Πριν από λίγα εικοσιτετράωρα (Πέμπτη 21.3.2024) το δελτίο ειδήσεων του Mega παρουσίασε δημοσκόπηση της Metron Analysis στην οποία αποτυπώθηκε η μεγαλύτερη – σε επίπεδο μηνιαίας μεταβολής – φθορά της κυβέρνησης την τελευταία πενταετία, από τότε δηλαδή που η ΝΔ ανέλαβε τα ηνία της διακυβέρνησης της χώρας.

Στην εκτίμηση ψήφου η ΝΔ χάνει 5,1 μονάδες σε έναν μήνα, ενώ για πρώτη φορά καταγράφηκε φθορά στα λεγόμενα ποιοτικά στοιχεία του ίδιου του Πρωθυπουργού, ο οποίος έως σήμερα πάντα εμφανιζόταν εξαιρετικά ανθεκτικός πολιτικά.

Για πρώτη φορά οι θετικές αξιολογήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη μειώθηκαν κατά 6 μονάδες και για πρώτη φορά ο «κανένας» εμφανίστηκε πρώτος στην καταλληλότητα. Ολα αυτά χωρίς αντίπαλο, χωρίς δηλαδή να ανατρέπεται η εικόνα του ενός πολιτικού «παίκτη», χωρίς να διαμορφώνεται ένας εναλλακτικός πολιτικός πόλος. Η ΝΔ εξακολουθεί να «παίζει μπάλα» μόνη της, αλλά τώρα αρχίζει και να χάνει.

Μα τι έγινε ξαφνικά, αναρωτήθηκα. Μέσα σε αυτά τα 5 χρόνια έχουμε περάσει ουκ ολίγα. Πανδημία, οικονομικές υποθέσεις με οσμή σκανδάλων, σοβαρά θεσμικά ζητήματα όπως αυτό των υποκλοπών, σταθερή υποβάθμιση του διαθέσιμου εισοδήματος.

Γιατί λοιπόν τώρα. Ενας μη αριστερόστροφος συνομιλητής μου με εμπειρία ετών με παρέπεμψε στον… Μαρξ: «Η ποσοτική συσσώρευση οδηγεί σε ποιοτική αλλαγή». Που σημαίνει ότι οι πολίτες έχουν μαζέψει πλέον πολλά. Μα, επέμενα εγώ, και τα προηγούμενα χρόνια ήταν αρκετά τα ανοιχτά ζητήματα, γιατί εκφράζεται τώρα η δυσφορία και μάλιστα χωρίς να υπάρχει πολιτικό «αποκούμπι»; Διότι, μου εξήγησε, είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση αποφασίζει σε μια σειρά από θέματα να κινηθεί τόσο κόντρα προς το πνεύμα της κοινωνίας. Ακόμη και στην πανδημία, όπου όλοι ήρθαμε αντιμέτωποι με τον φόβο του θανάτου, η κυβέρνηση έδειχνε να προσπαθεί στην πραγματικότητα πλάι-πλάι με την κοινωνία.

Η κυβέρνηση κινείται κόντρα προς το «λαϊκό αίσθημα» με προεξάρχουσα την τραγωδία των Τεμπών. Τη στιγμή που η συντριπτική πλειονότητα πλέον των πολιτών έχει εμπεδώσει την άποψη ότι εδώ εξελίσσεται μια επιχείρηση συγκάλυψης, η κυβέρνηση δεν κάνει το παραμικρό για να αντιμετωπίσει αυτή την εικόνα. Αντιθέτως.

Ο Πρωθυπουργός ακόμη και την εβδομάδα που πέρασε επέλεξε να μην παραστεί στη Βουλή για τη συζήτηση επί του πορίσματος της εξεταστικής επιτροπής. Το ίδιο επέλεξε να κάνει και ο τότε αρμόδιος υπουργός Κώστας Καραμανλής, το ίδιο επέλεξαν και οι υπουργοί της κυβέρνησης – τα έδρανά τους ήταν άδεια –, το ίδιο επέλεξαν και οι «γαλάζιοι» βουλευτές. Επέλεξαν να πράξουν αυτό μην μπορώντας να αντιληφθούν ότι εκεί έξω όλοι συζητούν για τα Τέμπη και για αυτά τα παιδιά που χάθηκαν. H κυβέρνηση πλέον βρίσκεται σε σταθερή τροχιά σύγκρουσης με το κοινό αίσθημα και αυτό αρχίζει να φαίνεται.