Στην τελευταία ταινία του Μαρκ Φόρστερ («Ο χορός των τεράτων», «Quantum of Solace») τα ζόμπι βρίσκονται για μία ακόμη φορά ανάμεσά μας: τα εκατομμύρια μολυσμένα πλάσματα που μέσα σε μία μόλις ημέρα απειλούν με αφανισμό τη Γη είναι το τραγικό αποτέλεσμα τρομερών επιδημιών που έχουν πλήξει ανεπανόρθωτα εδώ και χρόνια τον πλανήτη. Η ταινία μπαίνει κατευθείαν στο ψητό και δεν θα έχουν περάσει ούτε 24 ώρες ώσπου το πρόβλημα να παρουσιαστεί σε όλο το μέγεθός του, με την υφήλιο μία ανάσα πριν από την ολική καταστροφή.
Οι αμόλυντοι που μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για την αντιμετώπιση του Κακού μεταφέρονται στη θάλασσα, όπου δεν υπάρχει πρόσβαση για τους μολυσμένους, και τον πρώτο λόγο θα τον έχει ο Μπραντ Πιτ στον ρόλο ενός πρώην κυβερνητικού πράκτορα που θα αναγκαστεί να μπει ξανά στην ενεργό δράση προκειμένου να σώσει τους δικούς του που επίσης βρίσκονται σε ένα από τα πλοία. Βέβαια, ο εκβιασμός ξεκάθαρος: η σύζυγος και τα παιδιά κινδυνεύουν να απελαθούν ως «επιβάτες β’ κατηγορίας» αν ο μπαμπάς δεν παρουσιάσει αποτελέσματα (ο απαραίτητος παράγοντας της οικογένειας δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει και από αυτή την ιστορία).
Ενα από τα ενδιαφέροντα στοιχεία της ταινίας είναι τα ίδια τα ζόμπι, που αυτή τη φορά δεν περπατούν αργά και μηχανικά σαν να πάσχουν από κάποια… ορθοπαιδική ασθένεια. Αντιθέτως είναι ταχύτατα στις κινήσεις τους και πολύ δυνατά.
Καταδιώκουν αεροπλάνα εν όσω αυτά ετοιμάζονται να απογειωθούν, πηδούν ψηλά στον αέρα κ.ο.κ. Το αποτέλεσμα; Σε αυτή την ταινία οι πάντες διαρκώς τρέχουν. Οι μεν για να δαγκώσουν, οι δε για να γλιτώσουν.
Η αποφασιστικότητα και η ψυχραιμία του πράκτορα θα έχουν αποτελέσματα σε ένα ταξίδι με πολλούς σταθμούς ανά την υφήλιο και χιλιάδες θύματα στην πορεία. Οι ψηφιακοί κομπάρσοι μιλιούνια, όπως είχε συμβεί με τους πέρσες πολεμιστές των «300» του Ζακ Σνάιντερ, όμως εδώ ο ρεαλισμός των γυρισμάτων αποφλοιώνει την ταινία από κάθε σχέση με το καρτούν.
Ενα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας είναι η ανακάλυψη του μοναδικού «όπλου» για την αντιμετώπιση του ολέθρου. Με αυτό η ταινία θα αποκτήσει μια ανθρωπιστική-χριστιανική εικόνα, γιατί, ως σύγχρονος Ιησούς Χριστός (με τον οποίο διόλου τυχαία ο Πιτ μοιάζει), ο πράκτορας θα πάρει τη θέση του πειραματόζωου για χάρη της σωτηρίας της ανθρωπότητας!
Ωσπου να γίνει αυτό βέβαια, ο θεατής θα έχει βρεθεί αντιμέτωπος με μια σωρεία υπερβολών, αποκορύφωμα των οποίων είναι η ρίψη χειροβομβίδας μέσα σε ένα «τζάμπο τζετ» εν ώρα πτήσης, ώστε τα ζόμπι που έχουν εμφανιστεί στην καμπίνα να πεταχτούν έξω μαζί με τους υπόλοιπους επιβάτες (αλλά χωρίς τον Πιτ που την έριξε). Οι σκηνές αυτές συνθέτουν μια καθηλωτική, διαρκώς σε κίνηση αλλά και βαθιά πεσιμιστική ταινία, της οποίας οι υπερβολές αντισταθμίζονται με το εύστοχο (και επίκαιρο) οικολογικό σχόλιο.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
