Ο κ. Ολάντ, ο κ. Γιούνκερ και όσοι δούλεψαν σκληρά για να επιτευχθεί συμφωνία με τους δανειστές στο χείλος του γκρεμού τραβάνε πάλι τα μαλλιά τους. Είδαν και έπαθαν για να πείσουν όλη την υπόλοιπη Ευρώπη να βάλει πλάτη για την Ελλάδα, και τώρα βλέπουν με τρόμο ότι κάνουμε –ξανά –τους καμπόσους και δίνουμε μάχες για τους συμβολισμούς. Αυτοί μας μάραναν.
Δηλαδή οι Πορτογάλοι και οι Ιρλανδοί που επέτρεπαν στην τρόικα να έχει πρόσβαση στα υπουργεία τους, ακολούθησαν βήμα-βήμα το μνημόνιο και ήδη βρίσκονται στις αγορές είναι λιγότερο εθνικά υπερήφανοι από εμάς που απαγορεύουμε στην τρόικα να δει τους έλληνες υπουργούς αλλά είμαστε με απλωμένο χέρι για 85 δισεκατομμύρια ευρώ; –επιπλέον των 240 δισεκατομμυρίων που έχουμε πάρει την τελευταία πενταετία.
Και ενώ πλέον είναι φως-φανάρι ότι η τακτική του προηγούμενου εξαμήνου όπου η κυβέρνηση έπαιζε κρυφτούλι με την τρόικα σε ξενοδοχεία, καφετέριες και πάρκινγκ δεν απέδωσε. Το μόνο που κατάφερε η κυβέρνηση ήταν να στραγγίξει τη χώρα από ρευστό, να φτάσουμε στη χρεοκοπία και στις κλειστές τράπεζες και στο τέλος μπροστά στην καταστροφή της δραχμής και με το πιστόλι στον κρόταφο ο Πρωθυπουργός να υποχρεωθεί να υπογράψει όλα όσο απευχόταν.
Αυτό που μετράει πραγματικά είναι να αρχίσει επιτέλους η διαπραγμάτευση ώστε η συμφωνία για το τρίτο μνημόνιο να ολοκληρωθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Ετσι η χώρα θα μπορέσει να επιστρέψει σε μία κανονικότητα, οι περιορισμοί στις τράπεζες θα αρχίσουν να αίρονται και οι ελληνικές επιχειρήσεις που δεν μπορούν καν να αγοράσουν πρώτες ύλες από το εξωτερικό ή να εκτελωνίσουν εμπορεύματα που παραμένουν κλειδωμένα στα τελωνεία να ξεκινήσουν πάλι να δουλεύουν.
Με ιδεολογήματα και δεκάρικους περί αξιοπρέπειας στη Βουλή δεν αυξάνονται οι θέσεις εργασίας, ούτε παίρνει μπρος η οικονομία που βρίσκεται κοντά σε νεκρική ακαμψία από την αλλοπρόσαλλη επικοινωνιακή διαπραγμάτευση με τους δανειστές.
Η μόνη ευκαιρία που έχει η χώρα για να μη βυθιστεί στη βαθιά ύφεση είναι να προχωρήσει με ρυθμούς-εξπρές τις μεταρρυθμίσεις, να προσελκύσει κεφάλαια από το εξωτερικό μέσω των ιδιωτικοποιήσεων και εκμεταλλευόμενη τα κοινοτικά κονδύλια Γιούνκερ και Ντράγκι να φρενάρει τη βουτιά της οικονομικής δραστηριότητας που φέρνει το τρίτο μνημόνιο.
Με αυτά και μόνο πρέπει να ασχολείται 24 ώρες το 24ωρο ο κ. Τσίπρας και όχι με την πολιτική κουζίνα ή την αντίσταση στην τρόικα για τα μάτια του πόπολου. Γιατί ο χαιρέκακος κ. Σόιμπλε και το Grexit παραμονεύουν.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