Ο Αλέξης Τσίπρας αυτή την περίοδο τηρεί στάση αναμονής. Ταυτόχρονα αναζητεί κάποια «χαρτιά», τα οποία θα θελήσει να ρίξει στο τραπέζι του πολιτικού παιχνιδιού από το φθινόπωρο, στον νέο κύκλο αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση. Οι προσπάθειές του στρέφονται σε δύο πεδία: το οικονομικό-προγραμματικό και το καθαρά πολιτικό.

Σε ό,τι αφορά το πρώτο, οι συνεργάτες του και οι αρμόδιοι του ΣΥΡΙΖΑ το έχουν ρίξει στη μελέτη εν όψει της παρουσίασης του προγραμματικού πλαισίου σε λίγες εβδομάδες στη ΔΕΘ. Ως προς το δεύτερο, υπάρχουν ήδη κάποιες ιδέες για τη διαμόρφωση νέων συνθηκών στο πολιτικό σκηνικό.

Η κυρίαρχη αντίληψη στον ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες εβδομάδες είναι ότι οι ρυθμοί των πολιτικών εξελίξεων θα ενταθούν. Και εν όψει αυτού, η ομάδα περί τον κ. Τσίπρα προσπαθεί να προετοιμαστεί. Στις προσπάθειές τους να προσεγγίσουν και να ερμηνεύσουν ρεαλιστικά τις επικείμενες αλλαγές, κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνουν ότι τα πράγματα εξακολουθούν να είναι ρευστά και ότι πάντως αυτό που θα πρέπει να αναμένεται είναι μια τάση συσπείρωσης δυνάμεων γύρω από τη ΝΔ και την αξιωματική αντιπολίτευση.
Η ηγετική ομάδα περί τον κ. Τσίπρα κινείται με το σκεπτικό ότι η εκλογική αναμέτρηση, όποτε αυτή γίνει, θα είναι σκληρή, πολωτική όσο ποτέ τις τελευταίες δεκαετίες και καθοριστική για το μέλλον. Σε αυτό το κλίμα, το ζητούμενο είναι ποιοι θα πάνε με ποιους –και σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, ποιοι θα συμπαραταχθούν μαζί του.
Το στοιχείο που έχει αναδυθεί τις τελευταίες εβδομάδες είναι μια ιδιότυπη μετατόπιση των πολιτικών δυνάμεων με τις οποίες συνομιλούν ο κ. Τσίπρας και το κόμμα του. Οι δίαυλοι με τους ΑΝΕΛ μοιάζουν να μην υφίστανται πλέον. Και εκ των πραγμάτων, ως φυσικός συνομιλητής της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει αναδειχθεί η αποδυναμωμένη ΔΗΜΑΡ.
Παρά τα ισχνά αποτελέσματα της πρόσφατης συνάντησης των γραμματέων των δύο κομμάτων, στελέχη της εσωκομματικής πλειοψηφίας επιμένουν ότι οι προοπτικές είναι θετικές, ενώ είναι φανερό ότι θέλουν μια στενότερη συνεργασία με το κόμμα του Φ. Κουβέλη.
Σε έναν στενό κύκλο συνεργατών περί τον κ. Τσίπρα έχουν ήδη διατυπωθεί κάποιες ιδέες και προτάσεις για συγκεκριμένες κινήσεις, οι οποίες σε κατάλληλο χρόνο θα μπορούσαν να διαμορφώσουν νέα δεδομένα, σε σχέση με την επιδιωκόμενη προσέγγιση με τη ΔΗΜΑΡ και –τουλάχιστον –να υπονομεύσουν τη συζήτηση για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συμμετέχει.
Σύμφωνα με πληροφορίες, μία από τις ιδέες που έχει πέσει στο τραπέζι είναι η διατύπωση δελεαστικής πρότασης προς τον κ. Κουβέλη, όταν ο χρόνος κριθεί κατάλληλος και οι συνθήκες ευνοϊκές.
Ποια θα μπορούσε να είναι μια τέτοια πρόταση; Καλά πληροφορημένες πηγές, οι οποίες –σημειωτέον –εκτιμούν ότι η κυβέρνηση θα κατορθώσει να ξεπεράσει τον σκόπελο της προεδρικής εκλογής, παραπέμπουν σε πρόσφατες δηλώσεις του κ. Τσίπρα, ο οποίος στη λογική της διεύρυνσης που επιδιώκει, τονίζει επανειλημμένως ότι «τα ψηφοδέλτια που θα καταρτίσουμε θα μας δώσουν την αυτοδυναμία στις εκλογές».
Σε αυτό το πλαίσιο οι ίδιες πηγές υπονοούν ότι βρίσκεται ήδη υπό επεξεργασία η σκέψη να προταθεί στον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ η πρώτη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ! Δεν πρόκειται για ειλημμένη απόφαση, όμως η συζήτηση και μόνο φανερώνει ότι ο κ. Τσίπρας επιδιώκει τη «συμφιλίωση» με τη ΔΗΜΑΡ, έχοντας πιθανώς στο μυαλό του και αντίστοιχες μεθόδους που εφαρμόστηκαν στο παρελθόν κατά κόρον από τη ΝΔ, με την επανένταξη των Στ. Δήμα, Γ. Σουφλιά ή ακόμη και του ιδίου του Αντ. Σαμαρά και της Ντόρας Μπακογιάννη, πιο πρόσφατα.
«Ο,τι δεν απαγορεύεται ρητώς, επιτρέπεται»


