Να δημιουργήσει χάος μέσα στις ρωσικές δυνάμεις στοχεύει η Ουκρανία, η οποία επιχειρεί αντεπίθεση στην παρούσα φάση του πολέμου.

Σύμφωνα με τον σύμβουλο του ουκρανού προέδρου Μιχαΐλο Ποντόλιακ, ο οποίος μίλησε στον Guardian, αυτό προσπαθεί να το επιτύχει πλήττοντας τις γραμμές ανεφοδιασμού των εισβολέων βαθιά στα κατεχόμενα εδάφη. Θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν περισσότερες επιθέσεις τους «επόμενους δύο ή τρεις μήνες» παρόμοιες με τα περιστατικά στην Κριμαία, επιθέσεις για τις οποίες το Κίεβο δεν αναλαμβάνει επίσημα την ευθύνη αλλά υπονοεί ότι κρύβεται από πίσω.

«Σίγουρα συμφωνώ με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, το οποίο προβλέπει περισσότερα περιστατικά αυτού του είδους τους επόμενους δύο, τρεις μήνες. Νομίζω ότι μπορεί να δούμε περισσότερα από αυτά να συμβαίνουν» υποστηρίζει ο Ποντόλιακ, επισημαίνοντας ότι θεωρεί πως οι επιθέσεις μπορούν να είναι αποτέλεσμα της δράσης ανταρτών.

Δηλώνει, δε, ότι η Ουκρανία θεωρεί τη γέφυρα της Κριμαίας που συνδέει την κατεχόμενη χερσόνησο με τη ρωσική ηπειρωτική χώρα ως νόμιμο στρατιωτικό στόχο. «Είναι μια παράνομη κατασκευή και η κύρια πύλη για τον εφοδιασμό του ρωσικού στρατού στην Κριμαία. Τέτοια αντικείμενα πρέπει να καταστραφούν».

Διαβάστε επίσης: Ρόλο διαμεσολαβητή διεκδικεί ο Ερντογάν μετά τη συνάντηση με Ζελένσκι – «Δεν θέλουμε νέο Τσερνόμπιλ»

«Να δημιουργήσουμε χάος»

Μιλώντας από το προεδρικό μέγαρο στο Κίεβο, ο Ποντόλιακ λέει πως «η στρατηγική μας είναι να καταστρέψουμε τα logistics, τις γραμμές ανεφοδιασμού και τις αποθήκες πυρομαχικών και άλλα αντικείμενα στρατιωτικής υποδομής. Να δημιουργήσουμε χάος μέσα στις δικές τους δυνάμεις».

Ο Ποντόλιακ, ο οποίος συχνά περιγράφεται ως η τρίτη πιο ισχυρή φυσιογνωμία της χώρας, τονίζει ότι η προσέγγιση του Κιέβου έρχεται σε αντίθεση με τη χρήση αμβλείας δύναμης πυροβολικού από τη Μόσχα για να κερδίσει εδάφη στην περιοχή του Ντονμπάς, η οποία έχει καταλήξει με τα ρωσικά στρατεύματα να καταστρέφουν πόλεις όπως η Μαριούπολη και το Σεβεροντόνιεσκ, για να κατακτήσει έδαφος.

«Έτσι η Ρωσία έχει κατά κάποιο τρόπο διδάξει σε όλους ότι μια αντεπίθεση απαιτεί τεράστια ποσότητα ανθρώπινου δυναμικού σαν μια γιγάντια γροθιά και απλώς πηγαίνει προς μια κατεύθυνση» λέει, αλλά «μια ουκρανική αντεπίθεση φαίνεται πολύ διαφορετική. Δεν χρησιμοποιούμε τις τακτικές των δεκαετιών του ’60 και του ’70, του περασμένου αιώνα».

Ωστόσο, οι παρατηρήσεις θα μπορούσαν επίσης να ερμηνευθούν ως αναγνώριση ότι η Ουκρανία αγωνίζεται να συγκεντρώσει σημαντικό αριθμό ανδρών και στρατιωτικού υλικού που απαιτείται για να υποστηρίξει μια πλήρη αντεπίθεση στο νότο της χώρας.

Η Ουκρανία προσπάθησε να αποκόψει τη Χερσώνα, τη μοναδική πόλη που κατέχει η Ρωσία στη δυτική όχθη του ποταμού Δνείπερου, καταστρέφοντας οδικές και σιδηροδρομικές γέφυρες χρησιμοποιώντας πυραυλικά συστήματα σε σημείο που δεν είναι πλέον δυνατό για τη Ρωσία να ανεφοδιάσει τις δυνάμεις της αποτελεσματικά.