Η αλλαγή στάσης και θέσεων από τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα αποτελεί για τον Economist προϋπόθεση για την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και ζώνης του ευρώ.
Σε δημοσίευμα του Economist σημειώνεται πως όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές στην Ελλάδα τον περασμένο μήνα, η ελπίδα ήταν ότι ο νέος πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, θα άλλαζε τα αιτήματά του με στόχο να συμβιβαστεί με τους δανειστές της χώρας. Αυτό ωστόσο κατά το βρετανικό περιοδικό δεν συνέβη καθώς ακόμα και την ώρα που ετοιμαζόταν να συναντήσει τους ευρωπαίους ηγέτες για πρώτη φορά ο κ. Τσίπρας έκανε την ελληνική έξοδο από το ευρώ να φαντάζει ακόμα πιο πιθανή.
«Ο κ. Τσίπρας έχει προβάλει ορισμένα καλά επιχειρήματα εναντίον της λιτότητας που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα. Έχει σωστές ιδέες για την αντιμετώπιση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και την αλλαγή (shaking up) της επιχειρηματικής ελίτ της χώρας», σημειώνει ο Economist.
Σημειώνει ωστόσο πως οι πρώτες κινήσεις του κ. Τσίπρα περιέλαβαν υποσχέσεις για αύξηση του κατώτατου μισθού στα επίπεδα πριν την κρίση, ανατροπή των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας, επαναφορά των αυξήσεων στις συντάξεις, επαναπροσλήψεις χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων και τερματισμό ιδιωτικοποιήσεων. «Όλα αυτά όχι απλώς παραβιάζουν τους όρους του ελληνικού προγράμματος αλλά καταστρέφουν τις οικονομικές προοπτικές της χώρας», προσθέτει το δημοσίευμα.
Στη βάση αυτή το περιοδικό υπογραμμίζει πως η αλλαγή πορείας την στιγμή που η ελληνική οικονομία δείχνει επιτέλους σημεία ανάπτυξης και η ανεργία υποχωρεί, είναι «διαστροφή». «Η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερες και όχι λιγότερες μεταρρυθμίσεις. Παρά την πρόοδο στην ανάκτηση της χαμένης ανταγωνιστικότητας, οι εξαγωγές παραμένουν αδύναμες. Σε ότι αφορά δε το επιχειρηματικό κλίμα, η Ελλάδα βρίσκεται πίσω και από την Βουλγαρία, την πιο φτωχή χώρα της Ευρώπης, σε τομείς όπως η εφαρμογή συμβολαίων, η καταγραφή της φτώχειας και η παροχή πίστωσης», υπογραμμίζεται.
Στο σημείο αυτό ο Economist ξεκαθαρίζει πως η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ απαιτεί συμβιβασμούς. «Ο κ. Τσίπρας αρνείται ανοήτως (foolishly) την παράταση του προγράμματος που λήγει στο τέλος του μήνα, μιλώντας αντιθέτως για ένα δάνειο-γέφυρα, το οποίο θα εξασφαλίσει χρόνο για διαπραγματεύσεις χωρίς την εποπτεία της μισητής τρόικας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Για την απομάκρυνση της ΕΚΤ υπάρχει βάση, καθώς πολιτικοποιείται με την ανάμιξή της στον τρόικα. Αλλά ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να περιμένει επιπλέον δάνεια χωρίς όρους, όπως απέδειξε η αδυναμία συμφωνίας στο Eurogroup. Αντιθέτως, ο κ. Τσίπρας χρειάζεται άμεση παράταση του προγράμματος και διαπραγματεύσεις στη συνέχεια», αναφέρεται με αυστηρή γλώσσα.
Το δημοσίευμα ξεκαθαρίζει πως στις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις υπάρχει περιθώριο συμφωνίας. Σχετικά επισημαίνει πως ο Έλληνας πρωθυπουργός εγκατέλειψε το αίτημα για άμεση διαγραφή του χρέους. «Η διάρκεια και το επιτόκιο του χρέους, τα δύο τρίτα του οποίου οφείλονται σε επίσημους ευρωπαϊκούς πιστωτές, είναι τόσο γενναιόδωρα που η Ελλάδα πληρώνει λιγότερα από την Πορτογαλία και την Ιταλία. Αυτοί οι όροι μπορούν να γίνουν ακόμα πιο γενναιόδωροι. Και οι πιστωτές πρέπει να είναι έτοιμοι να υιοθετήσουν μία παραλλαγή της πρωτοβουλίας του ΔΝΤ για τις χώρες της Αφρικής: μία υπόσχεση σταδιακής διαγραφής του χρέους, υπό την προϋπόθεση συγκεκριμένης προόδου στις μεταρρυθμίσεις», τονίζει ο Economist.
Τέλος, σημειώνεται πως το απλό μήνυμα που μπορούν να δώσουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες στον κ. Τσίπρα είναι πως θα διαπραγματευτούν αλλά μόνο υπό την προϋπόθεση της παράτασης του προγράμματος και ότι θα τον βοηθήσουν με το χρέος και τον προϋπολογισμό, αλλά μόνον εφ’ όσον είναι έτοιμος να κάνει την ελληνική οικονομία πιο ανταγωνιστική.
«Όταν ένας αθλητής επιμένει να τρέχει ανάποδα, ακόμα και ο πιο υπομονετικός προπονητής δεν μπορεί να τον βοηθήσει», καταλήγει το δημοσίευμα.
