Μπορεί τυπικά η Λίβερπουλ να ιδρύθηκε στις 14 Μαρτίου του 1892, όμως «γιορτάζει» τα γενέθλιά της στις 3 Ιουνίου, όταν δηλαδή αναγνωρίστηκε και επισήμως ως ποδοσφαιρική ομάδα. Οι «Κόκκινοι» λοιπόν σήμερα, Παρασκευή, κλείνουν 124 χρόνια ύπαρξης και έχουν πίσω τους μια πλούσια ιστορία με πολλές διακρίσεις, τρόπαια, όμως και κάποιες «μαύρες» σελίδες.
Η Λίβερπουλ ιδρύθηκε από τον Τζον Χούλντινγκ, πρόεδρο μέχρι τότε της συμπολίτισσας Έβερτον όταν μετά από μια διαμάχη που είχε αποχώρησε από την ομάδα πήρε μαζί του και το «Άνφιλντ» το οποίο ήταν δικό του. Έτσι δημιούργησε την Λίβερπουλ που τότε ονομαζόταν «Liverpool Football Club and Athletic Grounds Company Limited».
Οι «κόκκινοι» στην ιστορία τους έχουν κατακτήσει 18 Πρωταθλήματα Αγγλίας, 7 Κύπελλα Αγγλικής ομοσπονδίας, 8 Κύπελλα Αγγλίας, 5 Champions League, 3 Κύπελλα UEFA και 3 Σούπερ καπ Ευρώπης.
Τα πρώτα χρόνια…
Η ομάδα την πρώτη χρονιά της αγωνίστηκε στην Lancashire League (τότε γ’ εθνική της Αγγλίας) όπου τερμάτισε πρώτη και ανέβηκε στη δεύτερη κατηγορία. Αφού τερμάτισε και εκεί πρώτη την χρονιά 1893-1894, ανέβηκε στην πρώτη κατηγορία της Αγγλίας, κατακτώντας τον πρώτο τίτλος της το 1901 και το 1906 για δεύτερη.
Θα ακολουθήσουν τα πρωταθλήματα του 1922 και 1923 αλλά και μια περίοδος ξηρασίας αφού ο πέμπτος τίτλος θα έρθει το 1947. Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχε καταφέρει να κερδίσει τίποτα άλλο αφού είχε δύο ήττες σε τελικούς κυπέλλου το 1914 και το 1950.
Υποβιβασμός, επιστροφή και κυριαρχία…
Το 1954 ήρθε η πρώτη αλλά και πιο ανώδυνη «μαύρη» σελίδα στην ιστορία της ομάδας καθώς υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία και μέχρι το 1962 δεν θα καταφέρει να ανέβει. Όμως το 1959 έγινε η κίνηση που άλλαξε την Ιστορία της Λίβερπουλ. Με τον Μπιλ Σάνκλι ως προπονητή της ομάδας, οι «κόκκινοι» ξεκίνησαν την κυριαρχία τους.
Με τον Σκοτσέζο στον πάγκο τους οι Κόκκινοι κέρδισαν το πρώτο τους κύπελλο, δύο ακόμα πρωταθλήματα καθώς και την πρώτη ευρωπαϊκή διάκριση, κατακτώντας το κύπελλο UEFA το 1973.
Την σκυτάλη στον πάγκο της ομάδας του Λίβερπουλ πήρε ο τότε βοηθός του, Μπομπ Πέισλι που τα πήγε ακόμα καλύτερα από τον προκάτοχο του αφού στα δέκα χρόνια της παραμονής του, η ομάδα θα προσθέσει στην τροπαιοθήκη της 3 Κύπελλο Πρωταθλητριών ( 1977, 1978, 1981).
Το 1984 με τον Τζο Φάγκαν ως προπονητή θα πάρει το πρωτάθλημα, το κύπελλο αλλά και ακόμα ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών.
Χέιζελ και Χίλσμπορο…
Όμως το 1985 θα έρθει η δεύτερη «μαύρη» μέρα στην ήδη πλούσια ιστορία της ομάδας. Η Λίβερπουλ θα βρεθεί στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών απέναντι στη Γιουβέντους στον τελικό του Χέιζελ στο Βέλγιο, όταν πριν την σέντρα οι οπαδοί της, έσπασαν τα προστατευτικά και κατευθύνθηκαν εκεί που βρίσκονταν οι φίλοι της Ιταλικής ομάδας.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καταρρεύσει ένας τοίχος και να σκοτωθούν 39 άτομα, κυρίως οπαδοί της Γιουβέντους. Το ματς παρά τις διαφωνίες όλων πραγματοποιήθηκε, η Γιουβέντους κέρδισε 1-0 και κατέκτησε το τρόπαιο. Σαν αποτέλεσμα η Λίβερπουλ τιμωρήθηκε με ποινή αποκλεισμού από όλες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για 10 χρόνια.
