Σταματά την απεργία πείνας ο Γιάννης Μιχαηλίδης όπως ανακοίνωσε ο ίδιος.

Ο αναρχικός κρατούμενος, γνωστός και ως «τοξοβόλος του Συντάγματος», μετά από 68 μέρες απεργίας πείνας και αφού απορρίφθηκε από το Συμβούλιο Εφετών Λαμίας το αίτημα για την υπό όρους αποφυλάκισή του, σταματά την απεργία, καθώς η υγεία του είχε επιδεινωθεί σοβαρά το τελευταίο διάστημα.

Την απόφαση ανακοίνωσε ο ίδιος με κείμενο που αναρτήθηκε και φέρει την υπογραφή του σε γνωστή ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου:

«ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ -ΟΧΙ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΥ- ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ

Βρίσκομαι στην δυσάρεστη θέση να ανακοινώσω ότι διακόπτω αυτόν τον δύσκολο αγώνα, χωρίς να έχω κερδίσει κάτι ουσιαστικό. Ωστόσο δεν ολοκληρώθηκε αυτός ο αγώνας και δεν σκοπεύω να τον αφήσω ανολοκλήρωτο. Η διακοπή είναι προσωρινή.Κάποιοι απ’ τους λόγους είναι οι προφανείς. Κάποιοι δεν είναι. Ζητώ συγγνώμη από όσους με στήριξαν που δεν μπορώ να μοιραστώ τους λόγους δημόσια αυτή τη στιγμή. Σε περίπτωση που χρειαστεί θα επανέλθω, θα εξηγήσω αναλυτικά δημοσίως τους λόγους που επέλεξα την προσωρινή διακοπή.Θα συνεχίσω να διεκδικώ αυτό που δικαιούμαι και ευελπιστώ να μη χρειαστεί να επανέλθω.

Το σύστημα δικαιοσύνης έχει εξευτελιστεί. Μοναδική επιτυχία της απεργίας πείνας μέχρι στιγμής ότι ανέδειξε τις αντιφάσεις του. Όσον αφορά το ανάχωμα που επιχείρησα να βάλω, υπήρξαν οι τοποθετήσεις των νομικών, που μεταβάλλουν το κλίμα που έπαιζε, της λογικής «πέτα τους μέσα και πέτα τα κλειδιά». Το προσωπικό μου αίτημα όμως παραμένει στον αέρα. Και η δέσμευσή μου ότι δεν θα σταματούσα, αυτή τη στιγμή φαντάζει προδομένη. Αυτό με βαραίνει φυσικά, και ας γνωρίζω ότι η πρόθεσή μου είναι -αν χρειαστεί- να συνεχίσω σε πιο γόνιμο χρόνο στο άμεσο μέλλον.Αλλά όπως είπα και πριν, αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να ειπωθούν όλα και ελπίζω να μην χρειαστεί να ειπωθούν.Κλείνοντας αυτή την ανακοίνωση, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όσους με στήριξαν με οποιοδήποτε τρόπο. Όσους πήραν θέση, όσους τοποθετήθηκαν, όσους υπερέβησαν τους κοινωνικούς τους ρόλους επειδή κυριάρχησε η ενσυναίσθηση. Αλλά κυρίως όσους πάλεψαν με νύχια και με δόντια να σπάσουν την επιβεβλημένη σιωπή, όσους ξυλοκοπήθηκαν στους δρόμους για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους, όσους ρίσκαραν και όσους πείνασαν στις φυλακές. Στους τελευταίους οφείλω τη ζωή μου. Αν δεν είχαν συμβεί όλα αυτά, αυτή τη στιγμή δεν θα υπήρχαν οι προϋποθέσεις να αναστείλω.Αυτά προς το παρόν. Εξακολουθώ να προσβλέπω στην άμεση απελευθέρωσή μου.Όλα συνεχίζονται…

Γιάννης Μιχαηλίδης»

Το σκεπτικό των δικαστών για τη μη αποφυλάκισή του

Με το σκεπτικό ότι ο Γιάννης Μιχαηλίδης δείχνει «προσχηματικά καλή διαγωγή» και έχει «σταθερή ροπή προς το έγκλημα, με στοιχεία έντονης αντικοινωνικής συμπεριφοράς», οι δικαστές του Συμβουλίου Εφετών Λαμίας απέρριψαν το αίτημα του κατηγορούμενου για αποφυλάκιση με όρους.

Στο σκεπτικό τους, οι δικαστές του αρμόδιου Δικαστικού Συμβουλίου, σύμφωνα με πληροφορίες, επικαλούνται την διαγωγή του μέσα στη φυλακή κατά την περίοδο της κράτησής του, ενώ εστιάζουν στην απόδρασή του, το καλοκαίρι του 2019.

«Απέδρασε και προχώρησε σε νέο κύκλο βαριάς εγκληματικής δράσης»

«Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι ο λόγος που απέδρασε ήταν ότι είχε ενημερωθεί πως στο εξής θα αποστερούνταν των εκπαιδευτικών αδειών και ότι δεν είχε άλλη διέξοδο», σημειώνουν.

Και προσθέτουν: «Πλην, όμως, ουδόλως αναφέρεται στην μεγάλη και ιδιαίτερα επικίνδυνη δράση που ανέπτυξε, αμέσως σχεδόν μετά την απόδρασή του, παρά μόνο ισχυρίζεται ότι ο καταζητούμενος δεν είχε άλλο τρόπο να επιβιώσει. Ωστόσο, αυτή η επιλογή του να αποδράσει και να προχωρήσει σε ένα νέο κύκλο βαριάς εγκληματικής δραστηριότητας, αδικαιολόγητης αναφορικά με το λόγο τον οποίο επικαλείται στο υπόμνημά του και στην έφεσή του, καταδεικνύει σαφώς τόσο την σταθερή ροπή του προς το έγκλημα, με στοιχεία έντονης αντικοινωνικής συμπεριφοράς, όσο και ότι η πολυετής παραμονή του στο κατάστημα κράτησης από την 1/2/2013 έως και την 7/6/2019 δεν συνέβαλε καθόλου στο σωφρονισμό του».

Οι δικαστές επισημαίνουν ακόμα ότι: «Αυτή η κρίση – περί της κατ’ επίφαση καλής διαγωγής του – δεν είναι αυθαίρετη, αλλά στηρίζεται σε σταθερή βάση, την οποία ο ίδιος ο κρατούμενος δημιουργούσε, δοκιμαζόμενος κατά το χρόνο της ελεύθερης διαβίωσής του, που παρανόμως ανέκτησε με την απόδρασή του, ενώ γνώριζε πολύ καλά τις δυσμενείς συνέπειες της μη συμμόρφωσής του με τη νομιμότητα, που τελικά τις αποδέχτηκε επιλέγοντας συνειδητά και με διάρκεια τη σοβαρή εγκληματική δράση».