Οι προκηρύξεις δεν λένε την αλήθεια

Οι ένοπλες οργανώσεις σχεδόν ποτέ δεν μνημονεύουν τον επόμενο στόχο τους στις προκηρύξεις! Το μεγάλο μυστικό τους κρύβεται σε όσα δεν αναφέρονται στα κείμενα αυτά. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι ένοπλες ομάδες το δίμηνο Αυγούστου- Σεπτεμβρίου σταματούν τη δράση τους. Τα μέλη
των ενόπλων οργανώσεων εκπαιδεύονται συνήθως μόνα τους με βάση εγχειρίδια και πληροφορίες μέσω του Ιnternet και σε ελάχιστες περιπτώσεις έχουν επιζητήσει «διεθνή συνεργασία». Οι αυτόπτες μάρτυρες, αντίθετα με την αρχική
εντύπωση, οδηγούν τις αρχές ασφαλείας σε λανθασμένες εκτιμήσεις και άσχετους υπόπτους. Αυτές είναι ορισμένες από τις «αλήθειες» με τις οποίες απαντούν οι αξιωματικοί της Αντιτρομοκρατικής στους «μύθους» που έχουν αναπτυχθεί μετά τη δολοφονία του Σωκράτη
Γκιόλια αλλά και την έκρηξη του δέματος -βόμβας που σκότωσε τον υπασπιστή του κ. Μ. Χρυσοχοΐδη. Από την ανάλυση προηγουμένων επιθέσεων της 17Ν, του ΕΛΑ και άλλων ομοειδών οργανώσεων, oι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. έχουν εξαγάγει σημαντικά συμπεράσματα, που τους οδηγούν στην απόρριψη των περισσοτέρων από τα σενάρια που αναπτύσσονται εσχάτως.

1. Η επίθεση κατά του Σωκράτη Γκιόλια δεν μπορεί να ήταν τυχαία.Οι δράστες εκπροσωπούν πιθανόν συμφέροντα που ήθελαν να χτυπήσουν τον άτυχο δημοσιογράφο…

Οι αστυνομικοί είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί ως απορριπτικοί όσον αφορά αυτές τις εικασίες. Οπως αναφέρουν «η διερεύνηση της δράσης των ενόπλων οργανώσεων πρέπει να γίνεται συνολικά και όχι για κάθε επίθεση ξεχωριστά. Αν υποτεθεί ότι κάποιος εχθρός του δημοσιογράφου… έβαλε τα μέλη της “Σέχτας” να τον σκοτώσουν, ποιον λόγο θα είχε ο ίδιος άνθρωπος να σκοτώσει και τον αστυνομικό της Αντιτρομοκρατικής Νεκτάριο Σάββα πριν από έναν χρόνο στα Πατήσια; Τα δύο αυτά χτυπήματα δεν μπορεί να συνδυαστούν».

Σύμφωνα με τους ίδιους αναλυτές το σκεπτικό ότι «πίσω από κάθε τρομοκρατικό χτύπημα κρύβεται ο… εχθρός του θύματος» δεν οδηγεί πουθενά. Οταν σκότωνε η 17Ν αμερικανούς διπλωμάτες έλεγαν τότε ότι ήταν «πράκτορες της ΚGΒ», όταν έκανε επίθεση σε τούρκους διπλωμάτες υποστήριζαν ότι είναι… Κούρδοι ή πράκτορες της CΙΑ, όταν πυροβολούσε αστυνομικούς εκφραζόταν η άποψη ότι ήταν… παρακρατικοί. Αυτή η κοντόφθαλμη θεώρηση είχε οδηγήσει την Αντιτρομοκρατική να θεωρεί τα μέλη της 17Ν… υπερπράκτορες ή να τα ψάχνει σε στελέχη κομμάτων. Κατά τη διερεύνηση όμως της υπόθεσης προέκυψε ότι ήταν μια αμιγής οργάνωση «αντάρτικου πόλης», με επιχειρησιακή ομάδα «ανθρώπους της διπλανής πόρτας».

2. Με βάση όσα αναφέρονται στην προκήρυξη της «Σέχτας» και τις απειλές που εκτοξεύονται, το επόμενο χτύπημα θα είναι εναντίον μεγαλοδημοσιογράφου ή αστυνομικού της ομάδας «Δίας».

Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. δεν αποκλείουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Υπενθυμίζουν όμως ότι οι περισσότερες ένοπλες οργανώσεις εναλλάσσουν τη στόχευσή τους. Και τονίζουν ότι η 17Ν την περίοδο 1993-1997 είχε πραγματοποιήσει διαδοχικά επιθέσεις κατά του τραπεζικού Μιχάλη Βρανόπουλου, κατά του τούρκου διπλωμάτη Ομέρ Σιπαχίογλου, κατά του τηλεοπτικού σταθμού ΜΕGΑ και κατά του εφοπλιστή Μιχάλη Περατικού. Σε κάθε προκήρυξη οι ένοπλες οργανώσεις εκτοξεύουν απειλές για ορισμένα πρόσωπα που σχετίζονται με τον «στόχο» τους, όμως στα κείμενα «κρύβουν» το επόμενο χτύπημά τους. Με βάση αυτό το σκεπτικό οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. φοβούνται ότι το επόμενο χτύπημα της «Σέχτας» πιθανόν να γίνει εναντίον δικαστικού λειτουργού, αφού θεωρείται ένας κύριος ακόμη άξονας στην άσκηση εξουσίας.

3. Οι αυτόπτες μάρτυρες οδηγούν την Αντιτρομοκρατική στην εξιχνίαση της επίθεσης κατά του Σωκράτη Γκιόλια και των άλλων αιματηρών επιθέσεων…

Στις περισσότερες περιπτώσεις οι αυτόπτες μάρτυρες όχι μόνο δεν βοηθούν την ΕΛ.ΑΣ. αλλά την οδηγούν σε μεγάλες αποκλίσεις στην έρευνά τους. Σημειώνεται ότι μόνο το 1991 στις επιθέσεις της 17Ν κατά του αμερικανού λοχία Ρόναλντ Στιούαρτ, στη συμπλοκή με αστυνομικούς στα Σεπόλια, στην εκτόξευση ρουκέτας κατά της εταιρείας Siemens στον Παράδεισο, αυτόπτες μάρτυρες είχαν αναγνωρίσει τους δράστες σε συγκεκριμένα πρόσωπα, από φωτογραφίες υπόπτων της ΕΛ.ΑΣ. Ολες αυτές οι αναγνωρίσεις αποδείχθηκαν στην πορεία, μετά την εξάρθρωση της 17Ν, εντελώς λανθασμένες. Συνολικά στον φάκελο της δράσης της 17Ν και του ΕΛΑ υπάρχουν περίπου 15 τέτοιες εσφαλμένες αναγνωρίσεις προσώπων. Είχαν όμως οδηγήσει τους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. για χρόνια να ψάχνουν ή ακόμη και να ενοχοποιούν λάθος ανθρώπους!

4. Μέλη της «Σέχτας Επαναστατών» είναι ύποπτοι για συμμετοχή σε άλλες οργανώσεις που έχουν εξαφανισθεί και από τα άγνωστα κρησφύγετά τους οργανώνουν τις επιθέσεις.

Πολλοί αστυνομικοί της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας υιοθετούν αυτό το σενάριο. Ωστόσο κάποιοι άλλοι μιλούν για μια «εύκολη και βολική εξήγηση». Επισημαίνουν ότι ίσως πίσω από αυτή την εκδοχή κρύβεται η επανάληψη ενός τεράστιου λάθους που είχε οδηγήσει την ΕΛ.ΑΣ. να σταματήσει τις έρευνες για τα μέλη της 17Ν επί δέκα τουλάχιστον χρόνια. Η ΕΛ.ΑΣ. στις 24 Νοεμβρίου 1986 είχε ανακαλύψει σε μια μονοκατοικία στην οδό Καλαμά στα Σεπόλια τη γιάφκα της οργάνωσης «Αντικρατική Πάλη» που είχε δημιουργήσει στις αρχές του 1985 το πρώην μέλος του ΕΛΑ Χρήστος Τσουτσουβής. Από τότε οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. αναζητούσαν 2-3 συνήθεις υπόπτους ως συνεργούς του. Οι ύποπτοι αυτοί είχαν σπεύσει να εξαφανισθούν.

