Είναι στιγμές που τα λόγια δεν μπορούν να πουν πολλά, που στερεύουν, που πλέον δεν βγάζουν κανένα απολύτως νόημα και δεν έχουν καμία σημασία.
Έτσι νιώθουν πλέον όλοι οι φίλοι του μπάσκετ, του αθλητισμού και όχι μόνο. Ο Κόμπε Μπράιαντ δεν είναι πια μαζί μας, βυθίζοντας στη θλίψη ολόκληρο τον πλανήτη.
Ένας άνθρωπος που ενέπνευσε μια ολόκληρη γενιά, που κατάφερε τα πάντα στην καριέρα του και παρόλα αυτά παρέμενε ταπεινός, ενώ θα μπορούσε να γίνει το αντίθετο.
Ζούσε μόνο για το μπάσκετ και το υπηρέτησε όσο λίγοι, μέχρι να μην μπορεί να ακολουθήσει άλλο το σώμα του, μέχρι το τέλος…
«Εκείνες οι στιγμές όταν σηκώνεσαι νωρίς και δουλεύεις σκληρά. Εκείνες οι στιγμές όταν μένει ξύπνιος μέχρι αργά και δουλεύεις σκληρά. Εκείνες οι στιγμές που είσαι τόσο κουρασμένος… αλλά το κάνεις έτσι κι αλλιώς. Αυτό είναι πραγματικά το όνειρο», είχε πει ο Black Mamba, αποδεικνύοντας πως ακόμα κι αν είχε κατακτήσει τόσα δούλευε σκληρά για να γίνει καλύτερος.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τότε που χτύπησε στον αχίλλειο τένοντα, σε ηλικία 34 ετών, το 2013. Σηκώθηκε, έσφιξε τα δόντια, σαν πραγματικός ήρωας και εκτέλεσε δύο εύστοχες βολές πριν αποχωρήσει. Ύστερα επέστρεψε στους αγωνιστικούς χώρους όταν όλοι τον είχαν ξεγραμμένο.
Γιατί αυτό ήταν ο Κόμπε Μπράιαντ, ένας γεννημένος νικητής, ένας άνθρωπος που δεν τα παρατούσε πότε όσο δύσκολη κι ήταν η κατάσταση, εντός και εκτός παρκέ.
Θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας για τα καλάθια του (εκείνοι οι 81 πόντοι ήταν μια ονειρική παράσταση), για τις απίστευτες κινήσεις του μέσα στο γήπεδο, για τον αδαμάντινο χαρακτήρα του, για το Mamba Mentality που έδειξε το δρόμο σε πολλούς ανθρώπους ώστε να κυνηγήσουν τα όνειρα τους και να μην το βάλουν κάτω.
Όταν ο χρόνος έληγε και ένα ματς ήταν στην κόψη του ξυραφιού, όλοι ήξεραν που έπρεπε να πάει η μπάλα. Ακόμα και χωρίς να το ζητήσει. Γιατί απλά γνώριζαν πως θα πάει μέσα. Χωρίς κανέναν δισταγμό.
Το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους που δημιούργησε, κερδίζοντας όσκαρ, τελειώνει με μια αντίστροφη μέτρηση έχοντας τη μπάλα στα χέρια του για το τελευταίο σουτ, με τον ίδιο να λέει: «5,4,3,2,1… Θα σε αγαπώ για πάντα (μπάσκετ), Κόμπε».
Καλό ταξίδι ΤΕΡΑΣΤΙΕ Κόμπε Μπράιαντ και εκεί στον παράδεισο που θα είσαι ρίξε κι ένα σουτ και για όλους τους φίλους του μπάσκετ.
