Από εκείνη τη χρονιά, την τόσο πλούσια σε ανατροπές και μες στο αίμα του πολέμου βυθισμένη, δύο καλλιτέχνες, αληθινά μεγάλοι, καταγράφουν τα παρόντα και προφητεύουν τα μελλούμενα.
Πόσες φορές, αλήθεια, διερωτώμεθα αν αυτή η λέξη, η α ή η β, υπάρχει. Και κυρίως αν αυτή που χρησιμοποιούμε αντιστοιχεί με την ακρίβεια που θα θέλαμε σε αυτό που επιδιώκουμε να εκφράσουμε.
Τον Σεπτέμβριο που πέρασε, με πρωτοβουλία του καθηγητή κ. Διονύση Κόκκινου, ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Ενωση Ομοτίμων Καθηγητών.
Η εκλογή του Τραμπ έχει προκαλέσει φόβο και αποστροφή. Μήπως όσα έχει εξαγγείλει, αλλά και όσα δεν έχει αποκαλύψει, θελήσει να τα πραγματοποιήσει.
Με τέτοιους πρωταγωνιστές! Ο Aγγελος Δεληβορριάς - το κύρος σε ευγένεια δοσμένο - να προλογίζει τη συνάντηση, η Κατερίνα Καρύδη να ευχαριστεί
Οσα ειπώθηκαν για τη Συνθήκη της Λωζάννης και για δημοψήφισμα στη Θράκη μάς καταθορύβησαν.
Το 60% του ουγγρικού λαού απείχε από το δημοψήφισμα με το οποίο ηρωτάτο αν η χώρα θα δεχόταν την εγκατάσταση 1.300 προσφύγων από τις 150.000 που στοιβάζονται στον Νότο.
Δεν πρόκειται για νουβέλες. Αλλά για δύο έργα - κρυφά δοκίμια - όπου η διήγηση παραχωρεί χώρο στο διήγημα και αντίστροφα. Και να γιατί.
Το έχω στα χέρια μου κάποιους μήνες. Και ανακαταρτίζομαι με αυτό.
Στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προβλέπεται να είναι ο διεθνής παραστάτης της χώρας. Ωστε να ομιλεί εκπροσωπώντας «όχι γνώμες».
Ολα τα δραματικά, ή και δραματοποιημένα γεγονότα, κατευθύνουν την προσοχή μας κυρίως προς εκείνον που τα παράγει.
Ενα παιδικό βιβλίο, λοιπόν! Του Alex Scheffler. Που, μαζί με κάποια άλλα, εξίσου ελκυστικά, προσφέρεται από τις εκδόσεις Ικαρος.