Απομακρύνονται ακόμη περισσότερο οι ελπίδες για ειρήνευση στη Μέση Ανατολή μετά τη δολοφονία του πνευματικού ηγέτη της Χαμάς, σεΐχη Αχμέντ Γιασίν, από τον ισραηλινό στρατό την περασμένη Δευτέρα. H δολοφονία του, που επικρίθηκε από δυτικούς και άραβες ηγέτες, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου. Σύμφωνα με τους Ισραηλινούς όμως, αποτελεί πλήγμα στην επιχειρησιακή ικανότητα της Χαμάς και η έξαρση της βίας που θα παρατηρηθεί ως απάντηση θα είναι βραχυπρόθεσμο φαινόμενο.


Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι έχουν απομακρυνθεί πλέον τόσο πολύ ώστε δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε τίποτε. Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς με ποιο τρόπο θα ήταν δυνατόν – τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον – να καθήσουν στο ίδιο τραπέζι και να αρχίσουν εκ νέου τις διαπραγματεύσεις για την εφαρμογή του Οδικού Χάρτη (με στόχο τη δημιουργία δύο ανεξάρτητων κρατών, του Ισραήλ και της Παλαιστίνης), ο οποίος έχει ουσιαστικά εγκαταλειφθεί στα συρτάρια.


«Σουρεαλιστική» χαρακτηρίζει την κατάσταση ισραηλινή πηγή από την Ιερουσαλήμ. Αν και ο πρωθυπουργός Αριέλ Σαρόν εξελέγη υποσχόμενος ασφάλεια στον λαό του, όχι μόνο δεν έχει τηρήσει την υπόσχεσή του, αλλά η κατάσταση έχει επιδεινωθεί, ιδίως μετά τη δολοφονία του Γιασίν, με τη Χαμάς να ορκίζεται αιματηρή εκδίκηση για τον θάνατό του. Οι φωνές εντός του ισραηλινού υπουργικού συμβουλίου, που άσκησαν αυτού του είδους την κριτική στον κ. Σαρόν, ο οποίος έδωσε προσωπικώς το πράσινο φως για τη δολοφονία, «πνίγηκαν», σύμφωνα με την ίδια πηγή, «ανάμεσα σε άλλες φωνές που λένε ότι πρέπει να πάρουν σειρά για δολοφονία και άλλοι ηγέτες της Χαμάς, ακόμη και ο ίδιος ο παλαιστίνιος πρόεδρος Γιάσερ Αραφάτ».


Σύμφωνα με τους Παλαιστινίους, ο σεΐχης Γιασίν ήταν «μέλος της παλαιστινιακής αντιπολίτευσης» και, όποια κι αν ήταν η σχέση του με την Παλαιστινιακή Αρχή, έπρεπε να γίνεται σεβαστός «προς χάριν του πλουραλισμού». H σχέση αυτή δεν ήταν πάντα ρόδινη – η Παλαιστινιακή Αρχή τον έθετε κατά καιρούς σε κατ’ οίκον περιορισμό στη Γάζα και, όπως λένε καλά πληροφορημένες πηγές, ορισμένες φορές η «ιδιωτική φρουρά» του Γιασίν δεν άφηνε τις επίσημες δυνάμεις ασφαλείας του Γιάσερ Αραφάτ να πλησιάσουν στο σπίτι του. Τονίζουν όμως ότι ο σεΐχης ήταν πιο μετριοπαθής σε σύγκριση με άλλους ηγέτες της Χαμάς και ότι ο «διάδοχός» του Αμπντέλ Αζίζ αλ Ραντίσι, που φαίνεται να αναλαμβάνει από τώρα και στο εξής τα ηνία της οργάνωσης, είναι πολύ πιο σκληροπυρηνικός. Για παράδειγμα, «δεν αποδέχεται καμία αμοιβαία εκεχειρία με τους Ισραηλινούς».


Το Ισραήλ, από την πλευρά του, δεν αποδέχεται τον χαρακτηρισμό «πνευματικός ηγέτης» της Χαμάς για τον Γιασίν και τονίζει ότι αποτελούσε έμπνευση για τους νέους, τους οποίους παρότρυνε να πραγματοποιούν επιθέσεις αυτοκτονίας για να γίνουν μάρτυρες. Θεωρεί ότι η δολοφονία του υπηρετεί το γενικότερο σχέδιο για την αποδυνάμωση της οργάνωσης και δεν δέχεται την κριτική που του απευθύνουν πολλοί αναλυτές, ότι ο Γιασίν θα γίνει σύμβολο των Παλαιστινίων, ενισχύοντας τη στρατολόγηση νέων μελών από τη Χαμάς.


Οι Ισραηλινοί προσπαθούν να παρουσιάσουν τη σύγκρουση με τους Παλαιστινίους ως μέρος του ευρύτερου πολέμου κατά της τρομοκρατίας. Επιχειρούν να παρουσιάσουν τη Χαμάς σαν την Αλ Κάιντα. Ενδεικτικό είναι ότι ο υπουργός Αμυνας του Ισραήλ Σαούλ Μοφάζ χαρακτήρισε τον Γιασίν «Μπιν Λάντεν των Παλαιστινίων». Οι Παλαιστίνιοι δεν το δέχονται αυτό με κανέναν τρόπο. Ακόμη και η ίδια η Χαμάς διέψευσε ότι πρόκειται να διευρύνει τους στόχους της πέρα από τους Ισραηλινούς και τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους.


Οι μόνοι που φαίνεται να κλίνουν προς την ισραηλινή άποψη περί τρομοκρατίας είναι οι Αμερικανοί οι οποίοι έθεσαν βέτο σε προτεινόμενο από Αραβες ψήφισμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, που καταδίκαζε τη δολοφονία του Γιασίν. Αιτιολογία των Αμερικανών ήταν ότι το ψήφισμα δεν χαρακτήριζε «τρομοκρατική οργάνωση» τη Χαμάς. Ετσι ενισχύεται η άποψη των Παλαιστινίων ότι το Ισραήλ βρίσκεται στο απυρόβλητο λόγω της ανοχής της Ουάσιγκτον.