Οι όποιες πρωτοβουλίες αναληφθούν στο καθαρά πολιτικό πεδίο, πάντως, θα τελούν υπό την αίρεση των εξελίξεων στον οικονομικό και προγραμματικό τομέα. Εν όψει της ΔΕΘ του Σεπτεμβρίου, στην Κουμουνδούρου έχουν ένα βασικό μέλημα. Να παρουσιάσουν ένα σχέδιο και μια πρόταση διακυβέρνησης η οποία «δεν θα τρομάζει» και δεν θα θέτει εν αμφιβόλω τους κανόνες του παιχνιδιού στην Ευρώπη.
Βασική παράμετρος σε αυτό το πεδίο είναι η συζήτηση για το χρέος. Πόσο αποφασισμένος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ για τη ρήξη με τις Βρυξέλλες;
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ο κ. Τσίπρας δεν κινείται με γνώμονα τη διάλυση της Ενωσης, κάτι που και ο ίδιος επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία (και για την οποία κάποιοι συνομιλητές του εκδηλώνουν την πλήρη επίγνωση ότι η Ελλάδα είναι πολύ μικρή για να την επηρεάσει σήμερα). Αντιθέτως, επιδίωξή του είναι να εμφανίσει μια εκδοχή που δεν αμφισβητεί το οικοδόμημα, αλλά τη διαχείρισή του.
Οι προσπάθειες της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ αυτή την περίοδο συγκλίνουν στο εξής: να ετοιμάσουν ένα σχέδιο διαπραγμάτευσης για την περίπτωση που βρεθούν αντιμέτωποι με τις Βρυξέλλες ως κυβέρνηση έπειτα από ενδεχόμενες εκλογές.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το δόγμα που θα κυριαρχεί σε αυτό το σχέδιο περιγράφεται από τη φράση «ό,τι δεν απαγορεύεται ρητώς στις συνθήκες, θεωρούμε ότι επιτρέπεται». Αυτό δεν θα αφορά μόνο το χρέος, αλλά και τις δυνατότητες για καλύτερη αξιοποίηση πόρων, λένε. Κατά τον τρόπο αυτόν πάντως τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στην ουσία παραπέμπουν στις δυνατότητες που υπάρχουν για μεγαλύτερη ευελιξία της ΕΚΤ και των δυνατοτήτων ουσιαστικής παρέμβασής της στα θέματα της μελλοντικής διαχείρισης του χρέους.


Πυρ ομαδόν
Η δυσάρεστη έκπληξη της Αργεντινής
Την εβδομάδα που πέρασε ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε αντιμέτωπος με μια δυσάρεστη έκπληξη. Η νέα επιλεκτική χρεοκοπία της Αργεντινής έδωσε το έναυσμα στο κυβερνητικό στρατόπεδο να θυμίσει την περίφημη φράση του Αλέξη Τσίπρα «μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή», την οποία είχε εκφωνήσει κατά τη διάρκεια συζήτησης στη Βουλή τον Σεπτεμβρίο του 2012.
Η νέα περίπτωση χρεοκοπίας ενεργοποίησε όλα τα αντανακλαστικά στο κυβερνητικό στρατόπεδο, που στράφηκε με πυρ ομαδόν κατά του κ. Τσίπρα. Αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, το ελληνικό κοινοβούλιο να συζητεί επιφανειακά και χωρίς ουσιαστική προσέγγιση του προβλήματος για το τι είχε πει ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ προ διετίας: οι μεν κατηγορούσαν τους δε ότι επιχαίρουν για μικροκομματικούς λόγους, η «μάχη» μεταφέρθηκε και στα τηλεοπτικά στούντιο και χρειάστηκε να επιστρατευθούν ψυχραιμότερες φωνές προς εκτόνωση της κατάστασης.
Για παράδειγμα ο Γ. Σταθάκης σε ανακοίνωσή του σημείωσε: «Η ΝΔ χαίρεται με την κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας των κρατών, όπως έχει κατακτηθεί από τη Συνθήκη της Βεστφαλίας ως σήμερα. Κοινώς η ΝΔ λέει ότι ένα δικαστήριο ξένης χώρας μπορεί να γνωμοδοτήσει για το δημόσιο χρέος μιας άλλης χώρας και να αλλάξει τους όρους της συμφωνίας που έχει επιτευχθεί μεταξύ κυβέρνησης και ιδιωτών δανειστών για την αποπληρωμή του χρέους. Και αυτό συμβαίνει, με δεδομένο μάλιστα ότι το Διεθνές Δίκαιο είναι υπέρ των ανεξάρτητων χωρών. Ο διεθνής οικονομικός Τύπος παραμένει ουδέτερος, η κυβέρνηση των ΗΠΑ κρατάει αποστάσεις, ενώ σύσσωμες οι κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής και των περισσότερων χωρών του κόσμου δήλωσαν ευθέως σήμερα ότι υποστηρίζουν την Αργεντινή. Η ΝΔ και η ελληνική κυβέρνηση είναι με τους δυο “γύπες” που αγόρασαν 15 σεντς τα αργεντίνικα ομόλογα και απαιτούν να πληρωθούν στην ονομαστική αξία των 100».
Ο Ν. Χουντής, στέλεχος της Αριστερής Πλατφόρμας, στάθηκε πάντως περισσότερο στο ότι «αυτό που πρέπει να κρατήσουμε από την υπόθεση της Αργεντινής είναι η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τα αρπακτικά των διεθνών αγορών».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