Το αληθινό πρόβλημα του Ολυμπιακού

Η εξήγηση ότι η τρίτη σερί ήττα του Ολυμπιακού στο Top 16 της Ευρωλίγκας, από την Αρμάνι Μιλάνο και μάλιστα στο ΣΕΦ, οφείλεται στην απουσία –για δεύτερο ευρωπαϊκό ματς –του τραυματία αρχηγού Βασίλη Σπανούλη συνιστά υπεραπλούστευση ενός σύνθετου προβλήματος, που έχει φέρει σε δεινή θέση τους «back-to-back» πρωταθλητές Ευρώπης.

Αναμφισβήτητα η απώλεια είναι πολύ σημαντική, αν σκεφτεί κανείς ότι από το παρκέ δεν απουσίαζε μόνο ο βασικός γκαρντ του Ολυμπιακού, αλλά ο κορυφαίος γκαρντ της Ευρώπης και δις MVP στα δύο τελευταία Φάιναλ Φορ. Ωστόσο, σε μια αναμέτρηση που κρίθηκε κοντά στους 90 πόντους (86-88), το βασικότερο πρόβλημα για τους Πειραιώτες ήταν αμυντικό και όχι επιθετικό.

Και άπαντες αντιλαμβάνονται ότι ο «Kill Bill» είναι… ιδιοφυΐα στο επιθετικό κομμάτι, αλλά αντιμετωπίζει δυσκολίες στα μετόπισθεν, ειδικά όταν απέναντί του έχει την «πυραυλοκίνητη» περιφερειακή γραμμή της Αρμάνι Μιλάνο (Λάνγκφορντ, Μος, Χάκετ, Τζέρελς, Τζεντίλε), που είχε υποχρεώσει τον Ολυμπιακό σε μια από τις πιο ταπεινωτικές ήττες (81-51) στην ιστορία του, με τον Σπανούλη παρόντα στο ματς του πρώτου γύρου.

Αν συμφωνήσουμε, λοιπόν, ότι η απουσία του ηγέτη δεν «σκότωσε» τον Ολυμπιακό, η απορία που δημιουργείται αφορά τη διαχείριση του ρόστερ εκ μέρους του προπονητή κ. Γιώργου Μπαρτζώκα. Ο οποίος, εν αντιθέσει με άλλα ματς, αποφάσισε να συρρικνώσει αρκετά το ροτέισον, δείχνοντας ουσιαστικά εμπιστοσύνη –με βάση τον χρόνο συμμετοχής τους –σε… επτά παίκτες (Περπέρογλου, Πρίντεζης, Ντάνστον, Μάντζαρης, Σλούκας, Λοτζέσκι, Σερμαντίνι), συν τον Πέτγουεϊ (9’21”) την ώρα που ο ομόλογός του κ. Λούκα Μπάνκι έριξε στο παρκέ του ΣΕΦ και τους… ένδεκα παίκτες του, με την υποσημείωση ότι δύο εξ αυτών είχαν μονοψήφια λεπτά συμμετοχής (Τσερέλα, Ουάλας).

Τι σημαίνει αυτό; Οτι ο κόουτς του Ολυμπιακού, σε ένα πολύ δύσκολο και ανταγωνιστικό παιχνίδι του Top 16 (οι Ερυθρόλευκοι δεν αντιμετώπιζαν μια ομάδα της σειράς στην Α1), δεν εμπιστεύθηκε καθόλου τον σέντερ Σέντρικ Σίμονς (0’00”), τον νεαρό Ιωάννη Παπαπέτρου (0’00”) και ελάχιστα τον Δημήτρη Κατσίβελη (3’53”) και τον Μάρντι Κόλινς (4’25”), ο οποίος αισθάνεται τέτοια πίεση ώστε έκανε λανθασμένη επαναφορά της μπάλας δίνοντας την ευκαιρία στον Λάνγκφορντ να μειώσει στους έξι στο τέλος της πρώτης περιόδου οπλίζοντας με αυτοπεποίθηση την ομάδα του.

