Πρόκειται για ένα τεράστιο μουσείο περίπου 24.000 τ.μ., το οποίο μπορείς να επισκεφθείς από την ξηρά ή από τη θάλασσα, πάνω στο νησί Saadiyat, στο Αμπου Ντάμπι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Καθημερινά, χιλιάδες επισκέπτες από όλον τον κόσμο δικαιώνουν την ύπαρξή του, αφού ο θαυμασμός και τα θετικά τους σχόλια μεταφέρονται σαν την πνοή του ανέμου σε όλους εκείνους που ενδιαφέρονται για το πολιτισμικό μας παρόν και μέλλον.

Ετσι, η συνεργασία του Λούβρου, το οποίο γεννήθηκε από τα ιδανικά του Διαφωτισμού και λειτουργεί από το 1793 ως κυψέλη αισθητικής και πνευματικής καλλιέργειας, και του εκπαιδευτικού οράματος του εμιράτου, στερέωσαν αυτό το σύγχρονο θαύμα του αραβικού κόσμου.

Το μουσείο, το οποίο εγκαινιάστηκε έπειτα από επιμελή και τελειοθηρική προετοιμασία το 2017 από τον Μοχάμεντ μπιν Ζάγεντ αλ Ναχιάν, πρόεδρο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, και τον γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, θα συνεχίσει τη λαμπρή δράση του ως το 2047 πάνω στην παραλιακή λεωφόρο Ζακ Σιράκ, τιμώντας τον εκλιπόντα πρόεδρο της Γαλλίας για τις προσπάθειές του να ενισχύσει τους δεσμούς μεταξύ Γαλλίας και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, χωρίς να παραβλέπεται και η καθοριστική συμβολή του πρώην προέδρου Νικολά Σαρκοζί στη δημιουργία του.

Αρχιτεκτονική και εκθέματα

Το Λούβρο Αμπου Ντάμπι, με την υψηλής αισθητικής αρχιτεκτονική άποψη του Ζαν Νουβέλ, αποτελείται από λιτά ορθογώνια λευκά κτίρια κάτω από έναν τεράστιο διάτρητο μεταλλικό θόλο με 7.850 «άστρα» σε ένα πυκνό πλέγµα που αφήνει το φως να περνά ισχνά στον χώρο. Αυτός ο πρωτόφαντος θόλος έχει ύψος περίπου 40 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας και 36 μέτρα από το έδαφος. Ετσι, εξασφαλίζει μια ζωογόνο σκιά κάτω από τον καυτό ήλιο της πόλης και όταν πέφτει το σκοτάδι αποκαλύπτει μια μαγική εικόνα, αφού οι πολυάριθμες όψεις του θυμίζουν έναστρο ουρανό.

Τα κτίρια «κρύβουν» και προβάλλουν με έναν ευχάριστο, σχεδόν μινιμαλιστικό τρόπο μοναδικά γλυπτά, πίνακες, αντικείμενα, φωτογραφίες, παλιά βιβλία, χάρτες, νομίσματα που προέρχονται από το Λούβρο, το Musée d’ Orsay, το Centre Pompidou, το Château de Versailles καθώς και από άλλες σημαντικές συλλογές, όπου συνυπάρχουν αριστουργήματα της διαχρονίας του δυτικού και του ανατολικού πολιτισμού.

Η περιπλάνηση στο μουσείο ξεκινάει με τα υποβλητικά, μνημειακών διαστάσεων ζωγραφικά έργα του Γιαν Πέι-Μινγκ, του φημισμένου κινέζου ζωγράφου που διαμένει μόνιμα στην Ντιζόν της Γαλλίας, υπό τον τίτλο «Η κηδεία της Μόνα Λίζα», με τα φαιόχρωμα αινιγματικά τοπία του να συνδιαλέγονται και την ύπαρξη διάσπαρτων νεκροκεφαλών να μας θυμίζει το φθαρτό της ζωής.

