Η παρουσία των επικεφαλής των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) στον Εβρο και οι διατυπώσεις των κοινοτικών κειμένων μπορεί να μην είναι αμελητέα κέρδη για την Αθήνα, αλλά η πραγματικότητα των τελευταίων ημερών είναι σκληρή. Ο τουρκικός εξαναγκασμός έναντι των Ευρωπαίων λόγω των εξελίξεων στο Ιντλίμπ της Συρίας υπήρξε σε πρώτο επίπεδο επιτυχής και παρά τη σκληρή γλώσσα που χρησιμοποίησε η ελληνική κυβέρνηση με όρους όπως «ασύμμετρη ή υβριδική απειλή», η Αγκυρα ουδέποτε καταδικάστηκε ευθέως από τα ευρωπαϊκά χείλη για την κεντρικά ελεγχόμενη ενθάρρυνση χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων να συρρεύσουν στην ελληνοτουρκική μεθόριο του Εβρου. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αξιοποίησε το «όπλο του Μεταναστευτικού» έναντι της ΕΕ, εκμεταλλευόμενος τον φόβο των κρατών-μελών και ιδιαίτερα της Γερμανίας από μια επανάληψη της κρίσης του 2015 για να αποφύγει μια ευθεία καταδίκη. Απέτυχε πάντως προς το παρόν να λάβει επιπλέον οικονομική βοήθεια, πέραν εκείνης των ήδη υπεσχημένων 6 δισ. ευρώ.
Η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης διέγνωσαν ορθά την έκταση του προβλήματος που ανέκυψε στα ελληνικά σύνορα, εγείροντας ένα «ανθρώπινο τείχος» αστυνομικών και, όπου χρειάστηκε, στρατιωτικών δυνάμεων τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα με την κινητοποίηση σκαφών του Λιμενικού Σώματος και του Πολεμικού Ναυτικού. Η κυβέρνηση έστειλε σχεδόν 50 σκάφη στα νησιά, πύκνωσε τις περιπολίες, δεν επέτρεψε, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, τις παράνομες εισόδους στο μέτωπο του Εβρου και σχεδιάζει να επεκτείνει τον φράχτη στην όχθη του ποταμού σε μήκος ως και 40 χιλιόμετρα. Αναντίρρητα, δέχθηκε και θα δεχθεί ισχυρή κριτική για την απόφαση του ΚΥΣΕΑ περί αναστολής για έναν μήνα της υποβολής αιτήσεων ασύλου όσων μπαίνουν στη χώρα παράνομα. Ωστόσο, γνώστες του τρόπου λειτουργίας του Συμβουλίου της Ευρώπης θεωρούν ότι μπορεί να υπάρξει «νομική ασπίδα» σε αυτές τις καταγγελίες.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
