Χρειάστηκε κάποτε να δουλέψω για έναν τρομερά κακοπληρωτή εκδότη. Οταν του έθεσα το θέμα, μου απάντησε αφοπλιστικά: «Εσείς κάνετε πως δουλεύετε κι εγώ κάνω πως σας πληρώνω. Ετσι έχουν τα πράματα». Η συνεργασία δεν μακροημέρευσε.
Δύο δεκαετίες έχουν περάσει και ομολογώ εκείνη την ατάκα την ανακαλώ συχνά. Οσο κι αν τότε μου φαινόταν εξωφρενική, σήμερα μπορώ να εκτιμήσω πως κρύβει μέσα της και μια συνθήκη, που διατρέχει πολλές πτυχές της ζωής μας: Είναι αυτή η υποτιμημένη ικανότητά μας να κοροϊδευόμαστε. Δεν ξέρω αν είναι στη φύση μας ή αν αποτελεί κι αυτό ένα από τα «προνόμια» των Ελλήνων, όπως η ευελιξία και η ευρηματικότητα με τις οποίες μας προικίζει η απρόβλεπτη ή και χαοτική πολλές φορές πραγματικότητα της χώρας.
Ετσι και τώρα. Παρατηρώντας τη «χορογραφία» της κάλπης, από τον δημόσιο διάλογο και τις αντιπαραθέσεις ως τις εξαγγελίες και τις περιοδείες, η εικόνα παραπέμπει περισσότερο σε τελετουργικό, παρά σε πραγματική μάχη προσώπων, ιδεών και προγραμμάτων.
Ο καθένας, των πολιτών συμπεριλαμβανομένων, μοιάζει να παίζει τον ίδιο χιλιοπαιγμένο ρόλο σε ένα έργο που ανεβαίνει κάθε φορά με μικρές παραλλαγές.
Οι πολιτικοί αρχηγοί ξεδιπλώνουν το πρόγραμμά τους. Οι μεγάλοι τάζοντας λαγούς με πετραχήλια, από συντάξεις ως του πουλιού το γάλα και οι μικρότεροι πουλώντας ανέξοδη αντισυστημική τρέλα: Από τις «Δήμητρες» ως την αγωγή που διάβασα στο πρόγραμμα της Ελληνικής Λύσης ότι θα ασκηθεί κατά της ΕΕ για τη «ζημία ενός τρισ.» που υπέστη η Ελλάδα από τις πολιτικές των μνημονίων. Μούρλια!
Οι δημοσιογράφοι δεν αντιστεκόμαστε ούτε αυτή τη φορά στα πιασάρικα της περιόδου – από τραγελαφικά σποτάκια, ως παραπολιτικά και απίθανα πλην γουστόζικα μετεκλογικά σενάρια.
Οι πολίτες διαμαρτύρονται για το επίπεδο δημοσιογραφικής κάλυψης, λες και θα παρακολουθούσαν μαζικά μια αναλυτική συζήτηση για τα οικονομικά προγράμματα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αν τολμούσε κανείς να τα αγγίξει πέρα από τη ρηχή συνθηματολογία των υποσχέσεων. Θέλει στ’ αλήθεια ο πολίτης να μάθει τι λένε οι οικονομολόγοι για την Αυτόματη Τιμαριθμική Προσαρμογή που τάζει ο ΣΥΡΙΖΑ ή πόσο συμβατές με την πράσινη μετάβαση είναι οι εξορύξεις της ΝΔ;
Ας αφεθούμε στη γοητευτική προεκλογική αναμπουμπούλα, αλλά με επίγνωση. Οι υποψήφιοι κάνουν πως δεσμεύονται και οι πολίτες κάνουν πως τους παίρνουν στα σοβαρά. Αλλωστε, όπως παραδέχθηκε πρόσφατα και ιστορικό στέλεχος της πλειοψηφίας, «άλλο τι λέμε ως τις κάλπες κι άλλο τι κάνουμε μετά».
