Oσο αναμένουμε την Ιθάκη του Αλέξη Τσίπρα, γινόμαστε μάρτυρες της Οδύσσειας του ΣΥΡΙΖΑ – μιας περιπέτειας που εξελίσσεται σε Syrizafication. Η κατάρρευση του κόμματος που έκανε πράξη το «πρώτη φορά Αριστερά» (με ολίγη λαϊκή, ψεκασμένη, Δεξιά) είναι θορυβώδης όσο και η άνοδός του στην εξουσία.
Οι διασπάσεις, οι αντιμαχίες, οι πισώπλατες (και όχι μόνο) μαχαιριές και το διαρκές ξεχαρβάλωμα του ΣΥΡΙΖΑ, πάντα με πρωταγωνιστή τον Αλέξη Τσίπρα, τον Οδυσσέα και ταυτόχρονα τον Ποσειδώνα αυτής της διαδρομής, δημιούργησαν ένα περιβάλλον όπου από την εκλογική συντριβή του 2023 και έπειτα, ο αντίπαλος είναι πάντα μέσα και ποτέ έξω από την Κουμουνδούρου.
Κι αν ο όρος Pasokification συνδέθηκε διεθνώς με την αποδόμηση της σοσιαλδημοκρατίας, με την κρίση να φουντώνει και το ΠαΣοΚ να χάνει όλη τη δύναμη του ήλιου του, φτάνοντας στα όρια της κοινοβουλευτικής ύπαρξης, φαίνεται ότι το Syrizafication θα συμβολίζει το τέλος της μετα-ιδεολογικής Αριστεράς που δεν άντεξε το βάρος της εξουσίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με λίγα λόγια, δεν κατέρρευσε μόνο στις κάλπες αλλά και ως αφήγημα και ιδέα. Πρώτα με τον Αλέξη Τσίπρα, μετά χωρίς και τώρα μετά την απόφαση του Σωκράτη Φάμελλου, για τον Τσίπρα. Η συμπόρευση σημαίνει συνένωση και όταν κάτι μικρό ενώνεται με κάτι μεγαλύτερο, το πρώτο χάνεται μέσα στο δεύτερο.
Μη ρωτήσετε το ChatGPT ποιος είναι μεγαλύτερος – το πρόσωπο ή το κόμμα στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ. Θα πάνε τζάμπα τα tokens.
Για την ώρα, οι αναλυτές του παρόντος αδυνατούν να αποκρυσταλλώσουν τις απόψεις τους, σχετικά με τους λόγους που οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια αυτο-διάλυση, αν και η Ολγα Γεροβασίλη είπε ότι η Αριστερά πάντα μέσα από διασπάσεις βρίσκει τον δρόμο της. Περίεργο μοντέλο, ειδικά αν θέλεις να εκφράζεις την αλληλεγγύη, αλλά η ιστορία του χώρου την επιβεβαιώνει.
Πώς θα το εξηγήσουν οι ιστορικοί του μέλλοντος είναι ακόμα πιο δύσκολο να προβλέψουμε, αφού κάθε εβδομάδα εδώ και δύο χρόνια είναι και μία έκπληξη. Με τόσα που έχουν συμβεί από τις εκλογές του 2023 και μετά, έχει θολώσει από την κοινή συνείδησή μας ότι μιλάμε για το υπό κανονικές συνθήκες κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ισως, όμως, αυτό να είναι και η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα που συνδέονται με τον ΣΥΡΙΖΑ: Δεν γεννήθηκε υπό κανονικές συνθήκες, δεν μεγάλωσε σε τέτοιες και δεν τις δημιούργησε ποτέ η ηγεσία του, ώστε να του δώσει μια ευκαιρία να γίνει πραγματική επιλογή για τη χώρα. Ολα αυτά τα χρόνια που υπάρχει στο προσκήνιο και κυρίως όσα ήταν στην εξουσία, δεν ήταν χρόνια κανονικά.
Μην ξεχνάμε, πάντως, ότι η Οδύσσεια τελειώνει στην Ιθάκη. Το ίδιο και ο ΣΥΡΙΖΑ.
