Πόσες φορές έχει γραφτεί το αυτονόητο: ότι προϋποθέσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας μας αποτελούν η σταθεροποίηση του φορολογικού συστήματος και η εισροή κεφαλαίων από το εξωτερικό. Δεν χρειάζεται κάποιου είδους σοφία ή επιφώτιση προκειμένου να συντελεστεί. Τόλμη χρειάζεται.
Ως προς το φορολογικό η πάταξη της φοροδιαφυγής δεσπόζει, αφήνοντας όμως στο περιθώριο την αναρχία που επικρατεί στο φορολογικό καθεστώς των επιχειρήσεων, μικρών και μεγάλων. Ποιος θα επενδύσει στην Ελλάδα εάν δεν γνωρίζει τι είδους φορολογικές υποχρεώσεις θα έχει σε έναν χρόνο από σήμερα;
Αλλά ακόμη και στη φοροδιαφυγή σωστά βήματα δεν γίνονται. Η ιδέα για τη βιντεοσκόπηση από νοικοκυρές και τουρίστες έτυχε θερμής υποδοχής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αφού έδωσε υλικό για άπειρα χιουμοριστικά σχόλια δεδομένου ότι δεν είναι σοβαρή: μεταξύ άλλων, προσκρούει σε συνταγματικό κώλυμα (δεν μπορείς να μαγνητοσκοπείς δίχως την άδεια του άλλου) ενώ υπάρχουν και παραδείγματα άσκησης βίας που αποτρέπουν τα επίδοξα «καρφιά».
Ρεαλιστικές ιδέες υπάρχουν εάν ο κ. Βαρουφάκης και οι σύμβουλοί του θέλουν να τις εφαρμόσουν για την πάταξη της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου, π.χ. gps για τη μεταφορά καυσίμων, πραγματικοί έλεγχοι με ουσιαστικές συνέπειες για τους επιχειρηματίες κ.τ.λ. και σε κάθε περίπτωση μπορεί να εκμεταλλευτεί την πρόταση των Γερμανών (αλλά και των Αμερικανών) για συμβουλευτικό κλιμάκιο ελέγχων. Στη Βαυαρία ο έλεγχος στο Οκτόμπερφεστ (ετήσιο φεστιβάλ μπίρας) είναι άψογος και άμεσος και οι συνθήκες είναι παρόμοιες με αυτές στα ελληνικά νησιά το καλοκαίρι.
Οσον αφορά την εισροή των κεφαλαίων ας αρχίσει το κράτος από τα χρήματα (των Ελλήνων) που βρίσκονται στο εξωτερικό. Οσα χρήματα έρθουν ας φορολογηθούν με ένα 9% χωρίς ερωτήσεις και χωρίς την κουτή υποσημείωση/εξαίρεση εάν προέρχονται από εγκληματική δραστηριότητα –η φοροδιαφυγή εμπίπτει σε αυτή. Μόνη εξαίρεση να αποτελεί το εμπόριο ναρκωτικών και το εμπόριο σαρκός.
Φυσικά το παράδειγμα πρέπει να δοθεί από τους υπουργούς που ασκούν οικονομική πολιτική –είναι κωμικό να επιζητείς τις επενδύσεις ξένων και τον επαναπατρισμό κεφαλαίων όταν οι ασκούντες τον σχεδιασμό, την εφαρμογή και τον έλεγχο παρουσιάζονται να φοβούνται την οικονομία της Ελλάδας!
Αλλωστε αυτό ήταν ένα από τα κύρια προβλήματα και των πρόσφατων κυβερνήσεων της χώρας μας. Πώς μπορείς να εμπιστευθείς τη χώρα σου όταν κάθε λογής κηπουροί και κουμπάροι «αρμόδιοι» υπουργοί είχαν τα χρήματά τους και τις επενδύσεις τους στο εξωτερικό;
Τόλμη χρειάζεται ώστε ο λαός να νιώθει ότι οι πολιτικοί μοιράζονται πραγματικά τα προβλήματα των πολιτών και ότι θα υλοποιήσουν ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