Ποιοι είναι και τι έχουν τέλος πάντων στο μυαλό τους όσοι ψηφίζουν αυτόν τον επικίνδυνο κλόουν; Φόβο, για να μην πούμε, όπως κάποιοι που έχουν εύκολη την κριτική, παράνοια. Και σίγουρα, οργή –πολύ θυμό για το «σύστημα», για την οικονομία, για τους μετανάστες. Αυτά δείχνουν τα λόγια των οπαδών του ανεκδιήγητου Ντόναλντ Τραμπ.
Σχεδόν όλοι κάνουν λόγο για «γροθιά στο κατεστημένο». «Τον ψηφίζεις και είναι σαν να τους δείχνεις το μεσαίο δάχτυλο… Πολιτικοί, Γουόλ Στριτ, τράπεζες, ακόμη και οι λαθρομετανάστες περνάνε πολύ καλύτερα από τον μέσο Αμερικανό. Τον σκληρά εργαζόμενο, τον φορολογούμενο πολίτη αυτής της χώρας» λέει ένας 48χρονος οδηγός φορτηγού στη Νότια Καρολίνα.

«Μπούχτισα! Κουράστηκα να δουλεύω, να πληρώνω και να μην τα βγάζω πέρα. Να με γα…νε με τους φόρους τους. Θέλουμε να δώσουμε σε έναν μπίζνεσμαν την ευκαιρία να αποδείξει ότι αυτή η χώρα μπορεί να γίνει μεγάλη ξανά!»
λέει ένας άλλος ψηφοφόρος του Τραμπ. Πιστεύει και εκείνος πως ο 69χρονος μεγιστάνας είναι ένας πετυχημένος «νικητής», που δεν εξαρτάται από τα ύποπτα συμφέροντα της διαπλοκής.

«Δεν είναι επαγγελματίας πολιτικός. Είναι ένας αυτοδημιούργητος Αμερικανός που δούλεψε σκληρά και πέτυχε πολλά. Αυτόν χρειαζόμαστε σήμερα»
λέει η 66χρονη Μέρι Φολκ από τη Βιρτζίνια. Θεωρεί και εκείνη την απόλυτη έλλειψη πολιτικής εμπειρίας και τον ασυγκράτητο λαϊκισμό του Τραμπ όχι πρόβλημα, αλλά προσόν για έναν υποψήφιο πρόεδρο των ΗΠΑ.
Οι απόψεις των οπαδών του ανήκουν, βέβαια, στα δεξιά του πολιτικού φάσματος. Αλλά οι ίδιοι δεν θεωρούν εαυτούς ακραίους, ούτε, βέβαια, ρατσιστές. Σε ποσοστό 20% αυτοπροσδιορίζονται ως «μετριοπαθείς», 65% «συντηρητικοί» και 13% «πολύ συντηρητικοί». Είναι κυρίως λευκοί, κάπως μεγαλύτεροι σε ηλικία, και στην αρχή οι περισσότεροι ήταν άνδρες. Σήμερα, το 51% είναι γυναίκες. Οι μισοί έχουν ηλικία 45-64 ετών. Το 34% είναι άνω των 65, και λιγότερο από 2% κάτω των 30 ετών. Ενας στους δύο έχει απολυτήριο λυκείου ή χαμηλότερη μόρφωση, έναντι 19% με πτυχίο πανεπιστημίου. Το 40% εξ αυτών κερδίζουν λιγότερα από 50.000 δολάρια τον χρόνο. Οι πιο πιστοί ψηφοφόροι του ζουν στον Νότο, στα Απαλάχια όρη και στον βιομηχανικό Βορρά των ΗΠΑ.
«Χωρίς πολιτικές ορθότητες και μπούρδες»


Δύο στους τρεις θέλουν να απελαθούν αμέσως όλοι οι μετανάστες χωρίς χαρτιά, στη συντριπτική τους πλειοψηφία ισπανόφωνοι από τη Λατινική Αμερική. Και το 74% στηρίζουν την απίθανη πρόταση του Τραμπ για προσωρινή απαγόρευση εισόδου στη χώρα όλων των ξένων μουσουλμάνων. Αλλά αν τους ζητήσεις να εξηγήσουν πώς ακριβώς θα εκδιωχθούν 11 εκατομμύρια μετανάστες, δεν ξέρουν. Αυτό δεν το έχει εξηγήσει ο υποψήφιος.
Τα χυδαία σχόλια, όλες αυτές οι απρέπειες που εκστομίζει για γυναίκες, μετανάστες, ανάπηρους, γκέι, ξένες χώρες; Είναι «σημάδι ειλικρίνειας» λένε οι θαυμαστές του. «Λέει αυτό που σκεφτόμαστε όλοι, χωρίς πολιτικές ορθότητες και μπούρδες. Ιδίως για τον έλεγχο της μετανάστευσης, για τα τείχη στα σύνορα. Λέει την αλήθεια, αυτό που πρέπει να γίνει» είπε 50χρονος ψηφοφόρος στη Νεβάδα.
Πόσοι είναι οι οπαδοί του; «Οι Ρεπουμπλικανοί αποτελούν το 1/3 των ψηφοφόρων στις ΗΠΑ. Τον Τραμπ τον ψηφίζει ένας στους τρεις από αυτούς. Δηλαδή, μόνο ένας στους εννέα Αμερικανούς –λιγότεροι από τους οπαδούς πολλών ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη» λέει με ψυχραιμία μιλώντας προς το «Βήμα» ο δρ Σαμ Γουάνγκ, από το Πρίνστον.
Αλλά η πικρή αλήθεια είναι πως, αυτή τη στιγμή, επικρατέστερος για το χρίσμα είναι ο απερίγραπτος κροίσος. «Αν κάποιος μπορέσει να τον σταματήσει, θα είναι ο Μάρκο Ρούμπιο, με τη στήριξη του κατεστημένου των Ρεπουμπλικανών. Αλλά (σ.σ.: ο 45χρονος γερουσιαστής από τη Φλόριδα) πρέπει να αρχίσει να κερδίζει Πολιτείες ευθύς αμέσως, από τη Σούπερ Τρίτη (1η Μαρτίου)» εξηγεί στο «Βήμα» ο Μπρους Μιρόφ, από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.

