέγχουν την Ερυθρά Θάλασσα. Τα «παράπλευρα» θύματα δεν είναι μόνο το Ισραήλ.

«Οι Χούθι δεν μπορούν να απειλήσουν το διεθνές εμπόριο».

Οι προσπάθειες διαμεσολάβησης του Κατάρ έχουν τη δυναμική να συμβάλουν στον τερματισμό του πολέμου στη Γάζα;

«Οχι. Ως γνωστόν, το Κατάρ είναι διαμεσολαβητής-μαριονέτα των ΗΠΑ».

Οι Χούθι απολαμβάνουν πλειοψηφική αποδοχή στην Υεμένη; Οι πολίτες της Υεμένης υποστηρίζουν τη δράση τους στην Ερυθρά Θάλασσα;

«Παρόλο που πολλοί πολίτες της Υεμένης δεν υποστηρίζουν τους Χούθι, ούτε τις μεθόδους τους, αντιμέτωποι με μια γενοκτονία τέτοιου συντριπτικού μεγέθους στη Γάζα, τους υποστηρίζουν, τουλάχιστον στο σκέλος που ενεργούν υπέρ του παλαιστινιακού λαού».

Ποια θα είναι η επόμενη ημέρα στη Γάζα; Ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου, Τζον Κίρμπι, αμφισβήτησε την ικανότητα του Ισραήλ να εξαλείψει τη Χαμάς, εκτιμώντας ότι θα έχει ρόλο στη Γάζα και μετά τη λήξη του πολέμου. Μπορεί αυτό να συμβεί;

«Δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθεί ένα εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα όσο συνεχίζουν να υφίστανται οι λόγοι για την ύπαρξή του, δηλαδή η ισραηλινή κατοχή και οι συνέπειές της. Η λύση είναι να τερματιστεί η κατοχή και να δημιουργηθεί ένα δημοκρατικό παλαιστινιακό κράτος, στο οποίο θα συμμετέχουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις των Παλαιστινίων».