Οι περισσότεροι πιστεύουμε ότι η εμμονή των Ελλήνων με τον καφέ είναι κάτι το σχετικά πρόσφατο. Ενα φαινόμενο που μας προέκυψε μετά την είσοδο στην αγορά των speciality coffees, των καλοφτιαγμένων φρέντο εσπρέσο, των καπουτσίνο με το τέλειο αφρόγαλα, των ακόμη πιο νεόφερτων cold brew, flat whites, lattes κ.ά. Και ναι, μπορεί την τελευταία δεκαετία η χώρα μας να έχει αναβαθμίσει τις υπηρεσίες της στον χώρο του καφέ, με επαγγελματίες που κερδίζουν παγκόσμιους διαγωνισμούς και χαρμάνια που προέρχονται από όλες τις γωνιές του πλανήτη, αλλά ο «μερακλίδικος» καφές ήταν πάντοτε για εμάς το ζητούμενο. Ακόμη και όταν γινόταν στο σπίτι με ένα απλό μπρίκι και ένα γκαζάκι.
Αυτό μου θύμισε η πρόσφατη συζήτησή μας με τον Ηλία Παπαθανάση, στο café Cultivos στο Κολωνάκι όπου εργάζεται. Την ώρα που μου έδινε τα tips για τον ιδανικό σπιτικό εσπρέσο θυμήθηκα τον πατέρα μου και το δικό του τελετουργικό για τον τέλειο ελληνικό, πάντοτε φρεσκοαλεσμένο από το καφεκοπτείο της γειτονιάς. Μπορεί σήμερα οι επιλογές που έχουμε να είναι πολύ περισσότερες – στο ντουλάπι μου, για παράδειγμα, έχω τουλάχιστον 20 συσκευασίες από διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής, καφέδες από την Ιταλία, εσπρέσο με γεύσεις και απλούς, ιδανικούς για φρέντο, κ.ά. -, οι μηχανές και τα σκεύη πιο εξελιγμένα, ωστόσο ο σκοπός είναι ίδιος: η απόλαυση της καθημερινής μας απλής και προσιτής πολυτέλειας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
