H Ισπανία της οικονομικής κρίσης δεν θα μπορούσε να γλιτώσει τις αναταράξεις που προκάλεσαν οι Ευρωεκλογές στην ΕΕ. Τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά για τα δύο μεγάλα κόμματα που παραδοσιακά κέρδιζαν περίπου το 80% των ψήφων και τώρα έμειναν στα μισά.
Το κυβερνών κόμμα του Μαριάνο Ραχόι κατάφερε να έρθει πρώτο με 26%, πολύ χαμηλό ποσοστό, αλλά τηρουμένων των αναλογιών, άντεξε. Η χώρα βρίσκεται σε παρατεταμένη οικονομική κρίση, η ανεργία ξεπερνά το 26% και το κόμμα του βρίσκεται διαρκώς στο προσκήνιο για σκάνδαλα διαφθοράς.
Στο στρατόπεδο των Σοσιαλιστών του PSOE που κυβέρνησε την Ισπανία από το 1982 μέχρι το 1996 (Φελίπε Γκονθάλεθ) και από το 2004-2011 (Χοσέ Θαπατέρο), το αποτέλεσμα ήταν κάκιστο, γεγονός που οδήγησε τον αρχηγό τους σε παραίτηση.
Υπενθυμίζεται ότι ο πρόεδρος του PSOE, Αλφρέδο Πέρεθ Ρουμπαλκάμπα, ανέλαβε το δύσκολο έργο να σταθεί απέναντι στον Μαριάνο Ραχόι το 2011, όταν αποχώρησε από την ηγεσία ο Χοσέ Θαπατέρο.
Ηττήθηκε όμως κατά κράτος. O Ραχόι έγινε πρωθυπουργός της Ισπανίας με 45% και οι Σοσιαλιστές υποχώρησαν στο 29%.
Η δεύτερη ήττα ήρθε το βράδυ της Κυριακής των Ευρωεκλογών, όταν το κόμμα έπεσε ακόμα πιο χαμηλά: μόλις 23%. Τώρα οδεύει σε έκτακτο συνέδριο για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας.
Μπορεί τα μεγάλα κόμματα να έμειναν σε ποσοστό λίγο κάτω από το 50%, όμως νέα αστέρια έκαναν την εμφάνισή τους στην πολιτική σκηνή, ιδίως από το χώρο της Αριστεράς, η οποία έκλεψε χωρίς αμφιβολίαι ψήφους από τους Σοσιαλιστές.
Η Ενωμένη Αριστερά (iU) υπό τον τίτλο Izquierda Plural έφτασε στο 10%, το αριστερό κόμμα της Καταλονίας (ERC) κατάφερε να προσπεράσει το συντηρητικό CiU που κυβερνά την περιοχή. ενώ ένας ακόμα σχηματισμός μπήκε δυναμικά στο προσκήνιο.
Πρόκειται για τον νέο αριστερό σχηματισμό με τον τίτλο Podemos (Μπορούμε), ο οποίος με μόλις 3 μήνες ζωής συγκέντρωσε το 8% των ψήφων και 5 έδρες στην Ευρωβουλή.
Χρήματα για προεκλογική εκστρατεία δεν υπήρχαν. Ούτε ακριβές διαφημίσεις. Υπήρχαν μόνο τα κοινωνικά δίκτυα, το «πόρτα-πόρτα». Και η «αγανάκτηση» (λέξη-«κλειδί») του κόσμου από τα μεγάλα κόμματα.
Αρχηγός του ο 35χρονος καθηγητής πανεπιστημίου, Πάμπλο Ιγκλέσιας.
Ο ίδιος μίλησε στο BBC προσπαθώντας να εξηγήσει τι πιστεύει: «Δεν είμαστε αντι-ευρωπαϊστές, αλλά δεν συμφωνούμε με την πορεία που έχει πάρει η Ευρώπη. Δεν θέλουμε η Ισπανία να γίνει γερμανική αποικία, ούτε θέλω να βλέπω τους νέους να σερβίρουν μπίρες και τάπας στους πλούσιους της Βόρειας Ευρώπης».
Στην Ισπανία βέβαια αρκετοί ενοχλήθηκαν από τη συνεχή παρουσία του Ιγκλέσιας στα ΜΜΕ. Όπως αναφέρει η El Pais, το κόμμα της Ενωμένης Αριστεράς απευθύνθηκε στην Εκλογική Επιτροπή, με το ερώτημα της παραβίασης της εκλογικής νομοθεσίας, από ορισμένους υποψήφιους που εμφανίζονται συνεχώς στα ΜΜΕ.
Όπως και να έχει το πράγμα, το πολιτικό τοπίο στην Ισπανία της οικονομικής κρίσης είναι πλέον διαφορετικό.
Μένει βέβαια να φανεί αν οι νέοι σχηματισμοί που κέρδισαν την ψήφο των Ευρωεκλογών θα καταφέρουν να πείσουν τους πολίτες που θα ψηφίσουν στις βουλευτικές του 2015 ότι έχουν κάτι παραπάνω να τους πουν.