Θησαυροί του αρχαίου ελληνικού και ρωμαϊκού κόσμου (ο μαρμάρινος ακέφαλος ανδρικός κορμός, αντίγραφο ρωμαϊκής εποχής ελληνικού πρωτοτύπου του 5ου αιώνα π.Χ., συνομιλεί με τα επιβλητικά μαρμάρινα αγάλματα της Αθηνάς ή της Αρτεμης και την εντυπωσιακή καθιστή γυναικεία μορφή, επίσης ρωμαϊκά αντίγραφα), της Συρίας, της Ιαπωνίας αλλά και σπουδαία έργα των Λεονάρντο ντα Βίντσι, Ανρί Ματίς, Βίνσεντ βαν Γκογκ, Ζακ Λουί Νταβίντ, Κλοντ Μονέ, Εντουάρ Μανέ, Πολ Γκογκέν, Αντόνιο Κανόβα (ο εκπληκτικός «Αγώνας ανάμεσα στον Κρεύγα και τον Δαμόξενο», δύο άψογης ανατομικής έκφρασης νεοκλασικά γλυπτά σε ένα έργο βασισμένο σε σκηνή που περιγράφεται από τον Παυσανία τον 2ο αιώνα μ.Χ., όπου ο Κρεύγας έχασε τη ζωή του και ο Δαμόξενος αποκλείστηκε επειδή παραβίασε τους κανόνες της μάχης), Ογκίστ Ροντέν (το γλυπτό «Μνημείο του Βικτόρ Ουγκό» και η περίφημη «Κλήση στα όπλα», με τον τραυματισμένο στρατιώτη στα πόδια μιας φτερωτής μορφής), Αλμπέρτο Τζιακομέτι, Πάμπλο Πικάσο, καθώς και το εκπληκτικό Art Deco σαλόνι-τραπεζαρία του 1925 του λόρδου Ρόδερμιρ από το διαμέρισμά του στα Ηλύσια Πεδία – πρόκειται για ένα μαγευτικό ταξίδι στον χρόνο μέσω της μεταφοράς-εγκατάστασης του χώρου που είχαν επιμεληθεί και φιλοτεχνήσει ο διακοσμητής Ζακ Εμίλ Ριλμάν και ο γλύπτης Λουί Πιερ Ριγκάλ.

Σφραγίδα πολιτισμού στο Αμπου Ντάμπι

Αέναα δημιουργικός άνεμος πνέει στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η περιοχή των μουσείων στο Αμπου Ντάμπι έχει αναδειχθεί σε τοπόσημο με διεθνείς προεκτάσεις, ορίζοντας τη θέση της ανάμεσα στα πολυσυζητημένα αντίστοιχα ιαπωνικά και ευρωπαϊκά πολιτιστικά συμπλέγματα, τα οποία αποτελούν διαχρονικά κέντρα πνευματικής και αισθητικής καλλιέργειας ενώ παράλληλα λειτουργούν ως μοναδικοί χώροι ευεξίας – όπως, ενδεικτικά, το νησί Ναοσίμα στην Ιαπωνία, το Πάρκο Ουένο στο Τόκιο και το Νησί των Μουσείων στο Βερολίνο, που φιλοξενεί και το Μουσείο της Περγάμου, στο οποίο στεγάζονται ο βωμός του Δία (χρονολογείται από τον 2ο αιώνα π.Χ. και έχει αποσπαστεί από την Πέργαμο της Μικράς Ασίας) και τμήμα της εντυπωσιακής Πύλης της Ιστάρ της Βαβυλώνας.

Το Λούβρο Αμπου Ντάμπι προβάλλει δυναμικά τη δημιουργικότητα της ανθρωπότητας. Στις γυάλινες επιφάνειες των μεγάλων παραθύρων του υπάρχουν αποφθεγματικές φράσεις ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης, όπως του Κομφούκιου

– «Ο πιο μεγάλος ταξιδευτής είναι αυτός που μπόρεσε να περιηγηθεί μια φορά γύρω από τον εαυτό του» – ή του Κλοντ Λεβί-Στρος
– «Οι επιφανειακές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων υποκρύπτουν μια βαθιά ενότητα».

«Η φιλοδοξία του Λούβρου Αμπου Ντάμπι αντανακλάται στο αφήγημα και τη συλλογή του, που, καθώς αποτελεί γιορτή του πολιτισμού και των ανθρώπινων ιστοριών, σφυρηλατεί μια σύνδεση με τον κόσμο για να μοιράσει γνώση και να δημιουργήσει νέα κεφάλαια στην ιστορία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Η φιλοσοφία του πηγάζει από την επιθυμία να συνδέει πνεύματα και πολιτισμούς και να λειτουργεί ως ερέθισμα γνώσης. Μέσα από εκθέσεις που εμπνέουν, διαφοροποιημένα προγράμματα και συναρπαστικά εκπαιδευτικά εργαλεία, επιβεβαιώνει την αποστολή του. Στα χρόνια που έρχονται, το Λούβρο Αμπου Ντάμπι θα συντροφεύουν το Εθνικό Μουσείο Ζαγέντ, το Μουσείο Γκουγκενχάιμ Αμπου Ντάμπι και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Αμπου Ντάμπι» δηλώνει ο πρόεδρος του Τμήματος Πολιτισμού και Τουρισμού του Αμπου Ντάμπι, Μοχάμεντ Χαλίφα αλ Μουμπάρακ.

Το μουσείο αυτό αποτελεί μια υπόσχεση προς την ανθρωπότητα, μια δωρεά, με την οποία μπορείς να αντιληφθείς τον πυρήνα της ζωής. Ετσι, δρασκελίζοντας την είσοδό του, οι επισκέπτες, μετά τη ζεστή πνοή της ερήμου, αιφνιδιάζονται από τη δύναμη της διαχρονικής τέχνης, η οποία φωτίζει ταυτόχρονα το χθες και το σήμερα, το μέλλον και την αιωνιότητα.