Οι στρεβλώσεις στις αλυσίδες εφοδιασμού που επέφερε η πανδημία και στη συνέχεια ο πόλεμος οδηγούν στη μετατόπιση παραγωγής από την Κίνα προς την Ευρώπη και τη Β. Αμερική. Η αντίληψη του ελάχιστου κόστους, που στήριξε την παγκοσμιοποίηση, υποκαθίσταται από αυτή του ελάχιστου κινδύνου, η οποία περιορίζει τις οικονομικές εξαρτήσεις των χωρών μέσα σε σφαίρες κοινών συστημάτων και αξιών, ενισχυμένες από οικονομικές και αμυντικές συμφωνίες.
Με αφορμή την αύξηση του πληθωρισμού, οι ΗΠΑ έδωσαν κίνητρα για on-shoring και πράσινες τεχνολογίες μέσα από το Inflation Reduction Act (IRA). Η ΕΕ, αφού τις κατηγόρησε για κρατικές ενισχύσεις και υπονόμευση του ανταγωνισμού, απάντησε με το Green Deal Industrial Plan, το οποίο κινείται σε παρόμοια λογική. Με επιδοτήσεις, φορολογικά κίνητρα, ρυθμιστικές απλοποιήσεις και άλλες διευκολύνσεις, οι δύο πολιτικές επιχειρούν να ενισχύσουν την βιομηχανία και να προσελκύσουν παραγωγή εγκατεστημένη σε τρίτες χώρες. Ηδη, σύμφωνα με το European Reshoring Monitoring, υπάρχουν 170 επενδυτικά σχέδια, τα οποία μεταφέρουν παραγωγή σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
