Πανέτοιμη για τη νέα χρονιά η Κεντροαριστερά

Καλή χρονιά

Με περιφρονούν, δικοί μας και ξένοι. Τόσα γράμματα έχω στείλει στον ΟΗΕ, στην ΕΕ, στο Διεθνές Γραφείο Μέτρων και Σταθμών (και μέτρησης του χρόνου), στους προέδρους της Δημοκρατίας και στους πρωθυπουργούς μας –κανείς δεν δέχεται, δεν συζητά καν, την πρότασή μου το ημερολογιακό έτος να ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου. Στον αρχιεπίσκοπο δεν έστειλα, όχι μόνο για λόγους αρχής αλλά γιατί είναι το μόνο θέμα με το οποίο συμφωνώ με την Εκκλησία της Ελλάδος: το εκκλησιαστικό της έτος τώρα ξεκίνησε.
Αυτές τις ημέρες επιστρέφουν όλοι από τις άδειες, ξανανοίγουν τα μαγαζιά, ξαναρχίζουν τα σχολεία, ξεκινούν οι συσκέψεις των ηλιοκαμένων μάνατζερ για το τι θα κάνουν, των κομματικών επιτελείων για το τι θα μας κάνουν –τώρα αρχίζει το νέο έτος, καλή χρονιά να έχουμε, ημερολόγιό μου.
  • Κάποιοι αντιτείνουν πως αυτά αφορούν το Βόρειο Ημισφαίριο, στους Αντίποδες βρίσκονται στην αρχή της άνοιξης. Στις δημοκρατίες όμως δεν υπάρχουν αδιέξοδα, να ψηφίσουμε ανάμεσα στην 1η Μαρτίου και την 1η Σεπτεμβρίου. Και, αφού είμαστε περισσότεροι, σίγουρα θα κερδίσουμε.
Καλή χρονιά να έχουμε, λοιπόν. Καλή σαν το καλοκαίρι που μας πέρασε –όλα τα μεγάλα κακά έγιναν εκτός συνόρων. Ιράκ και Ουκρανία ήσαν τα απειλητικά σύννεφα που σκίαζαν τη σκέψη κάτω από τον λαμπρό ήλιο των θαλασσών και των ορέων, πολύ πριν εμφανιστούν τα αγαπημένα σύννεφα των φθινοπωρινών βροχών.

