Μαρίζα Ρίζου: «Μια στιγμή στο φως» στον Κήπο του Μεγάρου

Τη Δευτέρα το βράδυ στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών το dress code απαιτεί άνετα ρούχα και παπούτσια, καλή διάθεση και πολλά χαμόγελα. Στη σκηνή θα ανέβει η Μαρίζα Ρίζου με το συγκρότημά της για να μεταφέρει για πρώτη φορά στον εν λόγω χώρο την παράστασή της με τίτλο «Μια στιγμή στο φως».

Λίγο πριν από την κυκλοφορία του δεύτερου ολοκληρωμένου της άλμπουμ και ενώ το promo single «Είναι μικρή η ζωή» έχει ήδη κατακτήσει τις καρδιές μας και τα ραδιόφωνα, η Μαρίζα Ρίζου κλείνει την καλοκαιρινή της περιοδεία στον Κήπο.

Η Μαρίζα Ρίζου, από το πρώτο της κομμάτι, μας έμαθε πώς χορεύεται η «Μπόσα νόβα του Ησαΐα» του Φοίβου Δεληβοριά, ερμήνευσε με δύναμη και θηλυκότητα το «Πόσο λυπάμαι», κατέκτησε τα ραδιόφωνα με το «Μια άλλη ευτυχία» και τον Φεβρουάριο του 2013 μας χάρισε το πιο «Γλυκό πρωί», αποδεικνύοντας ότι η αισιοδοξία είναι μεταδοτική. Λίγους μήνες αργότερα επέστρεψε τραγουδώντας με τρόπο νοσταλγικό και αισθαντικό το «Πετάω» του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου παρέα με τον Πάνο Μουζουράκη, ενώ παράλληλα ετοίμασε το δεύτερο βήμα της στην ελληνική δισκογραφία. Τα υπόλοιπα στη συνέντευξή της στο «Βήμα».

«Με το live αυτό στον πανέμορφο Κήπο του Μεγάρου στην ουσία ολοκληρώνεται ο κύκλος των εφετινών παραστάσεων. Αρα το πρόγραμμα θα έχει κομμάτια από την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά, το “Πετάω” που λέμε παρέα με τον Πάνο, το “Είναι μικρή η ζωή”, που είναι και το promo single του δεύτερου δίσκου και φυσικά πολλές διασκευές. Θα με συντροφεύουν οι έξι υπέροχοι και ταλαντούχοι μουσικοί μου και θα υπάρχει και ένα guest έκπληξη».

«Υπολογίζουμε να κυκλοφορήσει λίγο πριν από τα Χριστούγεννα. Καθόλου ίδια μονοπάτια δεν έχω σκοπό να ακολουθήσω. Εχω ανάγκη για καινούργιο ήχο και προς τα εκεί θα κατευθυνθώ».

«Νιώθω καλά με τα πράγματα όπως έχουν έρθει ως τώρα. Αισθάνομαι ότι υπάρχει φυσική ροή και αυτό μου αρέσει. Τίποτε δεν γίνεται ξαφνικά, δουλεύω πολύ και νιώθω ευγνώμων για την ανταπόκριση των ραδιοφωνικών παραγωγών και φυσικά του κόσμου που με τιμά με την παρουσία του στα live, ειδικά αυτή τη δύσκολη για όλους περίοδο».

«Γιατί θα τυφλωθούμε. Δεν μπορείς συνέχεια να είσαι στο φως. Αυτή η στιγμή έχει να κάνει με σημαντικά πράγματα που φωτίζονται πια και που απορείς πώς δεν τα έβλεπες τόσο καιρό. Μερικά από αυτά δεν είναι ευχάριστα, όμως αποτελεί πάντα λύτρωση το να τα ανακαλύπτεις. Το φως λοιπόν αυτό δεν θα μπορούσε να είναι μια μόνιμη κατάσταση. Δεν θα το αντέχαμε ψυχικά».

«Φαντάζομαι πως αν κάποιος κάνει καλά τη δουλειά του, εξελίσσεται, παλεύει για εκείνα που ονειρεύεται, είναι αληθινός και ταπεινός, ο κόσμος θα τον αγαπάει και θα τον ακολουθεί. Μπορώ να σκεφτώ αρκετούς τέτοιους νέους δημιουργούς που είναι έτσι και τους αξίζουν όλα τα καλά που τους συμβαίνουν κι ακόμη περισσότερα».

«Θα ήθελα να χορέψουν, να συγκινηθούν, να λυτρωθούν και να φύγουν με ένα γλυκό χαμόγελο και την ψυχή τους λίγο πιο ελαφριά».