Δεν είχε τα χαρακτηριστικά του Αδωνη Αλέν Ντελόν, αλλά την εικόνα του «καθημερινού ανθρώπου» πάνω στην οποία έχτισε την γκάμα του που αποδείχτηκε πολύτιμο εργαλείο για μεγάλους και μικρούς ρόλους ηρώων με τους οποίους ο θεατής ταυτιζόταν. Με παραπάνω από 120 ταινίες στη φιλμογραφία του, ο Φιλίπ Νουαρέ, ο οποίος απεβίωσε την περασμένη Πέμπτη σε ηλικία 76 ετών, υπήρξε ένας από τους πιο εργατικούς και παραγωγικούς γάλλους ηθοποιούς του κινηματογράφου των τελευταίων 50 χρόνων (το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο έγινε το 1956). Βραβεύτηκε με δύο Σέζαρ και δεν έκανε ποτέ απόπειρα σταδιοδρομίας στο Χόλιγουντ. Παρέμεινε μέχρι τέλους μια μορφή του ευρωπαϊκού κινηματογράφου. Από τον τυφλό προβολατζή του «Σινεμά ο Παράδεισος» ως τον υπέρβαρο δημοσιογράφο των μεσήλικων πλακατζήδων «Εντιμότατων φίλων μου» και από τον αυτοκαταστροφικό λιχούδη στο «Μεγάλο φαγοπότι» ως τον Πάμπλο Νερούδα του «Ταχυδρόμου» ο Νουαρέ χάρισε στο κοινό του στιγμές γέλιου, συγκίνησης, αλλά και μελαγχολίας. Μας έκανε να νιώθουμε καλύτερα και θα μας λείψει.