Ουδείς μπορεί να προβλέψει την πορεία του Ολυμπιακού στην εφετινή Ευρωλίγκα, το τι θα κάνει δηλαδή στους πέντε εναπομείναντες αγώνες του Top 16, στους οποίους εκτός από τη διαφύλαξη του ΣΕΦ (Λαμποράλ Κούτσα, Παναθηναϊκός) θα χρειαστεί και μια μεγάλη εκτός έδρας νίκη (Μπαρτσελόνα, Μάλαγα, Εφές) αν θέλει να ελπίζει σε πρόκριση στα πλέι οφ της διοργάνωσης. Εξυπακούεται ότι μετά την ήττα από την Αρμάνι η δεύτερη, προνομιούχος θέση κάνει φτερά για τους πρωταθλητές Ευρώπης.

Μπορεί, ωστόσο, να διαπιστώσει ότι το πρόβλημα του Ολυμπιακού, πέρα από τις ψυχολογικές καταστάσεις (πίεση, άγχος, βάρος φανέλας) που απασχολούν όλες τις μεγάλες ομάδες, είναι ποιοτικό και όχι ποσοτικό. Ούτε ο φιλότιμος Μπράιαντ Ντάνστον έχει καταφέρει να καλύψει το κενό του Κάιλ Χάινς (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), όπως συζητιέται και όπως δήλωσε ο ισχυρός ατζέντης κ. Μίσκο Ραζνάτοβιτς (για την ιστορία πελάτης του είναι και ο ένας, πελάτης του και ο άλλος, επομένως είπε κάτι χωρίς κόστος), ούτε ο Ματ Λοτζέσκι αναπλήρωσε τον Κώστα Παπανικολάου (Μπαρτσελόνα), ούτε ο Μπρεντ Πέτγουεϊ τον Πέρο Αντιτς (Ατλάντα Χοκς). Είναι καλοί παίκτες, αλλά σε αυτό το επίπεδο ακόμη δεν είναι έτοιμοι να κάνουν τη διαφορά.

Και φυσικά, πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη ότι οι μισοί παίκτες από τη δωδεκάδα της Πέμπτης (6/3) συμμετέχουν για πρώτη φορά στην Ευρωλίγκα! Αυτά, όμως, είναι σημάδια των καιρών. Με τα χρήματα που διέθεσε ο Ολυμπιακός το περασμένο καλοκαίρι ήταν υποχρεωμένος να κινηθεί σε αυτό το επίπεδο της αγοράς, αφού οι παίκτες-πρωταγωνιστές στην Ευρωλίγκα έχουν απλησίαστο για τα τωρινά ελληνικά δεδομένα κασέ.

Αν ο Ολυμπιακός καταφέρει να προκριθεί στα πλέι οφ, θα πρόκειται για επιτυχία, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση του Ε’ Ομίλου μετά και τις πέντε ήττες των Ερυθρολεύκων. Αν κατορθώσει να φτάσει στο Φάιναλ Φορ του Μιλάνου, θα πρόκειται για αγωνιστική υπέρβαση. Αν ευτυχήσει να κάνει το «Three-peat», όλη η μπασκετική Ευρώπη θα μιλάει για θαύμα άνευ προηγουμένου, που θα έχει μεγαλύτερη αξία και από τις δύο προηγούμενες κατακτήσεις τροπαίων στην Κωνσταντινούπολη και στο Λονδίνο. Τότε πλέον και ο… θεός του μπάσκετ θα σηκώσει τα χέρια ψηλά, αν και η εφετινή ομάδα των Ερυθρολεύκων δεν δικαιούται να κάνει τόσο μεγάλα όνειρα.

Δημοσιεύτηκε στο Helios Plus στις 7 Μαρτίου 2014