Ο Πέτρος (Πετρολούκας) Χαλκιάς είναι ένας από τους τελευταίους ζωντανούς μύθους της ελληνικής μουσικής κληρονομιάς. Γεννημένος το 1934 στο Δελβινάκι, γέννημα θρέμμα της Ηπείρου –της Απείρου όπως ήταν η αρχαία δωρική της ονομασία –δεν θα μπορούσε να μην κρατάει στα χέρια του το κλαρίνο. Σε πείσμα μάλιστα της άρνησης του πατέρα του Περικλή, ο οποίος ήταν από τους καλύτερους μουσικούς. Μαθήτευσε δίπλα στον Φίλιππα Ρούντα (επονομαζόμενο «το καλύτερο κλαρίνο του Ζαγορίου») με τη βοήθεια του οποίου έκανε και την πρώτη του δημόσια εμφάνιση στα 11 χρόνια του.
Λυρισμός και σπάνια δεξιοτεχνία
Μπορεί από τότε να πέρασαν χρόνια αλλά ο Πετρολούκας Χαλκιάς δεν άφησε το κλαρίνο ποτέ από τα χέρια του. Και αυτό τον οδήγησε όχι μόνο στην εντός των συνόρων καταξίωση αλλά και στην εκτός. Χιλιάδες οι συναυλίες, οι εμφανίσεις του, οι ώρες πάνω στη σκηνή. Με άξονα πάντα την ηπειρωτική μουσική. Η μουσική του διαθέτει τέχνη, ύφος, λυρισμό και σπάνια δεξιοτεχνία. Η πεντατονική ηπειρωτική μουσική –το «άλας της Γης» –είναι το μουσικό και εκφραστικό πεδίο που υπηρετεί εδώ και μια ζωή.
Στη μεγάλη του συναυλία, φόρο τιμής στη μουσική παράδοση της Ηπείρου, θα εμφανιστεί στη σκηνή του θεάτρου
Πέτρας της Πετρούπολης (Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου) με τους μουσικούς του, ενώ στο τραγούδι θα τον συνοδεύσουν οι τρεις φωνές της ηπειρωτικής μουσικής: η Παγώνα Χαλκιά, ο Κώστας Τζήμας και ο Αντώνης Κυρίτσης. Στο κλαρίνο θα είναι μαζί του ο Μπάμπης Λουκάς Χαλκιάς και ο Πέτρος Χαλκιάς. Το αφιέρωμα στην Ηπειρο και τον μεγάλο μουσικό θα τιμήσει και η Ματούλα Ζαμάνη με την μπάντα της συμπράττοντας με τον Πετρολούκα Χαλκιά επί σκηνής.
Παράδοση στην επόμενη γενιά
Σε αυτή τη συναυλία φαίνεται σαν να παραδίδει τη σκυτάλη στη νεότερη γενιά. Οπως χαρακτηριστικά λέει ο ίδιος: «Είναι το όνειρό μου να μεταδώσω αυτά τα παραδοσιακά τραγούδια στους νεότερους, όπως τα πήρα εγώ από τους παλαιότερους. Γιατί η παράδοση είναι σαν μια σπίθα μέσα στην καρδιά μας. Εύχομαι πάντα τα νέα παιδιά να αγαπούν και να ακούν την παραδοσιακή μας μουσική. Είναι μια μουσική που έρχεται από τα πολύ παλιά χρόνια. Βγήκε από τον αυλό και την άρπα των αρχαίων Ελλήνων. Πρέπει όλοι να την αγκαλιάσουν».
Ο δεξιοτέχνης του κλαρίνου από τα πρώτα βήματα της πορείας του αγκάλιασε την παράδοση και την υπηρέτησε όσο καλύτερα μπορούσε. Πιτσιρικάκι ακόμη, πηγαίνει στην Αθήνα όπου μαζί με τον πατέρα του κάνει –παίζοντας την πρώτη του –ραδιοφωνική εμφάνιση. Στη δεκαετία του ’60 πήρε την απόφαση να μεταναστεύσει στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου παραμένει το 1970 διαδίδοντας την ελληνική παραδοσιακή μουσική. Ο Πετρολούκας Χαλκιάς είναι η έκτη γενιά που ασχολείται με το κλαρίνο, έβδομη γενιά είναι ο γιος του, και ακολουθεί η όγδοη που είναι ο συνονόματος εγγονός του. Αρα η οικογένεια δεν φαίνεται να έχει τέλος.
Οπως ο ίδιος σημειώνει, το ζητούμενο δεν είναι μόνο το παίξιμο στο κλαρίνο αλλά τι νιώθεις την ώρα αυτή. Ο Πετρολούκας Χαλκιάς σημειώνει ότι για να βγάλει αγάπη το κλαρίνο πρέπει να του δώσεις αγάπη. Πάνω στη σκηνή έχει ένα μυστικό που το αποκαλύπτει. Φαντάζεται το σπίτι του, το χωριό του, την ιδιαίτερη πατρίδα του. Κλείνει τα μάτια του και ταξιδεύει. Οπως θα κάνουν άλλωστε και οι θεατές της συναυλίας την προσεχή Τρίτη στην Πετρούπολη.
Η «συνάντησή» του με τον Κλίντον
Εχει τιμηθεί με πολλά βραβεία από διάφορους οργανισμούς, με κυριότερο αυτό από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρίγκαν, στον Λευκό Οίκο, και αξίζει αναφοράς ένα περιστατικό με τον μεταγενέστερο πρώην πρόεδρο Μπιλ Κλίντον, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στην Ελλάδα το 2007. Ο αμερικανός πρώην πρόεδρος έλαβε ως δώρο από τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή μερικά μουσικά cd, ανάμεσα σε αυτά και ένα του Πετρολούκα που του είχε δώσει ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας (τον οποίο και συνδέει στενή φιλία με τον Πετρολούκα). Είπε λοιπόν ο Καραμανλής στον Μπιλ Κλίντον: «Μια που έχεις γνώση από μουσική και παίζεις σαξόφωνο, πάρε να ακούσεις έναν από τους καλύτερους μουσικούς που έχουμε στην Ελλάδα». Ο πρόεδρος της Αμερικής, αφού άκουσε το cd, ζήτησε πληροφορίες για τον Πετρολούκα και έμαθε πως είχε ζήσει στην Αμερική για αρκετό καιρό. Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε κατόπιν με τον Καραμανλή, του είπε χαριτολογώντας: «Αυτός είναι και δικός μας και δικός σας πολίτης, μάλλον πρέπει να είναι πολίτης όλου του κόσμου για την προσφορά στη μουσική και τη δεξιοτεχνία του».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