Στη γιάφκα της οδού Καλαμά οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. εντόπισαν δύο κλειδιά με τα οποία άνοιγαν τα κλεμμένα αυτοκίνητα που είχε χρησιμοποιήσει η 17Ν στις δολοφονίες του σταθμάρχη της CΙΑ Ρίτσαρντ Γουέλς και των αστυνομικών Πέτρου και Σταμούλη. Τότε οι αξιωματικοί ταύτισαν την «Αντικρατική Πάλη» με τη 17Ν και κατέληξαν άκριτα στο συμπέρασμα ότι «μέλη της οργάνωσης-φάντασμα ήταν οι “εξαφανισμένοι συνεργοί του Τσουτσουβή”». Και έτσι επί χρόνια πίστευαν ότι είχαν λύσει το μυστήριο. Οταν όμως οι εξαφανισμένοι ύποπτοι έπεσαν στα χέρια της Αστυνομίας, η 17Ν συνέχιζε να χτυπά! Επιπλέον και μετά την εξάρθρωση της 17Ν αποδείχθηκε ότι αυτοί οι συνήθεις ύποπτοι δεν είχαν καμία σχέση με την οργάνωση.

5. Από στιγμή σε στιγμή αναμένεται νέα επίθεση της «Σέχτας Επαναστατών» ή άλλης ένοπλης οργάνωσης…

Οι αστυνομικοί κάθε άλλο παρά αποκλείουν κάτι τέτοιο. Αναφέρουν όμως ότι «σχεδόν ποτέ τον Αύγουστο ή στις αρχές Σεπτεμβρίου δεν σημειώνονται ένοπλες επιθέσεις». Και οι αντάρτες πόλεων φαίνεται ότι πηγαίνουν διακοπές προκειμένου να επιστρέψουν δριμύτεροι τις πρώτες εβδομάδες του φθινοπώρου. Αν προχωρήσει κάποιος σε μια ανάγνωση και ανάλυση των χτυπημάτων την τελευταία 25ετία θα διαπιστώσει ότι μόνο δύο φορές: στις 14 Αυγούστου 1988 με την εισβολή στο Αστυνομικό Τμήμα Βύρωνα από τα μέλη της 17Ν και στην επίθεση στις 19 Αυγούστου 1997 στο γραφείο του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Στέλιου Παπαθεμελή από την οργάνωση «Επαναστατικοί Πυρήνες» έχει υπάρξει παραβίαση αυτής της καλοκαιρινής «εκεχειρίας».

6. Η αποστολή του δέματος-βόμβας που σκότωσε τον Γιώργο Βασιλάκη, υπασπιστή του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη,δείχνει ότι μέλη της «νέας γενιάς τρομοκρατών» συνεργάστηκαν με ενόπλους από άλλες χώρες και εκπαιδεύθηκαν στο εξωτερικό…

Και πάλι οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. είναι επιφυλακτικοί. Οπως αναφέρουν, «αν εξαιρεθεί η περίπτωση όπου μέλη του ΕΛΑ είχαν διασυνδέσεις και εκπαιδεύτηκαν από το δίκτυο Κάρλος στις αρχές της δεκαετίας του ΄80, ουδέποτε έχει αποδειχθεί ότι μέλη της 17Ν ή άλλων οργανώσεων έχουν τέτοιου είδους εκπαίδευση από ξένους στρατιωτικούς ή τρομοκράτες». Αντιθέτως με την εικόνα που υπήρχε και εκείνη την εποχή, τελικώς αποδείχθηκε ότι τα μέλη της 17Ν είχαν εκπαιδευθεί στη χρήση μπαζούκας, στην ανατίναξη παγιδευμένων αυτοκινήτων κτλ. με την ανάγνωση εγχειριδίων. Την εξάσκησή τους έκαναν σε λατομεία, χωράφια, σε ξέφωτα σε δασικές εκτάσεις εντός και εκτός Αττικής. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με την εκπαίδευση στη χρήση δεμάτων-βομβών, αφού σχετικές πληροφορίες ανακαλύπτονται και στο Διαδίκτυο.