Οι άνθρωποι χωρίζονταν σε πλούσιους και φτωχούς ήδη από την Εποχή του Λίθου, πριν ακόμα εμφανιστεί ο γραπτός λόγος, καταλήγει νέα μελέτη. Τα ευρήματα δείχνουν να διαψεύδουν την υπόθεση ότι οι ανισότητες στην κατανομή του πλούτου πρωτοεμφανίστηκαν σε μεγάλους αρχαίους πολιτισμούς όπως της Αιγύπτου ή της Μεσοποταμίας.
Κύριος παράγοντας που οδήγησε σε ανισότητες ήταν η εμφάνιση της γεωργίας πριν από περίπου 10.000 χρόνια, αναφέρουν οι ερευνητές στο ηλεκτρονικό περιοδικό «PNAS». Ο νέος τρόπος ζωής οδήγησε σε αύξηση των πληθυσμών, δημιούργησε όμως ανταγωνισμό στην ιδιοκτησία και την εκμετάλλευση της γης.
Στη μελέτη συνεργάστηκαν 27 επιστήμονες από όλο τον κόσμο, οι οποίοι χρησιμοποίησαν ως μέτρο των ανισοτήτων το μέγεθος των σπιτιών σε προϊστορικές κοινωνίες – η υπόθεση ήταν ότι οι πλουσιότεροι κάτοικοι πρέπει να είχαν μεγαλύτερα σπίτια.
Η ομάδα εξέτασε το εμβαδό 47.000 προϊστορικών κατοικιών σε 1.100 αρχαιολογικούς χώρους σε όλο τον κόσμο. Χρησιμοποιώντας συντελεστή Τζίνι, ένα μέτρο των ανισοτήτων σε στατιστικές κατανομές, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ανισοκατανομή του πλούτου άρχισε να μεγεθύνεται περίπου 1.500 χρόνια μετά την εμφάνιση της γεωργίας σε κάθε περιοχή.
Καθώς οι αγροτικές κοινωνίες μεγάλωναν, η διαθέσιμη γη έγινε πεπερασμένος πόρος, κάτι που οδήγησε σε τεχνολογικές προόδους όπως τα συστήματα άρδευσης και η καλλιέργεια σε αναβαθμίδες. Οι καινοτομίες αύξησαν την παραγωγικότητα, παράλληλα όμως διεύρυναν το χάσμα ανάμεσα σε όσους ήλεγχαν και όσους δεν ήλεγχαν τους φυσικούς πόρους.
Παράλληλα, η εγκαθίδρυση ιεραρχικών πολιτικών και οικονομικών συστημάτων συνέτεινε στη συσσώρευση του πλούτου σε λίγα χέρια. Οι ανισότητες αυτές ήταν εντονότερες σε κοινωνίες με μεγάλους πληθυσμούς, ανέφεραν οι ερευνητές, σημείωσαν όμως ότι κανένας από τους πληθυσμούς που εξετάστηκαν δεν έμεινε απαλλαγμένος από ανισότητες.
Επισήμαναν δε ότι οι πληροφορίες για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εμφανίστηκε το οικονομικό χάσμα μπορεί να είναι χρήσιμες για την αντιμετώπισή του σήμερα.
