Ο Fujii Kaze, γεννημένος στις 14 Ιουνίου 1997 στο Σατοσό της Oκαγιάμα στην Ιαπωνία, αποτελεί μία από τις πιο εντυπωσιακές περιπτώσεις σύγχρονου ιάπωνα καλλιτέχνη και η διεθνής απήχησή του δεν είναι κάτι τυχαίο. Μεγάλωσε ακούγοντας τζαζ, κλασική μουσική, ποπ και enka, ενώ από τα 12 του χρόνια άρχισε να ανεβάζει στο YouTube βίντεο με διασκευές, συγκεντρώνοντας εκατομμύρια προβολές. Μετά την αποφοίτησή του από το λύκειο, μετακόμισε στο Τόκιο και ξεκίνησε να ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική. Το 2019 κυκλοφόρησε τα πρώτα του singles, ενώ η επίσημη δισκογραφική του είσοδος πραγματοποιήθηκε το 2020 με το άλμπουμ «Help Ever Hurt Never».

Ακολούθησε μια σειρά από σημαντικές επιτυχίες. Το 2021, το τραγούδι «Tabiji» χρησιμοποιήθηκε ως θέμα σε τηλεοπτική σειρά, ενώ το «Kirari» έγινε τεράστια επιτυχία μετά τη χρήση του σε διαφήμιση της Honda, συγκεντρώνοντας μέχρι σήμερα περισσότερα από 270 εκατομμύρια streams μόνο στο Spotify. Τον Μάρτιο του 2022 κυκλοφόρησε το δεύτερο του άλμπουμ με τίτλο «Love All Serve All», που περιείχε hits όπως τα «Matsuri» και «Garden». Ο δίσκος έφτασε στην κορυφή των charts στην πατρίδα του, απέσπασε πολλαπλά βραβεία και συνοδεύθηκε από δύο sold-out συναυλίες στο Panasonic Stadium Suita, με 70.000 θεατές. Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς, το τραγούδι «Shinunoga E-Wa» από την πρώτη του δισκογραφική δουλειά, έγινε viral στο TikTok, κατακτώντας την κορυφή των Spotify Viral Charts σε 23 χώρες. Πλέον έχει ξεπεράσει τα 700 εκατομμύρια streams.

Το 2023 ξεκίνησε η πρώτη του περιοδεία εκτός συνόρων της χώρας του με τίτλο «Fujii Kaze and the Piano Asia Tour», με στάσεις σε Σεούλ, Μπανγκόκ, Τζακάρτα, Κουάλα Λουμπούρ, Σανγκάη, Ταϊπέι και Χονγκ Κονγκ. Παράλληλα κυκλοφόρησε τα singles «Workin’ Hard» – θεματικό τραγούδι για το FIBA World Cup 2023 – και «Hana», που αποτέλεσε μουσική υπόκρουση σε τηλεοπτική σειρά. Το 2024 ο 28χρονος σήμερα καλλιτέχνης έδωσε μια ιστορική συναυλία στο Gocheok Sky Dome της Σεούλ. Ηταν ο πρώτος ιάπωνας καλλιτέχνης που εμφανίστηκε σε αυτό το στάδιο, επιβεβαιώνοντας την αυξανόμενη δημοτικότητα του J-pop στην Κορέα. Τον Μάιο ξεκίνησε και την πρώτη του περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, με συναυλίες σε Λος Αντζελες και Νέα Υόρκη. Το καλοκαίρι του 2024 πραγματοποίησε το διήμερο live «Fujii Kaze Stadium Live “Feelin’ Go(o)d”» στο Nissan Stadium, με πάνω από 140.000 θεατές και 280.000 ανθρώπους να παρακολουθούν την εκδήλωση μέσω live streaming.

