Το «αναγνωρισμένου κύρους» έγινε …«κατά προτίμηση»

Το πρώτο βήμα μετά την πρόσφατη παραίτηση του κ. Δημήτρη Εϊπίδη από την θέση του Γενικού Διευθυντή του φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, είναι να γίνει μια πρόσκληση ενδιαφέροντος από το Δ. Σ. του φεστιβάλ ούτως ώστε να καλυφτεί η θέση, με αντικειμενικά, όπως όλοι θέλουμε να πιστεύουμε, κριτήρια.

Ακολουθώντας τον ισχύοντα νόμο για τον κινηματογράφο, το Δ. Σ. του φεστιβάλ οφείλει να δημοσιοποιήσει πρόσκληση ενδιαφέροντος, να λάβει τις αιτήσεις και εν συνεχεία να αποφασίσει.

Και αυτό, εν μέρει, έκανε.

Εν μέρει γιατί αν συγκρίνουμε την πρόσκληση ενδιαφέροντος με τον ισχύοντα νόμο, θα βρεθούμε μπροστά σε μια ειδοποιό διαφορά.

Για να δούμε τι ακριβώς λένε και τα δυο.

«Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, μετά από πρόταση του Διοικητικού Συμβουλίου του φεστιβάλ, διορίζεται ο Γενικός Διευθυντής με τριετή θητεία που μπορεί να ανανεώνεται. Ο Γενικός Διευθυντής προτείνεται ύστερα από δημόσια πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος. Ο Γενικός Διευθυντής είναι πρόσωπο αναγνωρισμένου κύρους από το χώρο του ελληνικού ή παγκόσμιου κινηματογράφου. Η θητεία του Γενικού Διευθυντή παρατείνεται μέχρι τον ορισμό νέου, πάντως όχι πέραν των έξι μηνών.»

«Ο Γενικός Διευθυντής πρέπει να διαθέτει τα ακόλουθα προσόντα: 1) Να έχει οργανωτική και διοικητική εμπειρία, καθώς και εμπειρία σε θέματα οικονομικής διαχείρισης επιχειρήσεων, κατά προτίμηση στο χώρο του κινηματογράφου, και ικανότητες ώστε να εξυπηρετήσει τους σκοπούς και τους στόχους του ΦΕΣΤΙΒΑΛ, που κυρίως είναι η διάδοση της κινηματογραφικής τέχνης, η διαπαιδαγώγηση, η ψυχαγωγία και η πνευματική καλλιέργεια του κοινού, η ανάδειξη της πόλης της Θεσσαλονίκης ως τόπου συνάντησης ελλήνων και ξένων δημιουργών με το ελληνικό κοινό, και η ανάδειξή της ως τόπου αγοράς και διάθεσης κινηματογραφικών έργων.»

Απομονώνοντας τα υπογεγραμμένα σημεία των δυο ενοτήτων, μπορούμε αμέσως να αντιληφθούμε την διαφορά. Οι «αναγνωρισμένου κύρους» σχετικοί με τον κινηματογράφο στην Ελλάδα είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. «Εμπειροι σε θέματα οικονομικής διαχείρησης κατά προτίμηση στον κινηματογράφο» όμως μπορούν να είναι άπαντες που έχουν σχέση με τα οικονομικά.

Αναρωτιέμαι αν η διατύπωση οφείλεται σε αβλεψία του Δ.Σ. Γιατί ενδεχομένως να εγείρεται ζήτημα νομικής φύσης. Αν για παράδειγμα ένας αντικειμενικά άξιος μάνατζερ στον χώρο των σούπερμαρκετ προτιμηθεί από έναν πολύπειρο και αναγνωρισμένου κύρους άνθρωπο του κινηματογράφου, τότε ο δεύτερος δεν θα έχει κάθε δικαίωμα να προσφύγει στη δικαιοσύνη και να ζητήσει ακύρωση;