Τους τελευταίους μήνες έχει ξεκινήσει η δημόσια συζήτηση για την αξιοποίηση του τεράστιου θαλάσσιου αιολικού δυναμικού που διαθέτει η χώρα μας. Η διαμόρφωση, θεσμοθέτηση και άμεση εφαρμογή ενός συγκροτημένου, συνεκτικού, αποτελεσματικού και αποδοτικού – για την εθνική οικονομία, το περιβάλλον και την απασχόληση – θεσμικού πλαισίου για τα πλωτά αιολικά πάρκα αποτελεί ζήτημα πρωταρχικής σημασίας. Ενός θεσμικού πλαισίου, το οποίο αφενός θα παρέχει την αναγκαία ασφάλεια δικαίου για επενδύσεις σε αυτόν τον, δυναμικό μεν αλλά τεχνολογικά και οικονομοτεχνικά συνεχώς εξελισσόμενο, τομέα, αφετέρου θα ενσωματώνει τα διδάγματα και τα σημεία προς αποφυγήν από την αποτυχημένη συναφή προσπάθεια της πολιτείας να εκκινήσει, την περίοδο 2010-2012, την ανάπτυξη των θαλάσσιων αιολικών πάρκων στη χώρα μας.
Τα υπεράκτια αιολικά πάρκα σταθερής θεμελίωσης και τα πλωτά αιολικά πάρκα βρίσκονται σε πολύ διαφορετικό βαθμό ωριμότητας, σε θεσμικό και τεχνικό επίπεδο, με τα πλωτά να είναι ακόμα σε ένα προχωρημένο μεν, επιδεικτικό όμως, στην ουσία, στάδιο, με πολλά ακόμα τεχνικοοικονομικά ρίσκα. Γι’ αυτό, ειδικά για τα πλωτά αιολικά πάρκα, πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στον ιδιωτικό τομέα, με δική του ευθύνη, έξοδα και χρόνο, να προβεί στις απαραίτητες μετρήσεις, με την πόντιση πλωτήρων για τις απαραίτητες έρευνες και μελέτες. Πρόκειται για μια διαδικασία από την οποία η πολιτεία μόνο οφέλη έχει να αποκομίσει, δημιουργώντας ένα κατάλληλο νομοθετικό και επενδυτικό πλαίσιο, το τέταρτο στον κόσμο, που θα προσελκύσει επενδυτές και θα διεθνοποιήσει τον θαλάσσιο χώρο της Ελλάδας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