Τον Σεπτέμβριο του 2025 πρόκειται να κυκλοφορήσει το τρίτο του άλμπουμ, με τίτλο «Prema», το οποίο έχει ηχογραφηθεί εξ ολοκλήρου στα αγγλικά, στοχεύοντας προφανώς σε ένα παγκόσμιο ακροατήριο. Περιλαμβάνει εννέα κομμάτια, με lead single το «Hachikō», το οποίο συνυπέγραψε με τον Tobias Jesso Jr., γνωστό ως συνεργάτη μεταξύ άλλων της Adele. Αυτή η στροφή προς την αγγλόφωνη pop αλλά και η στρατηγική χρήση των social media ενδεχομένως να τον αναδείξουν σε μεγάλο σταρ σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Με όπλα τη μουσική δεξιοτεχνία του και το χάρισμα που τον διακρίνει ως περφόρμερ, ο Fujii Kaze συνεχίζει να χαράζει τον δικό του δρόμο στη σύγχρονη μουσική. Με αφορμή την επερχόμενη δισκογραφική δουλειά του, μιλήσαμε μαζί του μέσω Zoom.

Ο τίτλος του νέου σας άλμπουμ, «Prema», είναι πολύ ιδιαίτερος. Τι σημαίνει για εσάς;

«Η λέξη Prema σημαίνει στα σανσκριτικά “ανώτατη αγάπη”, “υπέρτατη αγάπη”, εκφράζει την πιο αγνή, πνευματική αγάπη. Ονόμασα έτσι το άλμπουμ γιατί είναι φτιαγμένο 100% από αγάπη, αυτά τα τραγούδια είναι το απόσταγμα της καρδιάς μου. Και δεν μιλάω για κάτι επιφανειακό αλλά για την πιο βαθιά και καθαρή αγάπη που έχω μέσα μου. Γι’ αυτό και νιώθω πως ο τίτλος εκφράζει τέλεια ό,τι νιώθω για αυτή τη δουλειά».

Πώς θα περιγράφατε τον ήχο αυτού του δίσκου; Ξέρουμε πως σας αρέσει να παίζετε με τα είδη και τα στυλ.

«Αυτό το άλμπουμ έχει κάτι νοσταλγικό. Με επηρέασε πολύ η μουσική των 80s και των 90s. Εκείνη η εποχή είχε απίστευτη ενέργεια, γι’ αυτό και παραμένει τόσο δημοφιλής πηγή έμπνευσης σε κάθε πτυχή της ζωής. Κι εγώ τη χρειαζόμουν αυτή την ενέργεια. Οταν ξεκίνησα να δουλεύω το “Prema”, ένιωθα πως έχανα το πάθος μου για τη μουσική. Βρήκα στο vibe αυτών των δεκαετιών τις οποίες ανέφερα το κίνητρο που με ώθησε να συνεχίσω».

Είστε όμως πολύ νέος. Πώς ανακαλύψατε αυτά τα ακούσματα;

«Μου αρέσει πολύ να βλέπω μουσικά βίντεο στο Διαδίκτυο. Και εκείνη η εποχή – τα 80s, τα 90s – ξεχείλιζε από δημιουργικότητα στη μουσική! Είναι πολύ εμπνευστικά αυτά που συνέβαιναν τότε».

Ποιοι καλλιτέχνες σας επηρέασαν πιο καθοριστικά;

«Με επηρέασε πολύ ο Μάικλ Τζάκσον, ήταν πρωτοπόρος. Και ο Prince ή η Τζάνετ Τζάκσον μού αρέσουν φοβερά. Αυτό το έντονο, σχεδόν υπερκινητικό vibe, με επηρέασε πολύ».

Υπάρχουν κομμάτια στον δίσκο που σας αγγίζουν με πιο προσωπικό τρόπο;

«Φυσικά. Το ομώνυμο, το “Prema”, εκφράζει περισσότερο από κάθε άλλο το πνεύμα του άλμπουμ. Αλλά το τραγούδι “I Need You Back”είναι το πιο ειλικρινές και αυτό στο οποίο φανερώνω μια πολύ ευάλωτη πτυχή μου. Μιλά για τη στιγμή που ένιωσα πως χάνω το πάθος μου, όχι μόνο για τη μουσική αλλά και για τη ζωή. Είναι ένα τραγούδι-έκκληση για να επανέλθει αυτή η ενέργεια. Το αγαπώ πολύ».

