Την Πέμπτη 7 Ιανουαρίου ο βουλευτής της Ν.Δ. και υποψήφιος πρόεδρος του κόμματος, Κυριάκος Μητσοτάκης μιλά στον Νότη Παπαδόπουλο για την εσωκομματική μάχη στη Ν.Δ., το ασφαλιστικό, το ενδεχόμενο οικουμενικής κυβέρνησης και τις πιέσεις περί συναίνεσης.{{{ audio1 }}}
Για την εσωκομματική αναμέτρηση στη Ν.Δ.
«Να διακινδυνεύω και πάλι μία πρόβλεψη, ότι θα κερδίσω την Κυριακή. Αποφεύγω τις ταμπέλες και δεν μου λένε τίποτα αυτές και δεν δέχομαι ότι στη Νέα Δημοκρατία του 2016 μπορεί κάποιος να προσδιορίζεται ως Μητσοτακικός ή Καραμανλικός, Μεϊμαρακικός ή Σαμαρικός – δεν μου λένε πολλά πράγματα. Υπάρχουν στελέχη τα οποία έχουν εκφράσει ανοιχτά τις προτιμήσεις τους. Είναι απολύτως σεβαστό, εγώ κάνω ένα κάλεσμα σε όλους του νεοδημοκράτες και σε όλες τις νεοδημοκράτισσες, ασχέτως της προτίμησής τους την πρώτη Κυριακή, να σκεφτούν τώρα πάλι ποιος είναι ο καταλληλότερος να ηγηθεί αυτής της παράταξης, να την ξανακάνει μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη, να κερδίσει τον κ. Τσίπρα στις επόμενες εθνικές εκλογές και βέβαια να κυβερνήσει καλά την επόμενη ημέρα.
Οι ιδεολογικές παρακαταθήκες του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του ιδρυτή της παράταξής μας, εξακολουθούν και σήμερα να είναι εξαιρετικά επίκαιρες. Και θεωρώ ότι εκφράζω τις δύο βασικές του παρακαταθήκες. Η πρώτη είναι η προσήλωση στην Ευρώπη. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη, κόντρα τότε στις βουλές της κοινής γνώμης και μας προσέφερε ένα ασφαλές λιμάνι, το οποίο επέτρεψε στη χώρα να κάνει τα σημαντικά βήματα τα οποία έκανε στην μεταπολίτευση, παρά τα όποια σφάλματα μπορεί να έγιναν. Η χώρα συνολικά προόδευσε αυτά τα 40 χρόνια και σίγουρα ωφελήθηκε από την είσοδό της στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Αυτή είναι η πρώτη παρακαταθήκη του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Εγώ είμαι ένας ευρωπαϊστής πολιτικός, δεν το έκρυψα ποτέ και θα αγωνίζομαι να αποκτήσει η Ελλάδα την πραγματικά ισότιμη θέση στην Ευρώπη που της αξίζει. Η δεύτερη και πιο σημαντική παρακαταθήκη του Κωνσταντίνου Καραμανλή ήταν η απέχθεια στον λαϊκισμό και η ανάγκη να είναι χρήσιμος και όχι αρεστός και επίσης η πλήρης αδυναμία του να ανεχθεί την ανικανότητα. Ήταν πάρα πολύ σκληρός ο Καραμανλής και επέλεγε πάντα συνεργάτες με απολύτως αξιοκρατικά κριτήρια. Θεωρώ λοιπόν ότι αν αυτές είναι βασικές παρακαταθήκες της παράταξης, βεβαίως θεωρώ ότι τις υπηρετώ. Το λέω αυτό, διότι και αυτή η διάκριση Καραμανλικών-Μητσοτακικών – τώρα στην Ελλάδα του 2016 – είναι ζητήματα που μας απασχόλησαν τον προηγούμενο αιώνα».
