Διαβάζω στο χθεσινό “Βήμα” (WSJ) ότι ο γάμος της Στέφανι Νέλσον με τον τέως σύζυγό της κράτησε τέσσερις μήνες. Η διαμάχη όμως για την τύχη των κατεψυγμένων έμβρυων τους κράτησε χρόνια.
Εύχομαι να μην συμβεί το ίδιο με την Νέα Αριστερά και τον Τσίπρα διότι αν κρίνω από την χθεσινή δήλωση του Αλέξη Χαρίτση, ο συνονόματος του εν τω μεταξύ, σαν τον Κρόνο, τα έφαγε.
Πώς αλλιώς να ερμηνεύσω τη χθεσινή πονεμένη δήλωση του Αλέξη Χαρίτση;
“Είδα μια έντονη αγωνία αποστασιοποίησης, μια προσπάθεια ο Αλέξης Τσίπρας να εμφανιστεί «πέρα και πάνω» από την υπάρχουσα πολιτική Αριστερά. Όταν όμως ο Αλέξης Τσίπρας μιλά για συνολική ανεπάρκεια της αντιπολίτευσης, υιοθετεί τη φράση που έχει πληγώσει πιο βαθιά τον προοδευτικό χώρο και φτάνει ως τον ίδιο προσωπικά: το «όλοι ίδιοι είναι». Αυτή η κριτική τρέφει μόνο ένα πράγμα: την αντιπολιτική.
Γιατί όταν όλοι παρουσιάζονται ως «ανεπαρκείς», χωρίς διάκριση, τελικά αθωώνεται το πραγματικό πρόβλημα που είναι η Δεξιά στην εξουσία και καλλιεργείται μια γενικευμένη απαξίωση της πολιτικής. Γιατί όταν όλοι παρουσιάζονται ως «ιδιοτελείς» τότε αθωώνονται και οι επιλογές των κάθε λογής «μαϊντανών» που στελέχωσαν ψηφοδέλτια και το πληρώσαμε – μαζί με όλη τη λογική της μετατόπισης προς το κέντρο. Και αν επιμένω σε αυτό δεν είναι για την ιστορία. Είναι για το παρόν και το μέλλον.”