Θα λέγατε ότι το «Prema» σηματοδοτεί ένα νέο κεφάλαιο στην καλλιτεχνική σας πορεία;

«Αναμφίβολα. Είναι το πιο προσωπικό έργο που έχω κάνει. Είναι όλο στα αγγλικά, κάτι που ήταν μεγάλη πρόκληση. Συμμετείχα πολύ ενεργά στη δημιουργία του, έχω γράψει στίχους και μελωδίες σε όλα τα τραγούδια. Ολα όσα έχω κάνει στην Ιαπωνία μέχρι σήμερα ήταν σαν προετοιμασία για αυτόν τον δίσκο. Το να τον ολοκληρώσω ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα».

Πρέπει να σας πω ότι σας έμαθα μέσω της εμφάνισής σας στο Tiny Desk Concerts, η οποία έχει ξεπεράσει τα 20 εκατομμύρια views στο YouTube, και με εντυπωσίασαν πολύ οι ερμηνείες, η φωνή και η γενικότερη παρουσία σας. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία για εσάς;

«Ηταν η καλύτερη live εμπειρία που είχα ποτέ. Ηταν τόσο διασκεδαστικά όλα. Υπήρχε πολύς σεβασμός και αγάπη ανάμεσα σε εμένα και την μπάντα. Οταν υπάρχει αυτή η αμοιβαιότητα, δημιουργείται μια υπέροχη, ήρεμη ενέργεια. Νομίζω ότι αυτό αποτυπώθηκε και στο βίντεο».

Σας αρέσουν τέτοιες εμφανίσεις σε περιβάλλον οικειότητας ή προτιμάτε τις μεγάλες σκηνές με τους δεκάδες χιλιάδες θεατές;

«Δεν έχει σημασία πόσοι είναι μπροστά μου. Μπορεί να είναι χιλιάδες, μπορεί να είναι λίγοι. Εγώ θέλω πάντα να νιώθω ότι είμαι ένας προς έναν με το κοινό. Η μουσική είναι προσωπική και πνευματική εμπειρία. Θέλω να συνδέομαι με κάθε άνθρωπο που με ακούει».

Πώς το καταφέρνετε αυτό;

«Προτού βγω στη σκηνή, προσπαθώ να συνδεθώ με την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Αλλιώς, είναι τρομακτικό να παίζεις μπροστά σε κόσμο. Η φιλοσοφία μου, η κοσμοθεωρία μου, η πνευματικότητά μου, όλα αυτά με βοηθούν να σταθώ γερά στα πόδια μου, να συνδεθώ με εμένα και με τους άλλους. Θέλω οι άνθρωποι να νιώθουν αυτή την ενότητα, το “όλοι είμαστε ένα”».

Μιλάτε με έναν δημοσιογράφο από την Ελλάδα. Τι γνωρίζετε για τη χώρα μας και τι θα θέλατε να μάθουμε για την Ιαπωνία;

«Εχω την Ελλάδα στο μυαλό μου σαν μια όμορφη χώρα, γεμάτη χρώματα. Λατρεύω το φως, τον ουρανό, την αρχιτεκτονική των νησιών. Ονειρεύομαι να έρθω μια μέρα εκεί. Οσο για την Ιαπωνία… Ισως οι Ελληνες να γνωρίζουν το Τόκιο, τη Σιμπούγια, τους έντονους ρυθμούς και την πολυκοσμία, αλλά θα ήθελα να ανακαλύψουν την ήρεμη πλευρά της χώρας μου. Τα ιερά, τους ναούς… Εκεί υπάρχει μια γαλήνη που σε αλλάζει».