Για τα ανοίγματα στον κεντρώο χώρο
«Κανείς δεν είναι ξένος και κανείς δεν είναι a priori ξένο σώμα από τη στιγμή που δέχεται τις αξίες και τις πολιτικές μας και θέλει να συστρατευτεί σε μία κοινή προσπάθεια. Εγώ βεβαίως και θα είμαι ανοιχτός, αλλά πιο πολύ με ενδιαφέρει το άνοιγμα στην κοινωνία. Τα στελέχη θα ακολουθήσουν και δεν είναι μόνο τα παλιά στελέχη, εδώ είναι μεγάλη πρόκληση να βρούμε καινούριους ανθρώπους, καινούρια στελέχη, να δώσουμε ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους, οι οποίοι θέλουν να ασχοληθούν με τα κοινά, αλλά αυτή τη στιγμή βλέπουν κλειστές πόρτες. Άρα το ζήτημα δεν είναι μόνο η ανακύκλωση, προφανώς υπάρχουν πολύ άξια παλαιότερα στελέχη που θα μπορούσαν να προσφέρουν. Αλλά για μένα η μεγάλη πρόκληση είναι να αναδείξω την καινούρια γενιά στελεχών που δεν τους γνωρίζει κανείς – ούτε εγώ τους γνωρίζω ακόμα. Δεν τους γνωρίζω, γιατί πρέπει να τους βρω. Ξέρετε, αυτοί που συνωστίζονται στα υπουργικά γραφεία και στα προεδρικά γραφεία και στα βουλευτικά γραφεία αναζητώντας θέσεις, είναι κατά κανόνα αυτοί που δεν θέλουμε να αξιοποιήσουμε. Αυτούς που θέλουμε να αξιοποιήσουμε πρέπει να τους πείσουμε να ασχοληθούν με τα κοινά. Δεν υπάρχει καμία δυσκολία και δεν υπάρχουν ταμπού στη Νέα Δημοκρατία. Δεν υπάρχει επίσης και καμία διάθεση να μετατρέψουμε αυτή την ειλικρινή αυτοκριτική σε ένα παιχνίδι απόδοσης προσωπικών ευθυνών. Αυτό δεν θα το κάνω, δεν θα το επιτρέψω κιόλας ως πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, διότι την επόμενη ημέρα έχω ένα βασικό μέλημα να εξασφαλίσω στην πράξη την ενότητα της Νέας Δημοκρατίας και αυτό πρέπει να εκφραστεί με όλες τις τάσεις της Νέας Δημοκρατίας. Υπάρχουν τάσεις στη Νέα Δημοκρατία και δεν είναι κακό να υπάρχουν τάσεις. Αυτό πρέπει να εκφραστεί, αλλά η ειλικρινής κριτική δεν έχει τα χαρακτηριστικά της προσωπικής αντιπαράθεσης. Και αυτό δεν θα το επιτρέψω, σε καμία περίπτωση. Ναι στην αυτοκριτική, με διάθεση όμως να γίνουμε καλύτεροι, όχι με διάθεση να αυτομαστιγωνόμαστε προς χάριν του αυτομαστιγώματος».
Για τις ευθύνες της Νέας Δημοκρατίας κατά την περίοδο πριν το πρώτο μνημόνιο
«Το έχω πει και εμείς έχουμε αντιγράψει κακές συνήθειες του πολιτικού μας αντιπάλου, αλλά, αν κάνει κανείς τον επιμερισμό της ευθύνης στη διάρκεια της μεταπολίτευσης, θεωρώ ότι η Νέα Δημοκρατία έχει την μικρότερη ευθύνη σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ για την τελική κατάληξη των πραγμάτων και θα συνεχίσω να το υπερασπίζομαι αυτό. Προφανώς κι εμείς κάναμε λάθη, κι εμείς κάναμε προσλήψεις που ενδεχομένως δεν έπρεπε να γίνουν, κι εμείς λαϊκίσαμε, αλλά δεν μπορώ να μην θυμηθώ κιόλας ότι το 2009, έστω και με καθυστέρηση, υπήρξε μια ειλικρινής προσπάθεια να βάλουμε ένα φρένο σε αυτή την πρακτική. Κι αν το ‘χαμε κάνει τότε με διακομματική συναίνεση, μπορεί και να αποφεύγαμε τα χειρότερα. Γι’ αυτό δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία, ο κ. Παπανδρέου ήταν αυτός, ο οποίος το 2009, έχοντας πλήρη εικόνα της πραγματικής κατάστασης στην οικονομία, αρνήθηκε οποιαδήποτε συζήτηση και οποιοδήποτε συμμάζεμα για να μας βάλει 6 μήνες μετά σε ένα πολύ σκληρό μνημόνιο».
