Κάποτε η Μαλβίνα Κάραλη τη χαρακτήρισε «εκπάγλου ταλάντου» ηθοποιό. Η Φιλαρέτη Κομνηνού λοιπόν, ένα πολυεργαλείο της υποκριτικής. Αρκεί ένα τίναγμα του κεφαλιού της ώστε να μεταμορφωθεί σε μια ηδονοθηρική ύπαρξη, πλασμένη μέσα σε αναθυμιάσεις αλκοόλ και τσιγάρων, στη λαϊκή τραγουδίστρια Σίλβα, όπως έκανε για παράδειγμα αυτόν τον χειμώνα στην πολυσυζητημένη παράσταση «Αρίστος» που σκηνοθετούσε ο πολυτάλαντος γιος της Γιώργος Παπαγεωργίου, ή να συναντήσει τη ψυχρότητα και την τρέλα της Μις Χάβισαμ των «Μεγάλων προσδοκιών» του Καρόλου Ντίκενς, μιας παράστασης που δεν πρόλαβε να ευτυχήσει, καθώς κατέβηκε πρόωρα λόγω COVID-19.
Μια πορεία έντονη στη σκηνή και στη ζωή. Τη ρωτώ για ποιες «τρέλες» της ζωής της είναι περήφανη. «Οταν ταξίδεψα στον Αμαζόνιο στο Εκουαδόρ. Οταν πήγα στη ζούγκλα του Γιουκατάν στο Μεξικό και γενικώς κάθε φορά που ξεπερνούσα τους φόβους και τα όριά μου» απαντά.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
