Για να μη μας φάει το μαύρο φίδι

Κάλλιο αργά παρά ποτέ, θα πείτε. Ασφαλώς. Θα ήταν όμως πολύ καλύτερο για τη χώρα αν ο κ. Τσίπρας μπορούσε να δει λίγο πιο μακριά. Ωστε να πάρει την απόφαση για επώδυνο συμβιβασμό με τους εταίρους μόνος, και όχι με το περίστροφο των δανειστών στο κεφάλι και υπό τον φόβο των κλειστών ΑΤΜ.

Αν ο κ. Τσίπρας είχε την τόλμη να πάρει τη μεγάλη απόφαση τον Φεβρουάριο, όταν οι δανειστές τού πρότειναν το e-mail Χαρδούβελη, με μικρότερα μάλιστα πλεονάσματα, θα είχε ξεδοντιάσει τους πυροβολημένους της εσωκομματικής του αντιπολίτευσης, η χώρα θα είχε πάρει από τότε την τελευταία δόση των 7,2 δισ. ευρώ, ενώ τα μέτρα που θα μας είχαν επιβληθεί θα ήταν περίπου 4 δισ. ευρώ ελαφρύτερα από αυτά που καλείται να υπογράψει τη Δευτέρα ο κ. Τσίπρας. Και ο ίδιος θα είχε μεταμορφωθεί από έναν αρχηγό που φοβάται να κυβερνήσει σε ηγέτη.

Αντ’ αυτού μετά από 4,5 μήνες χαοτικών διαπραγματεύσεων, χωρίς σχέδιο, με ανύπαρκτες προτάσεις, μαξιμαλιστική ρητορική και επικοινωνιακές ωραιοποιήσεις η κυβέρνηση έφτασε σερνάμενη μπροστά στο αδιέξοδο που η ίδια δημιούργησε βάζοντας απέναντί της και τους 18 εταίρους στην ευρωζώνη. Και βλέπει πλέον σαν σωσίβιο την προσφερόμενη νέα επώδυνη παράταση του υπάρχοντος Μνημονίου με σκληρά μέτρα και ελάχιστη χρηματοδότηση: ίσα-ίσα για να μπορεί η χώρα να εξυπηρετήσει τα δάνειά της.

Ο κ. Τσίπρας αναγκάζεται αντιλαμβανόμενος την πολιτική του ανεπάρκεια και την αδυναμία του να βρει συμμάχους στην Ευρώπη να πραγματοποιήσει αναγκαστική προσγείωση στην πραγματικότητα και να ακολουθήσει την προδιαγεγραμμένη πορεία όλων των κυβερνήσεων της ευρωζώνης που βρίσκονταν σε μνημόνια, όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Κύπρος.

Το κύριο πρόβλημα είναι ότι με την παράταση λίγων μηνών που αναμένεται να υπογράψει ο Πρωθυπουργός, μπορεί να σώζεται –προς το παρόν –η χώρα από τη χρεοκοπία και οι τράπεζες από το bank run, όμως η ετοιμοθάνατη οικονομία θα συνεχίσει να αποσυντίθεται. Και οι εξουθενωμένες από τα πέντε χρόνια Μνημονίων επιχειρήσεις –στις οποίες βασίζεται η έξοδός μας στην ανάπτυξη –θα περάσουν ακόμη πιο δύσκολες μέρες χωρίς τη δυνατότητα χρηματοδότησης.

Πήρε δυστυχώς πέντε μήνες στη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να ανακαλύψει τον κόσμο. Και τώρα έχει έναν Γολγοθά μπροστά της. Που είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να τον ανεβεί χωρίς να βάλει σε νέες περιπέτειες τον τόπο. Να ψηφίσει τα μέτρα, να τα εφαρμόσει και να προωθήσει όλες τις βαθιές μεταρρυθμίσεις που επεδίωκε να αποφύγει –στο Ασφαλιστικό, στην απελευθέρωση των αγορών και των επαγγελμάτων, στη μείωση των δαπανών του Δημοσίου. Ενα στραβοπάτημα μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε νέα χρεοκοπία.

Ολα αυτά σε περίπτωση που ο κ. Τσίπρας πράξει το αυτονόητο. Αλλιώς θα μας φάει το μαύρο φίδι. Θα μιλάμε για μιαν άλλη χώρα –πολύ μακριά από την Ευρώπη…