δανείου σε εξυπηρετούμενο με μακρό χρονικό ορίζοντα και κόστος εξυπηρέτησης που να ανταποκρίνεται στις πραγματικές δυνατότητες του δανειολήπτη ώστε να μην υπάρξει εκ νέου αθέτηση.
Για τις επιχειρήσεις η δυνατότητα εξυπηρέτησης μπορεί να συνδυαστεί και με την εξεύρεση νέων κεφαλαίων στο πλαίσιο μιας συμφωνίας εξυγίανσης της επιχείρησης ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητά της.
Στόχος η βιωσιμότητα των δανείων
Στόχος των διαχειριστών, τονίζεται στο ίδιο σημείωμα, είναι πριν από όλα η μετατροπή μη εξυπηρετούμενων δανείων σε εξυπηρετούμενα ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα της ρύθμισης και η δυνατότητα του φυσικού προσώπου ή της επιχείρησης να ανταποκρίνεται σε μακροπρόθεσμη βάση. Ο πλειστηριασμός, επιμένουν, δεν είναι προς το συμφέρον των διαχειριστών και αποτελεί την ύστατη λύση για τις περιπτώσεις παντελούς έλλειψης συνεργασίας από την πλευρά των δανειοληπτών, προπάντων εκείνων που έχουν τις δυνατότητες αλλά προτιμούν να αθετούν τις υποχρεώσεις τους. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στους στρατηγικούς κακοπληρωτές, οι οποίοι καταφεύγουν σε καταχρηστικές πρακτικές όπως στρατηγική αθέτηση υποχρεώσεων, δόλια υποχρέωση, απόκρυψη εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων. Σε αυτές τις περιπτώσεις δηλώνεται χωρίς περιστροφές ότι οι εταιρείες διαχείρισης θα αξιοποιούν όλα τα μέσα που τους προσφέρει το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, με πλήρη σεβασμό των προβλεπόμενων διαδικασιών.
Στα ερωτήματα που τίθενται από πολλές πλευρές για ενδεχόμενη αυθαιρεσία επιλογής των όποιων λύσεων, που πηγάζει από την υποκειμενική κρίση και ελευθερία των διαχειριστών κόκκινων δανείων, οι ίδιοι απαντούν ότι ελέγχονται αυστηρά από τις εποπτικές αρχές, ότι η Τράπεζα της Ελλάδος είναι εξοπλισμένη από τους αυστηρότερους κανόνες πανευρωπαϊκά και πως οι ίδιες δεσμεύονται από κανόνες δεοντολογίας, όπως και από τη νομοθεσία για την προστασία των καταναλωτών. Σημειώνεται δε ότι η Τράπεζα της Ελλάδος αξιολογεί τη στρατηγική των εταιρειών, το επιχειρησιακό σχέδιο και τη μεθοδολογία διεκδίκησης των κεφαλαίων.
Θέλουν να αποφύγουν κοινωνικές εκρήξεις
Οπως και να έχει, η αγωνία για τη διαχείριση των κόκκινων δανείων έχει φθάσει στο κατακόρυφο. Οι μήνες που ακολουθούν είναι κρίσιμοι και όλα δείχνουν πως φθάνει η ώρα της κρίσης. Η κυβέρνηση θέλει προφανώς να αποφύγει εκρηκτικές καταστάσεις, δεν θέλει επ’ ουδενί να διαμορφωθούν συνθήκες αντίστοιχες με εκείνες που επικράτησαν πριν από λίγα χρόνια στην Ισπανία, αλλά ταυτόχρονα δεν μπορεί να αποφύγει το πικρό ποτήρι της εξυγίανσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων, από την οποία εξαρτάται πλέον η ταχύτητα αποκατάστασης ατμόσφαιρας εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία. Αυτή τη στιγμή είναι το μεγαλύτερο αγκάθι και αυτό που κρατά την οικονομία ακόμη καθηλωμένη, αδύναμη και αμφισβητούμενη με κάθε ευκαιρία.
Η ευκαιρία του νέου
πτωχευτικού νόμου
Ωστόσο η εξυγίανση των τραπεζών δεν μπορεί να έλθει με νέες ανακεφαλαιοποιήσεις, παρά μόνο με την καλύτερη δυνατή ανάκτηση μέρους των ανείσπρακτων δανείων. Το ζήτημα που τίθεται είναι να μην υπονομευθεί η όλη διαδικασία από ενδεχόμενες κοινωνικές εντάσεις και εκρήξεις. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση επιστρατεύει όλες τις δυνάμεις, συντονίζεται με τις τράπεζες, συμμαχεί με τις εταιρείες διαχείρισης και βεβαίως θα επιχειρήσει προσεχώς να προσεταιριστεί τους δανειολήπτες με τον νέο πτωχευτικό νόμο, ο οποίος θα προσφέρει δεύτερη ευκαιρία με απαλλαγή από το υπόλοιπο του χρέους στην περίπτωση απώλειας της πρώτης κατοικίας και με επιδότηση ενοικίου ώστε να μη βρεθούν στον δρόμο συμπολίτες μας.
Συζητούν σιωπηρή παράταση
Κατά μία εκδοχή μάλιστα εξετάζεται το ενδεχόμενο να διατηρηθεί σιωπηρά η δυνατότητα χρησιμοποίησης της πλατφόρμας και μετά την 1η Μαΐου, οπότε παύει να υφίσταται το καθεστώς πρώτης κατοικίας. Η όλη προσπάθεια πάντως μοιάζει με απόπειρα τετραγωνισμού του κύκλου, γιατί απλούστατα μεταξύ κυβέρνησης, τραπεζών, διαχειριστών και δανειοληπτών υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα, που δύσκολα θα συντονιστούν ικανά. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που υποδαυλίζουν εντάσεις και αντιπαραθέσεις. Το σίγουρο είναι πάντως ότι από την επιτυχή έκβαση της διαχείρισης των κόκκινων δανείων θα κριθεί η ταχύτητα εξόδου από την κρίση και βεβαίως η δυναμική της ανάπτυξης. Περιττό δε να σημειώσουμε ότι ενδεχόμενη ομαλή διεκπεραίωση του όλου θέματος θα προσφέρει μοναδικές δυνατότητες αναγέννησης συνολικά του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας (αναλυτικό ρεπορτάζ για τις ρυθμίσεις και τους πλειστηριασμούς, Ανάπτυξη, σελίδες Β2-3).
