Παρακολουθούμε ίσως την ασυνήθιστη εξέλιξη ενός κόμματος που εμφανίζει εικόνα διάλυσης σε κοινή θέα και σε απευθείας μετάδοση. Κάτι σαν κακόγουστο τηλεοπτικό reality.

Προφανώς κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει την έκβαση μιας εσωκομματικής σύγκρουσης.

Ακόμη περισσότερο που η σύγκρουση εξελίσσεται σε κλίμα δημόσιων αντεγκλήσεων, κακόβουλης προσωπικής αμφισβήτησης και ανατριχιαστικών καταγγελιών για ένα βρωμερό παρασκήνιο.

Με τα έως τώρα δεδομένα λοιπόν το γυαλί φαίνεται να έχει ραγίσει για τα καλά.

Στο επίκεντρο της σύγκρουσης είναι ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με τους υποστηρικτές του που δεν φαίνεται να σπάνε ταμεία. Και από την άλλη μια ομάδα στελεχών κυρίως εσωκομματικής απήχησης που αμφισβητεί και τον πρόεδρο και τους υποστηρικτές του.

Και οι δύο πλευρές επικαλούνται μια νομιμότητα, την οποία η άλλη πλευρά αμφισβητεί. Από μια άποψη είναι ο ορισμός του διχασμού.

Ο οποίος μάλιστα δεν έχει μόνο πολιτικά, ιδεολογικά ή έστω προσωπικά χαρακτηριστικά. Θυμίζει όλο και περισσότερο σύγκρουση δύο κόσμων ή έστω δύο μικρόκοσμων.

Στην περίπτωσή τους η απορία δεν είναι πλέον γιατί συγκρούονται αλλά πώς μπόρεσαν έως τώρα και συνυπήρξαν.

Ηδη, μετά τις εκλογές, οι δημοσκοπήσεις έρχονται να επιβεβαιώσουν την κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ (GPO και Metron Analysis στις 25-26 Οκτωβρίου). Μόνο η στασιμότητα του ΠαΣοΚ τον διατηρεί ακόμη στη δεύτερη θέση.

Μάλλον όμως και αυτό φαίνεται να είναι θέμα χρόνου.

Το βέβαιο είναι πως ανεξαρτήτως των εξελίξεων, ο ΣΥΡΙΖΑ που ξέραμε έχει τελειώσει.

Και τελείωσε όχι επειδή έφυγε ο Τσίπρας και ήλθε ο Κασσελάκης, ούτε επειδή εμφανίζεται περισσότερο ή λιγότερο αριστερός, αλλά επειδή οι έλληνες ψηφοφόροι τον έχουν μαυρίσει σε έξι συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις από το 2019.

Καταφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν αρέσει πια». Και η ετυμηγορία δεν αλλάζει όποιον κι αν έχει αρχηγό.

Προφανώς ο νέος αρχηγός και οι περί αυτόν θα κληθούν να παρουσιάσουν έναν άλλον ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο εμείς ίσως δεν μπορούμε να φανταστούμε. Με τον Πολάκη σε ρόλο γενικού κουμανταδόρου, καλή τύχη.

Προς το παρόν όμως είμαστε ακόμη στα χωρίσματα. Τα οποία περισσότερο θυμίζουν σκυλοκαβγά παρά διακανονισμό μεταξύ κυρίων.

Θα περιμένουμε λοιπόν την εξέλιξη.

Ούτως ή άλλως, οι δύο πλευρές δεν δείχνουν διάθεση να βάλουν νερό στο κρασί τους. Αλλά κι αν έβαζαν, ποιος πίνει νερωμένο κρασί;