Προνεωτερικοί πόλεμοι
Στο Ιράκ και τη Συρία τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: ο πόλεμος του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Συρίας είναι προνεωτερικός πόλεμος, σαν αυτούς που συνέβαιναν στις χιλιετίες που προηγήθηκαν των κρατών-εθνών. Από τη Γαλλική Επανάσταση και μετά πολέμους κάνουν τα κράτη για τα εθνικά τους συμφέροντα, πριν από αυτή πολέμους έκαναν πρόσωπα για τα ιδιωτικά τους συμφέροντα: βασιλιάδες, πρίγκιπες, ευγενείς, πολέμαρχοι, τυχοδιώκτες οργάνωναν πολέμους για να ενισχύσουν την εξουσία τους και να πλουτίσουν –και οι στρατιώτες πήγαιναν εκεί για να πάρουν μισθό και να πλιατσικολογήσουν. Ανάμεσα στις υπηρεσίες που θα προσφέρει η «Γκαζέτα» με τις πληροφορίες που θα δημοσιεύει, γράφει στο πρώτο-πρώτο φύλλο της η εφημερίδα το 1631, θα είναι «ο έμπορος να μην πηγαίνει για δουλειές σε πόλεις πολιορκούμενες ή λεηλατημένες και ο στρατιώτης να μην ψάχνει για δουλειά σε περιοχές που δεν έχουν πόλεμο».
Τα μεγαλοπρεπή και απέραντα ανάκτορα του Χόφμπουργκ ήσαν κάστρο που άρχισε να χτίζεται με τα λύτρα που πήρε το 1193 από τους Αγγλους για να απελευθερώσει τον βασιλιά τους Ριχάρδο Λεοντόκαρδο ο δούκας Λεοπόλδος Ε’ ο Ενάρετος που ηγεμόνευε τότε στη Βιέννη, έμαθα το καλοκαίρι εκεί. Τον είχε συλλάβει ενώ γύριζε από τη Γ’ Σταυροφορία. Δέκα τόνοι ασήμι ήσαν τα λύτρα. Τώρα στεγάζουν δεκάδες μουσεία –με πανάκριβα εισιτήρια. Το επίσης μουσείο Μπελβεντέρε, θερινό ανάκτορο του Πρίγκιπα Ευγένιου της Σαβοΐας, χτίστηκε από το μερίδιο των λαφύρων που πήρε ο μεγάλος στρατηγός νικώντας τους εχθρούς των Αψβούργων που υπηρετούσε –οι οποίοι έπαιρναν πρώτοι το αυτοκρατορικό μερίδιο, φυσικά.
Τώρα οι τζιχαντιστές ζητούν λύτρα από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και άλλα κράτη για τους αιχμαλώτους τους, τα νεωτερικά κράτη τούς ανταλλάσσουν, όπως και τους κατασκόπους. Πλιατσικολογούν, πουλάνε σκλάβους, σκοτώνουν για παραδειγματισμό ή διώχνουν πληθυσμούς για να εγκαταστήσουν μετά δικούς τους. Τους χρηματοδοτούν οικογένειες-κράτη, όπως οι Σαούντ ή οι διάφοροι εμίρηδες του Κόλπου που προσπαθούν να διαφυλάξουν τα δικά τους προσωπικά συμφέροντα.
Κάποιοι ισλαμιστές που ισχυρίζονται ότι εκδικούνται για τις σταυροφορίες, έχουν απόλυτο δίκιο, όχι ως προς την εκδίκηση (που είναι το πρόσχημα, όπως οι Αγιοι Τόποι ήταν το πρόσχημα των σταυροφόρων) αλλά επειδή, όπως οι σταυροφόροι, οργανώνουν προσωπικούς προνεωτερικούς πολέμους για εξουσία και πλούτο. Ο Μπιν Λάντεν την είχε διατυπώσει ρητά τη φιλοδοξία του να ανατρέψει τους Σαούντ και να τους διαδεχθεί –η επίθεση στην Αμερική ήταν για να τους στερήσει συμμάχους.

Κοινωνίες που ταλαντεύονται
Δεν πρόκειται για αντάρτικους πολέμους, όπως αυτούς που γνωρίσαμε στον 20ό αιώνα στην Ασία, την Αφρική, τη Λατινική Αμερική. Αυτούς τους οργάνωσαν νεωτερικοί διανοούμενοι που είχαν σπουδάσει στη Δύση και είχαν επηρεαστεί από τον μαρξισμό και τον κομμουνισμό. Πρόκειται για πολέμους που θέλουν να επαναφέρουν τους σουλτάνους, τον χαλίφη, τους εμίρηδες και τους σεΐχηδες στην εξουσία, εκεί –τους πρίγκιπες, τους δούκες και τους κόμητες εδώ. Και να ξαναοργανωθούν οι κοινωνίες, να ξαναγίνονται οι πόλεμοι με τον παλιό καλό τρόπο.
Μπροστά στους κατσαπλιάδες που πολεμούν μεταξύ τους στο Ιράκ, στη Συρία, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη, προφανώς το Ισραήλ και η Τουρκία αποτελούν φάρους της νεωτερικότητας στην περιοχή, αλλά και η Αίγυπτος και οι Παλαιστίνιοι, ακόμη και η εν πολλοίς θεοκρατική Περσία φρούρια της νεωτερικότητας είναι. Ας το έχουμε υπόψη μας όταν προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε φίλους και εχθρούς στη γειτονιά μας. Δεν είναι θέμα να υπερασπιστούμε τη «Δύση» –τον πολιτισμό των δύο τελευταίων αιώνων πρέπει να υπερασπιστούμε ώστε τα μουσεία να μην ξαναγίνουν κάστρα και παλάτια.

  • Στην Ουκρανία γίνεται πόλεμος νεωτερικός, και για τον τρόπο και για τους λόγους που διεξάγεται. Οπως και οι πόλεμοι που έγιναν στη Γιουγκοσλαβία, αν και από εκεί οι τυχοδιώκτες πλιατσικολόγοι δεν έλειψαν. Της νεωτερικότητας των 150 χρόνων 1800-1950, όταν οι εθνικισμοί σάρωναν την Ευρώπη. Εδώ έχουμε να υπερασπιστούμε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό των 60 τελευταίων χρόνων –θα τα καταφέρουμε, μου φαίνεται· υπάρχει κοινό σημείο αναφοράς, αιματηρό διακρατικό παίγνιο είναι, θα βρεθεί λύση.

