Νοιάζεται πραγματικά η Πολιτεία για τα παιδιά μας; Η, διαχρονική, απάντηση είναι ένα «Οχι». Και δεν είναι μόνο το θέμα της Παιδείας, που άλλωστε υφίσταται και τον παραλογισμό της αλλαγής συστήματος από κάθε καινούργια κυβέρνηση. Είναι ότι η Πολιτεία δεν έχει ασχοληθεί συστηματικά και σοβαρά με την προστασία της μελλοντικής γενιάς μας από καίριες απειλές: την παιδεραστία και τον εκφοβισμό στα σχολεία.
Τα δύο πρόσφατα περιστατικά, η εξαφάνιση του νεαρού και ο παραλίγο βιασμός παιδιού, μάλλον υπνώτισαν το κράτος παρά το κέντρισαν να ενεργοποιηθεί πιο δυναμικά στην πρόληψη αυτών των φρικτών εγκλημάτων που στιγματίζουν την ψυχή των θυμάτων.
Για παράδειγμα, αν και αναφέρθηκε στον Τύπο ότι, ενδεχομένως, βουλευτής επενέβη για να προστατέψει δράστες εκφοβισμού και βασανισμού του νεαρού που εξαφανίστηκε, το κράτος δεν έπραξε ουσιαστικά τίποτε προκειμένου είτε να διαψεύσει μια κατηγορία κατά ενός ανώτερου άρχοντα είτε να τον βρει και να τον τιμωρήσει παραδειγματικά. Ενδεχομένως κάποιοι να σκέφθηκαν ότι το θέμα θα ξεχαστεί άμεσα παρακολουθώντας τις συνεντεύξεις του Βαρουφάκη!
Ευθύνες υπάρχουν βέβαια και στο δικαστικό σύστημα, διότι, ακόμα και αν πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση αμέλειας στην περίπτωση του παιδεραστή, ουδέν έχει γίνει για την αποβολή αυτού του δικαστικού παράγοντα από τα κοινά.
Τρία όπλα υπάρχουν για την αντιμετώπιση αυτών των απειλών. Το πρώτο είναι η αστυνομική δράση. Η αρμόδια υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ., η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, αν και δεν απολάμβανε πάντα τη στήριξη της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου, εν τούτοις λειτουργεί αρκετά καλά –χρειάζεται όμως περαιτέρω στελέχωση.
Το δεύτερο όπλο θα έπρεπε να είναι το πρώτο και πιο σημαντικό: η πρόληψη. Εκεί όμως το κράτος απουσιάζει (ή αδιαφορεί) επιδεικτικά. Πόσες διδακτικές ώρες αφιερώνει το υπουργείο Παιδείας στην ενημέρωση και στην επιμόρφωση σχετικά με την αποτροπή της παιδεραστίας και του εκφοβισμού των παιδιών μας; Υπάρχουν ψυχολόγοι στα σχολεία και πώς παρακολουθούν τα παιδιά; Τα Μαθηματικά, η Ιστορία είναι σημαντικά μαθήματα αλλά η γνώση είναι άχρηστη για μια θρυμματισμένη ψυχή. Τι είδους σεμινάρια και βοηθήματα έχουν δοθεί στους εκπαιδευτικούς ώστε να μπορούν να διαβλέψουν εάν υπάρχει κάποια υποψία ή ένδειξη εγκληματικής πράξης; Πώς μπορούν να τα βοηθήσουν;
Το τρίτο όπλο είναι η παραδειγματική τιμωρία των εγκληματιών: η Πολιτεία πρέπει να μας διασφαλίζει ότι ένας παιδεραστής δεν θα μπορεί στο μέλλον να συνεχίσει τη φρικιαστική δραστηριότητά του. Δεν χρειάζεται άλλωστε να ανακαλύψουμε τον τροχό –ας αντιγράψουμε μια νομοθεσία (όπως η αμερικανική) η οποία λειτουργεί. Ορισμένοι βουλευτές το είχαν ζητήσει παλαιότερα εγγράφως αλλά δεν εισακούστηκαν.
Σε μια χώρα η οποία ταλανίζεται από πολλά προβλήματα δεν χρειάζεται όλη η κυβέρνηση και όλοι οι βουλευτές να ασχοληθούν με το οικονομικό. Ας ασχοληθούν και με τα λοιπά, τα άφωνα προβλήματα, τα οποία όμως έχουν εξαιρετική σημασία για τον κάθε μεμονωμένο πολίτη, τον οποίο άλλωστε οφείλουν να υπηρετούν και να προασπίζουν.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ



