Την Παρασκευή 15 Ιανουαρίου, ο Τάσος Μπουλμέτης μίλησε στους Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλο για τη νέα του ταινία «Νοτιάς».
{{{ audio1 }}}
Για την ταινία
«Ο «Νοτιάς» είναι μία αλληγορία για τη γενιά της δεκαετίας του ’70, τους τότε 20αρηδες και νυν 60αρηδες. Και είναι, όπως καταλάβατε, έτσι όπως το λέω και όπως μας βλέπετε, μία ακόμα βιωματική ταινία. Είναι μία ιστορία ενηλικίωσης, την οποία προσπάθησα να δώσω με χιούμορ και κάποια συγκίνηση και, αν θέλετε, και κάποιο σαρκασμό για το πώς ήταν τα χρόνια εκείνα που τότε όλα ξεκίνησαν. Ήταν μία πολύ εύστοχη φράση που διάβασα κάπου, που έγραψε ένας δημοσιογράφος και λέει «τότε που ξεκίνησαν όλα…». Και ενδεχομένως οι τρεις τελείες στο τέλος αυτής της φράσης να μας συνδέουν και με το σήμερα και είναι κάτι, το οποίο εισπράττω τουλάχιστον από τα νέα παιδιά που έχουν δει την ταινία, θεωρώντας ότι η ταινία είναι πολύ επίκαιρη. Γιατί ενδεχομένως αυτόν τον καιρό να κλείνει ένας κύκλος που ξεκίνησε τότε. Αυτή ήταν η πρόθεσή μου και μάλλον εισπράττω ότι αυτό το πράγμα λειτούργησε.
Σαρκάζω όλο το πολιτικό σύστημα εκείνης της εποχής και ιδιαίτερα την αριστερόστροφη λογική που υπήρχε τότε, μην ξεχνάτε ότι έχουμε βγει από μία περίοδο όπου κατ’ αρχήν η ελληνική κοινωνία κουβαλάει πίσω της το τραύμα μίας κατοχής, ενός εμφυλίου και μίας εφτάχρονης χούντας. Και το 1974 για πρώτη φορά, η ελληνική κοινωνία μπορεί πια χωρίς ενοχές, απενοχοποιημένη, να διατυπώνει ελεύθερα την άποψη, την ιδεολογία και τα πιστεύω της. Είναι ο κακός άνεμος, από την άλλη πλευρά όμως, έχει και μία, αν θέλετε, θετική διάσταση, γιατί ο «Νοτιάς» ανακαλεί ή προκαλεί μία νοσταλγία. Δηλαδή, όταν έχεις τις μαύρες σου, προς το νοτιά κοιτάς, στο νότο θες να φύγεις. Δεν λες, ας πούμε, θέλω να πάω στο βορρά στη Σουηδία, επειδή θέλω τώρα να μείνω λίγο μόνος και να ψαχτώ λιγάκι. Υπ’ αυτή την έννοια λοιπόν και σε σχέση με το νότο, οι ήρωες μου έχουν μία σύνδεση τραυματική με το νότο, είτε επειδή επιθύμησαν πράγματα, τα οποία δεν κατέκτησαν, που σχετίζονται με το νότο, είτε επειδή έχασαν πράγματα που πάλι σχετίζονται με το νότο. Και είναι μία λέξη κλειδί για την ανάγνωση της ταινίας».