  • Αλλά, θα μου έλεγες αν είχες φωνή, και οι πολεμικές αποζημιώσεις δεν είναι μορφή λαφυραγωγίας; Σίγουρα, για τούτο οδηγηθήκαμε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά καταργήθηκαν. Εν έτει 2014 τις διεκδικούν κοινωνίες που ταλαντεύονται μεταξύ νεωτερικότητας και προαιώνιων παραδόσεων. Αυτές που οι ηγέτες τους συνδιαλέγονται κατά μόνας με την Παναγίαν Θεοτόκον εν τη μορφή του Αξιον Εστί στο Αγιονόρος ή λαχταρούν να συνομιλήσουν με το πνεύμα των Μακεδόνων, ει δυνατόν του Μεγαλέξαντρου προσωπικά, στην Αμφίπολη. Κοινωνίες που τις κυβερνούν οικογένειες για δεκαετίες επί δεκαετιών, μικρογραφίες των Αψβούργων. Αλλά τουλάχιστον διεκδικώντας την ευαρέσκειά μας και την ψήφο μας, άρα καθιστώντας μας υπεύθυνους για τις επιλογές μας.
Ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας για να έχουμε καλή χρονιά, ημερολόγιό μου.

γραμματοκιβώτιο
Εφόσον οι μοναχοί ήταν αυτοί που βάφτιζαν ψάρι το κρέας, μπορούν πλέον και τις προκλητικές φοροαπαλλαγές τους να τις βαφτίζουν επίδομα μοναχισμού. Οι σοφοί και ευσεβείς ειδήμονες του ΥΠΟΙΚ θεωρούν ότι ελεύθεροι επαγγελματίες με εισόδημα 9.500 ευρώ και οικογένεια πρέπει να φορολογούνται με 26% από το πρώτο ευρώ. Ενώ οι μοναχοί που ζουν σε κοινόβια να έχουν αφορολόγητο.
ΝΙΚΟΣ ΚΤΙΣΤΑΚΗΣ, @gmail.com
***
Δεν ξέρω αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει την επίγεια διακυβέρνηση, το σίγουρο είναι ότι εκέρδισε την επουράνια βασιλεία!
Σ. Ρέβελας, Τρίπολη
***
Μετά την κουτοπόνηρη (να εξαιρεθεί μόνο η Ελλάδα από το εμπάργκο –οι άλλες χώρες της Ενωσης στο πυρ το εξώτερον) επιστολή του ευρωβουλευτή Γκλέζου προς τον ομόδοξο Πούτιν και την προσκυνηματική επίσκεψη του αριστερού Τσίπρα στο Αγιονόρος, λέω να αντικαταστήσουμε το «για τα πανηγύρια» με το «για τα μοναστήρια» –το νόημα θα παραμένει το ίδιο.
Γ. Κ., @otenet.gr
***
…αν η διαπραγμάτευση στο Παρίσι αποτελεί μια από τις τελευταίες πράξεις της μνημονιακής τραγωδίας και ταυτόχρονα έχουν δόση αλήθειας οι πληροφορίες περί άτεγκτης στάσης της τρόικας, τότε ελπίζω στο χορικό διάλειμμα να αποκλειστείτο τανγκό και στο επίσημο δείπνο το βούτυρο για την αποφυγή περίεργων συνειρμών…
Πέτρος Τς., @hotmail.com

***

Δεν θα το πιστέψεις, αλλά –θες από συνήθεια ή μη –μας έλειψες! Πίστευε και άσ’ το.
Αβαδαίος, ο συνήθης.
***
Επέστρεψες, Διόδωρε; Τι νέα από την Εσπερία; Τι κάνουν οι κουτόφραγκοι με τα μεγάλα ζητήματα της εποχής; Διαγράφουν τους «αιώνιους» φοιτητές; Επαναπροσλαμβάνουν τις καθαρίστριες; Ασχολούνται με τον θρησκευτικό όρκο; Τι κάνουν οι ηγέτες τους και κυρίως τι τους λένε οι Αγιες εικόνες στις κατά μόνας συναντήσεις τους;
Δημήτριος Τσεχίας

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