Μετά τον Φάγκαν, ο οποίος θα αποχωρήσει μετά την τραγωδία, θα αναλάβει την ομάδα ένας παίκτης σύμβολο για τους «κόκκινους». Ο Κένι Νταλγκλίς ως παίκτης και προπονητής, από την πρώτη κιόλας σεζόν θα οδηγήσει την ομάδα στο πρώτο νταμπλ της ιστορίας της, αλλά θα κατακτήσει ακόμα 2 πρωταθλήματα, 1 FA Cup και 1 Κύπελλο Αγγλίας.
Όμως, αυτές οι επιτυχίες θα επισκιαστούν από την μεγαλύτερη τραγωδία την Ιστορία του συλλόγου, την τραγωδία του Χίλσμπορο το 1989, όπου κατά τη διάρκεια του τελικού του Κυπέλλου με τη Νότινχαμ Φόρεστ, χιλιάδες οπαδοί είχαν εγκλωβιστεί μέσα στην θύρα με αποτέλεσμα 96 να χάσουν την ζωή τους.
Τότε η κυβέρνηση της Θάτσερ «χρέωσε» για την τραγωδία τούς οπαδούς της Λίβερπουλ, όμως μετά από πολλά χρόνια και συγκεκριμένα το 2012 δικαιώθηκαν αφού αποδείχτηκε ότι ήταν λάθος της αστυνομίας.
Επιστροφή στις επιτυχίες…
Η τελευταία μεγάλη κατάκτηση της Λίβερπουλ ήρθε το 2005 με τον Ράφα Μπενίτεθ στον πάγκο της όταν και κατέκτησε το Champions League για πέμπτη φορά, κάνοντας το μεγαλύτερο come back στην ιστορία των τελικών ευρωπαϊκών κυπέλλων.
Δύο χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 2007, έφτασε πάλι ως τον τελικό του Champions league αλλά ηττήθηκε από την Μίλαν.
Το 2012 με τον Κένι Νταλγλίς και πάλι στον πάγκο της η Λίβερπουλ κατέκτησε το Λιγκ Καπ.
Το… σχεδόν πρωτάθλημα και το γλίστρημα του αρχηγού
Η σεζόν 2013-2014 ήταν ονειρική για τη Λίβερπουλ, η ομάδα έπαιζε όμορφο ποδόσφαιρο τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος ήταν μια ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Όταν όλα γκρεμίστηκαν σαν «πύργος από τραπουλόχαρτα» στην 35η αγωνιστική.
Η Λίβερπουλ φιλοξενούσε την Τσέλσι και ήθελε νίκη ή ισοπαλία και στη συνέχεια να κερδίσει Κρίσταλ Πάλας και Νιούκαστλ για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Όμως η ιστορία έμελε να γραφτεί με τον χειρότερο τρόπο για τους κόκκινους. Σε μια φάση που η Τσέλσι δεν απειλούσε, ο Στίβεν Τζέραρντ, όντας ο τελευταίος παίκτης της Λίβερπουλ, γλίστρησε δίνοντας της ευκαιρία στον Μπα να πάρει τη μπάλα να βγει απέναντι από τον Μινιολέ και να σκοράρει. Ο αγώνας ολοκληρώθηκε με 2-0 για του «μπλε». Στη συνέχεια η Λίβερπουλ δεν κέρδισε ούτε την Κρίσταλ Πάλας και πλέον όταν κέρδισε τη Νιούκαστλ ήταν πλέον αργά.
Υποστολή σημαίας…
Η επόμενη χρονιά, εκτός από το ότι ήταν μια κακή σεζόν για την ομάδα, είχε και ένα ακόμα δυσάρεστο νέο.
Η «σημαία» της Λίβερπουλ, ο μεγάλος αρχηγός Στίβεν Τζέραρντ, ανακοίνωσε ότι εκείνη ήταν η τελευταία του σεζόν στην ομάδα και ότι το καλοκαίρι εκείνο θα έφευγε για τις ηνωμένες πολιτείες και τους Λος Άντζελες Γκάλαξι.
Το τώρα…
Η σεζόν που ολοκληρώθηκε έχει δύο όψεις. Από την μια πλευρά η ομάδα με τον Γιούργκεν Κλοπ πλέον στο τιμόνι της έπαιξε σε δύο τελικούς, Carling Cup και Europa League, χωρίς όμως να καταφέρει να κερδίσει κάποιο τρόπαιο. Από την άλλη όμως η 7η θέση στο πρωτάθλημα της στερεί την Ευρωπαϊκή έξοδο. Πλέον η ομάδα επικεντρώνεται στο αγγλικό πρωτάθλημα, μέσω του οποίου μπορεί να έρθει η μεγάλη επιστροφή στο Champions League.
Οι φίλοι της ομάδας δείχνουν τυφλή εμπιστοσύνη στο Γιούγκεν Κλοπ και στο πρόσωπο του βλέπουν τον άνθρωπο που θα φέρει την μεγάλη ομάδα του Μέρσεϊσαϊντ ξανά στο δρόμο των επιτυχιών. Αν η αρχή είναι σημάδι του τι μπορεί να ακολουθήσει τα πράγματα μοιάζουν πιο φωτεινά από ποτέ στο «Ανφιλντ».
Και όπως λέει και το τραγούδι που έχει συνδεθεί όσο κανένα με τη Λίβερπουλ: «At the end of the storm there’s a golden sky».
