Tόλμησε ο κ. Τσακαλώτος να πει κάτι αυτονόητο, τουλάχιστον για φυσιολογικές χώρες. Ότι στην απίθανη και ατυχή περίπτωση, όπως είπε που η ΝΔ βρεθεί στην εξουσία μετά τις εκλογές ο Σύριζα θα τη στήριζε στο θέμα της επαναδιαπραγμάτευσης για να μειωθούν τα σημερινά υπέρ-πλεονάσματα. Μόνο που δεν υπολόγιζε στην αντίδραση του Μαξίμου, που θεωρεί όπως φαίνεται έγκλημα καθοσιώσεως οποιαδήποτε αναφορά σε πιθανή νίκη της ΝΔ και πολύ περισσότερο σε συμπόρευση μαζί της, για ένα θέμα που οι πάντες αναγνωρίζουν ως κομβικής σημασίας για το μέλλον της χώρας.

«Πλέον δύσκολα μπορεί κανείς να διακρίνει πότε η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης παράγουν τα fake news και πότε απλά γελοιοποιούνται γιατί τα καταναλώνουν αμάσητα από τα ΜΜΕ τους» έσπευσαν να διαψεύσουν τα αδιάψευστα τα υπόγεια του Μαξίμου με ανακοίνωση τους. Θέλοντας και μη ο υπουργός των Οικονομικών έσπευσε κι αυτός να αποκηρύξει τα όσα είπε υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για «fake news των φίλα προσκείμενων στη ΝΔ ΜΜΕ». Μόνο που ξέχασε στην ανακοίνωση του τη μισή απάντηση που έδωσε στη συνέντευξη του.

Η τρικυμία αυτή στο κυβερνητικό στρατόπεδο και η σπουδή τους να διαψεύσουν, αυτά που άκουσαν όσοι είδαν τη συνέντευξη Τσακαλώτου, αποκαλύπτει αφενός την ανησυχία τους και αφετέρου τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ υπουργείου Οικονομικών και Μαξίμου. Είναι ίσως και μια ένδειξη της πολιτικής που θα ακολουθήσει η ηγεσία του Σύριζα όταν βρεθεί στη αντιπολίτευση.

Όπως φαίνεται δεν πρυτανεύει, όπως θα ήταν λογικό το εθνικό συμφέρον αλλά οι καιροσκοπικές μικροκομματικές σκοπιμότητες. Η σημερινή κυβέρνηση που συμφώνησε σε πλεονάσματα αλλά και ακολούθησε μια πολιτική ακόμα μεγαλύτερης διόγκωσης της, για να μπορεί να μοιράζει επιδόματα φτώχειας. Γνώριζε πολύ καλά ότι στραγγαλίζουν την οικονομία και την ανάπτυξη. Πολλά στελέχη της μάλιστα με δηλώσεις τους έβαζαν στο τραπέζι την ανάγκη μείωσης τους.

Αυτό προσπάθησε να πει και ο υπουργός των Οικονομικών αλλά λογάριαζε χωρίς τους γκαουλάιτερ του Μαξίμου. Δυστυχώς στην Ελλάδα τα αυτονόητα δεν έχουν πέραση. Πρέπει μονίμως η πολιτική ζωή να κινείται στον αστερισμό της πόλωσης και του διχασμού κι όχι της στοιχειώδους συνεννόησης…