Για το σχέδιο της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό και το ενδεχόμενο οικουμενικής κυβέρνησης
«Γιατί τόσο σκληρή παρέμβαση στο ασφαλιστικό; Διότι το 2015 ήταν annus horibilis, τραγική χρονιά για την ελληνική οικονομία. Και σήμερα δυστυχώς οι ασφαλισμένοι και οι νυν ασφαλισμένοι και κυρίως οι μελλοντικοί ασφαλισμένοι και οι εργαζόμενοι, οι οποίοι θα κληθούν να αυξήσουν με έναν έμμεσο φόρο στην ουσία, νέο, τις εισφορές τους, πληρώνουν τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό και τον κ. Βαρουφάκη και τον κ. Τσίπρα και όλα αυτά τα απίστευτα πράγματα τα οποία συνέβησαν. Λοιπόν, υπάρχει μεγάλο κόστος και το κόστος το βλέπουμε τώρα. Αυτό το κόστος έχει ονοματεπώνυμο, είναι Αλέξης Τσίπρας και Πάνος Καμμένος και Γιάνης Βαρουφάκης και όλοι αυτοί που μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση. Το λέω αυτό, διότι συγκρίνετε τα μέτρα τα οποία ζητήθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση τον Ιανουάριο του 2015: δεν είχαν καμία σχέση ως προς την ένταση τους, ήταν πολύ πιο ήπια. Αυτή είναι η πρώτη μου παρατήρηση, η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι ως προς τη φιλοσοφία του ασφαλιστικού συστήματος υπάρχουν βασικές ενστάσεις, διότι αυτό το οποίο επιχειρεί να κάνει η κυβέρνηση είναι στην ουσία να αποθαρρύνει την εργασία, να την κάνει τόσο ακριβή, να την φορολογήσει τόσο πολύ που θα την καταστήσει να είναι αντικίνητρο. Θα έχουμε μαύρη εργασία, θα έχουμε απολύσεις, θα έχουμε το ανάποδο αποτέλεσμα, δεν θα δουλέψει δηλαδή αυτή η κυβερνητική συνταγή. Τρίτη παρατήρηση είναι ότι το ασφαλιστικό δεν είναι ένα πρόβλημα το οποίο το αντιμετωπίζουμε με κενό. Αν η ελληνική οικονομία αναπτυσσόταν με 3%, θα είχαμε πολύ λιγότερες πιέσεις στο ασφαλιστικό, άρα η επιστροφή της χώρας σε μία αναπτυξιακή δυναμική είναι απόλυτη πρώτη προτεραιότητα. Δεν ασχολείται όμως η κυβέρνηση με αυτό. Αλλά δεν πρόκειται να είμαστε το βολικό δεκανίκι του κ. Τσίπρα, ο οποίος θα ζητάει a la carte στήριξη για να συνεχίσει την καταστροφική του πολιτική σε άλλα μέτωπα, αυτό δεν πρόκειται να το κάνουμε. Εξελέγη, σωστά το επισημαίνετε, και επέλεξε για κυβερνητικό του εταίρο τον Πάνο Καμμένο. Τη Νέα Δημοκρατία δεν την επέλεγε, διότι δεν θα είχαμε και καμία διάθεση, δεν πιστεύω στα οικουμενικά σχήματα, το λέω ξεκάθαρα. Τελικά, είναι σχήματα ελάχιστου κοινού παρονομαστή, πόσω μάλλον όταν υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Με τον ΣΥΡΙΖΑ μας χωρίζει ιδεολογική άβυσσος. Είναι ένα κόμμα της Αριστεράς, έχουμε τελείως διαφορετική αντίληψη για τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας. Εγώ είμαι υποψήφιος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, δεν έχω δεχθεί καμία κρούση από κανέναν. Κι αν εκλεγώ αύριο, θα πάω στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, θα εξηγήσω την άποψή μου και τη θέση μου. Η οποία θέση βέβαια δεν θα είναι μόνο δικιά μου, διότι μιλάμε για μία πολύ σημαντική απόφαση, θα συνδιαμορφωθεί με τα όργανα του κόμματος και σε πρώτη φάση σίγουρα και με την κοινοβουλευτική ομάδα, που είναι το κυρίαρχο όργανο αυτή τη στιγμή, που θα σηκώσει το βάρος αυτής της μάχης στη Βουλή. Ουδέποτε προσδοκούσα να είμαι ένας αρχηγός, ο οποίος θα αποφασίζει μόνος του. Αντιθέτως θέλω να δώσω μεγαλύτερα στοιχεία συλλογικότητος στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Εγώ θα πάω στο ΕΛΚ και θα τα εξηγήσω».
Για τις πιέσεις από τις Βρυξέλλες περί συναίνεσης στο ασφαλιστικό
«Εγώ δεν είμαι εντολοδόχος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, μπορώ να μιλήσω πάρα πολύ καλά στη γλώσσα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και νομίζω ότι έχω την αξιοπιστία να είμαι ένας σοβαρός συνομιλητής. Άμα είσαι αξιόπιστος, σοβαρός συνομιλητής μπορείς και να διαφωνήσεις καλύτερα. Κατ’ αρχάς, να σας πω κάτι, είναι χρέος της κυβέρνησης, ο κ. Τσίπρας μας λέει ότι αισθάνεται πολύ άνετα με την κυβερνητική πλειοψηφία του, δεν τον βλέπω να έχει κάνει και κανένα πραγματικό άνοιγμα. Αν πέσει η κυβέρνηση, θα πάμε στη Βουλή, όπως ορίζει το Σύνταγμα, να δούμε αν υπάρχει η δυνατότητα να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση από αυτή τη Βουλή. Θα συμμετέχουμε σε αυτή τη συζήτηση, αλλά θα έχει φύγει ο κ. Τσίπρας, θα έχει την κυβερνητική του πλειοψηφία».