ΜΕ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΑ


«Μια κλωτσιά στο τραπέζι»

«Το σύστημα στην Ουάσιγκτον είναι τόσο άρρωστο, που κάποιος πρέπει να δώσει μια κλωτσιά στο τραπέζι και να τα σπάσει όλα. Ψήφισα Τραμπ και, ειλικρινά, δεν με ενδιαφέρουν οι λεπτομέρειες» είπε 55χρονος από τη Νότια Καρολίνα.
«Θέλει να τους διώξει όλους!»

«Λέει την αλήθεια. Οτι οι λαθρομετανάστες παρανομούν και τη βγάζουν καθαρή. Και εμείς πληρώνουμε φόρους, χάνουμε τις δουλειές μας, υποφέρουμε από την εγκληματικότητα. Ο Τραμπ θέλει να τους διώξει όλους, και συμφωνώ μαζί του» δήλωσε συνταξιούχος από τη Φλόριδα.
«Πληρώνει από την τσέπη του»

«Μου αρέσει που είναι δισεκατομμυριούχος και πληρώνει για την εκστρατεία από την τσέπη του. Δεν έχει ανάγκη να ξεπουληθεί σε χορηγούς και σε μεγάλα συμφέροντα, όπως όλοι οι άλλοι. Γιατί να μην του δώσω μια ευκαιρία;» λέει 49χρονη ψηφοφόρος στη Νεβάδα.

«Γεννημένος νικητής»

«Θέλω κάποιον που δεν θα φοβάται να παλέψει, να πολεμήσει αν χρειαστεί. Ο Τραμπ είναι ατρόμητος. Δεν θα δειλιάσει, δεν θα κάνει πίσω. Οταν λέει ότι θα ξανακάνει υπερδύναμη την Αμερική, τον πιστεύω. Είναι γεννημένος νικητής». Τάδε έφη 60χρονη νοικοκυρά από το Τέξας.


ΔΥΟ ΕΙΔΙΚΟΙ ΜΙΛΟΥΝ ΣΤΟ «ΒΗΜΑ»
«Τον στηρίζουν μεσήλικοι λευκοί, με χαμηλή μόρφωση και μικρά εισοδήματα»

«Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία μας που βλέπουμε τόσο πολλούς ψηφοφόρους να θέλουν για πρόεδρο των ΗΠΑ έναν ερασιτέχνη δημαγωγό»
λέει στο «Βήμα» ο Σεθ Μακ Κι, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Texas Tech.

«Η εκλογική βάση του Τραμπ αποτελείται κυρίως από μεσήλικους λευκούς, άνδρες και γυναίκες, με χαμηλότερη μόρφωση και μικρότερο εισόδημα. Σε αυτούς απευθύνεται όταν λέει ότι η Αμερική δεν “νικάει” πια. Και ότι θέλει να την “ξανακάνει μεγάλη”. Αυτό και πολλά από τα συνθήματά του είναι μια κωδικοποιημένη γλώσσα που στοχεύει απευθείας στην ξενοφοβία των λευκών κατά των μεταναστών και των μουσουλμάνων. Με την πολιτική δυσλειτουργία στην Ουάσιγκτον και τις επικίνδυνες εξωτερικές απειλές (τζιχαντιστές του ISIS, ισλαμιστική τρομοκρατία) στις ειδήσεις, πολλοί ψηφοφόροι βλέπουν στον Τραμπ έναν “ισχυρό άνδρα”, που τους προσφέρει τη σιγουριά απλοϊκών λύσεων. Το αντισυστημικό μήνυμα, ο πλούτος και η οικονομική επιτυχία του, μαζί με την εντύπωση ότι “δεν μασάει τα λόγια του”, ούτε “σκύβει το κεφάλι” έχει κάνει κάποιους να τον θεωρούν πολιτικό σωτήρα»
τονίζει ο Μακ Κι.

«Ο Τραμπ χαϊδεύει και εκμεταλλεύεται με ξεδιάντροπο λαϊκισμό την οργή, κυρίως λευκών Αμερικανών, συχνά της εργατικής και της μικρομεσαίας τάξης, που έχουν πληγωθεί οικονομικά από την ύφεση, από την παγκοσμιοποίηση και, κατά την άποψή τους, από τη μετανάστευση»
μας λέει και ο Τζακ Σίτριν, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο Μπέρκλεϊ. Και εξηγεί: «Αυτοί οι άνθρωποι νιώθουν ανασφάλεια. Πιέζονται, φοβούνται και δυσανασχετούν τόσο για τα οικονομικά κέρδη των πολύ πλουσίων όσο και για τα κοινωνικά προγράμματα που απευθύνονται στους φτωχούς, οι οποίοι ανήκουν συχνά σε μειονότητες».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