Στα υψηλότερα επίπεδα από τον Οκτώβριο του 2011 εκτινάχθηκε την Παρασκευή το πρωί το ευρώ έναντι του δολαρίου. Το κοινό νόμισμα ξεπέρασε προς στιγμήν τα 1,39 δολάρια, για να φρενάρει κάπως το απόγευμα, όταν στις ΗΠΑ ανακοινώθηκαν τα ενθαρρυντικά για την αμερικανική οικονομία στοιχεία για την απασχόληση.
Η τάση για το ευρωπαϊκό νόμισμα παραμένει, ωστόσο, ανοδική για πολλούς λόγους. Με πρώτον την είδηση που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ότι την επόμενη εβδομάδα οι ευρωπαϊκές εμπορικές τράπεζες θα της επιστρέψουν 11,4 δισ. ευρώ από τα περίπου 100 δισ. ευρώ που τις είχε δανείσει το Δεκέμβριο του 2011 και το Φεβρουάριο του 2012, στο πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησης και της προσπάθειας στήριξής τους.
Τα 11,4 δισ. ευρώ αποτελούν ποσό εξαπλάσιο από αυτό που ανέμεναν οι αναλυτές ότι θα επέστρεφαν στην ΕΚΤ οι ευρωπαϊκές τράπεζες. Η απόσυρση των 11,4 δισ. από την αγορά ισοδυναμεί, όπως είναι φυσικό, με μείωση της ρευστότητας. Και όταν αποσύρεται χρήμα από την κυκλοφορία, η ισοτιμία του νομίσματος που αποσύρεται ενισχύεται…
Το ευρώ στήριξε, όμως, και η απόφαση της ΕΚΤ την Πέμπτη να αφήσει αμετάβλητο στο ιστορικό χαμηλό επίπεδο 0,25% το επιτόκιο του ευρωπαϊκού νομίσματος. Στο ίδιο επίπεδο (0,25%) βρίσκεται και το βασικό προεξοφλητικό επιτόκιο της αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας (Fed).
Επιπλέον, ενισχυτικά επέδρασε στο ευρωπαϊκό νόμισμα και η απόφαση της ΕΚΤ να μη λάβει νέα μέτρα νομισματικής χαλάρωσης, όπως είναι η αγορά ιδιωτικού χρέους.
Ανακάμπτει η Ευρώπη
Και σε μακροοικονομικό επίπεδο, πάντως, τα νέα από την Ευρωζώνη είναι θετικά και εν πάση περιπτώσει ενισχυτικά του νομίσματος. Στη Γαλλία η ανεργία υποχώρησε για πρώτη φορά σε τριμηνιαία βάση από το 2011, στην Ισπανία η ανάπτυξη εμφάνισε τάσεις ενίσχυσης, στην Ιταλία η νέα κυβέρνηση ανακοίνωσε μεταρρυθμίσεις για τη δημοσιονομική εξυγίανση.
Επίσης –κι αυτό είναι το σπουδαιότερο –το κόστος δανεισμού των ευρωπαϊκών κρατών μειώθηκε (όχι μόνο της Γερμανίας, και των υπερχρεωμένων κρατών του Νότου…). Ετσι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν «ματώνουν» για να αναχρηματοδοτήσουν τα χρέη τους.
Ενας ακόμη λόγος που επηρεάζει ανατιμητικά το ευρώ είναι η επί το αισιοδοξότερον αναθεώρηση των προβλέψεων του προέδρου της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι για την ανάπτυξη στην Ευρωζώνη (1,2%) το 2014. Ο ιταλός ευρωτραπεζίτης είπε χαρακτηριστικά την Πέμπτη ότι «η Ευρωζώνη ξαναγίνεται νησίδα σταθερότητας για την παγκόσμια οικονομία».
Τελευταία (αλλά όχι ύστατη) θετική εξέλιξη από την ευρωζώνη είναι το ότι το τέταρτο τρίμηνο του 2013 ενέγραψε ένα πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών 47,9 δισ. ευρώ, υπερδιπλάσιο του αντίστοιχου χρονικού διαστήματος του 2012 που ήταν μόλις 22,9 δισ. ευρώ.
Οι 18 χώρες-μέλη της Ευρωζώνης εξάγουν, δηλαδή, ακόμη περισσότερα από όσα εισάγουν. Το ερώτημα, βεβαίως, που αβίαστα ανακύπτει είναι αν και κατά πόσον θα συνεχίσει να συμβαίνει αυτό εφ’ όσον συνεχίζεται η… ανατίμηση του ευρώ. Διότι η αύξηση του πλεονάσματος επιτεύχθηκε με την ισοτιμία του ευρώ πιο ανταγωνιστικά από τα σημερινά επίπεδα.
Μιλάμε βεβαίως για την ανταγωνιστικότητα και τις εξαγωγές των χωρών-μελών πλην της Γερμανίας. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι τα γερμανικά προϊόντα δεν θα πλήττονταν ακόμη κι αν η ισοτιμία του ευρώ έναντι του δολαρίου έφθανε στο… 1,80%!!
