Μέσα σε ένα διάστημα 9 μηνών η Νέα Δημοκρατία κατάφερε να ηττηθεί 3 φορές – η κάθε ήττα ήταν μάλιστα ακόμα πιο πικρή.

Τον περασμένο Ιανουάριο η ήττα ήλθε μετά την στροφή του κ. Σαμαρά στον λαϊκισμό. Ο πρώην Πρωθυπουργός, οι υπουργοί του αλλά και το επιτελείο του δεν κατάφεραν να αντιληφθούν τι πιστεύουν και τι προσδοκούν οι πολίτες – παράλληλα το άστρο του κ. Τσίπρα παρουσιαζόταν δελεαστικό.

Τον Ιούλιο η Νέα Δημοκρατία σήκωσε το μεγαλύτερο λάβαρο του «Ναι» στο δημοψήφισμα και υπέστη μια ακόμη βαριά ήττα. Μια ήττα που, παρά τις διάφορες δικαιολογίες, αποδίδεται στην μη ικανότητα των στελεχών της να πείσουν τον ψηφοφόρο.

Η παραίτηση του κ. Σαμαρά, παρότι καθυστερημένη, δεν προκάλεσε την ανανέωση της παράταξης. Οι διάφοροι φερέλπιδες δελφίνοι δεν τόλμησαν και κρύφτηκαν πίσω από τον κομματικό στρατιώτη Μεϊμαράκη εκφράζοντας την σκέψη «να φάει την ήττα ο Βαγγέλης και μετά θα πάρω το κόμμα». Άλλωστε ποια ήταν η βοήθεια που είχε ο κ. Μεϊμαράκης από τα στελέχη του;

Ο κ. Τσίπρας, με ένα κόμμα πληγωμένο και με μια κομματική οργάνωση που την σφετερίστηκαν οι «Δραχμολάγνοι», έπεισε τους πολίτες ότι μόνο αυτός αποτελεί την καλύτερη δυνατή λύση. Έπεισε ότι η Νέα Δημοκρατία δεν διαθέτει στελέχη που μπορούν να τον αντιμετωπίσουν και να διεκδικήσουν από τον ελληνικό λαό την εξουσία.

Ο κ. Τσίπρας, παρά τα λάθη του, είναι κυρίαρχος. Οι πολίτες θεωρούν ότι μόνο αυτός μπορεί να τους εκφράσει και να τους εκπροσωπήσει. Η Νέα Δημοκρατία, πληγωμένη, βρίσκεται πλέον στο περιθώριο.

Οι 3 ήττες σημαίνουν μια κηδεία διότι απλά οι πολίτες δεν την πιστεύουν πιά. Ακόμα και οι νέοι σε ηλικία πρώην υπουργοί της δεν εμπνέουν.

Δύο παραδείγματα. Οι ψηφοφόροι της φθάσανε στο σημείο να ψηφίσουν Λεβέντη. Ο ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε άνοδο στα Δωδεκάνησα ενώ την ίδια στιγμή η ΝΔ σημείωσε πτώση – στα Δωδεκάνησα που σήκωσαν μεγάλο βάρος των προσφύγων και των μεταναστών!

Η κεντροδεξιά χρειάζεται πλέον νέα στελέχη και έναν καινούργιο φορέα. Η Νέα Δημοκρατία, απλά, ούτε εκφράζει και ούτε εμπνέει πιά.