Ποιος να μας το ‘λεγε το βράδυ της 5ης Σεπτεμβρίου; Τότε που η Εθνική Ελλάδας έριξε πέντε γκολ στην αδύναμη Λευκορωσία για την πρεμιέρα των προκριματικών του Μουντιάλ.

Δεν ήταν τα πέντε γκολ, ήταν ότι τα συνδύασε και με μια πολύ γεμάτη εμφάνιση η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ως συνέχεια εκείνων που πραγματοποίησε στο Nations League. Ποιος να μας το ‘λεγε ότι περίπου έναν μήνα μετά, όχι απλά θα υπήρχε προσγείωση, αλλά θα ήταν και τόσο ανώμαλη.

Το πρώτο χαστούκι ήρθε λίγες μέρες αργότερα, όταν η Δανία πέρασε επιβλητικά με 3-0 από το Φάληρο και ταρακούνησε για τα καλά το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.

Σωρεία λαθών

Δυστυχώς όμως τα χειρότερα δεν είχαν έρθει. Το βράδυ της Πέμπτης το πράγμα στράβωσε ακόμη περισσότερο. Για 62 λεπτά η Εθνική έπαιζε μόνη της στη Γλασκώβη, είχε τη Σκωτία στο μισό γήπεδο και όταν σε εκείνο το σημείο πέτυχε το πολυπόθητο γκολ με τον Τσιμίκα, που άνοιξε λογαριασμό με τα γαλανόλευκα, πολλοί πίστεψαν ότι το νερό είχε μπει στο αυλάκι. Αμ δε!

Ξαφνικά ήρθαν τα πάνω κάτω στο παιχνίδι, το ένα λάθος έφερε το άλλο και η Σκωτία γύρισε ένα παιχνίδι στο οποίο μέχρι να ισοφαρίσει δεν είχε ούτε υποψία φάσης. Και πώς το γύρισε; Με δύο στημένες φάσεις και ισάριθμες αδράνειες της ελληνικής άμυνας. Το λάθος του Τζολάκη στις καθυστερήσεις ήταν απλά η χαριστική βολή σε ένα παιχνίδι που ήδη είχε χαθεί.

Κι αν η ήττα από την ανώτερη Δανία χωνεύεται, αυτή από τη Σκωτία φαίνεται απίστευτη. Τη Σκωτία που έξι μήνες νωρίτερα, στο ίδιο γήπεδο, η Ελλάδα της είχε ρίξει τρία γκολ κάνοντας επίδειξη δύναμης.

Δύσκολη υπόθεση

Αυτό είναι όμως το ποδόσφαιρο και η άγρια ομορφιά του. Και τώρα, η Εθνική βρίσκεται στην τρίτη θέση του ομίλου, τέσσερις βαθμούς πίσω από Δανία και Σκωτία, με τρεις αγωνιστικές να απομένουν για το φινάλε.

Όχι η πρώτη, αλλά και η δεύτερη θέση μοιάζει πλέον με πολύ δύσκολη υπόθεση. Αν αναλογιστεί μάλιστα κανείς πως απόψε (21.45, Alpha) η Ελλάδα παίζει στην Κοπεγχάγη με τη Δανία και η Σκωτία υποδέχεται τον σάκο του μποξ του ομίλου, τη Λευκορωσία, καταλαβαίνει κανείς πως δεν υπάρχουν περιθώρια.

Μόνο με νίκη μπορεί η Ελλάδα να μείνει ζωντανή ως το φινάλε και να διεκδικήσει τις όποιες πιθανότητές της έστω για τη δεύτερη θέση που οδηγεί στα μπαράζ. Διαφορετικά και ειδικά σε περίπτωση ήττας, τελειώνουν τα πάντα.

Η Εθνική θα μείνει στο -7 από τις δύο πρώτες (με δεδομένο ότι η Σκωτία θα νικήσει τη Λευκορωσία) και θα χάσει και τις μαθηματικές ελπίδες της.

Δεν φτάνει το ταλέντο

«Είναι απλό το πράγμα, αν θέλουμε να κρατήσουμε έστω λίγες ελπίδες, σε αυτά τα τρία παιχνίδια που έμειναν για να κρατήσουμε τις ελπίδες μας ζωντανές πρέπει να τα κερδίσουμε όλα» είπε ο Γιοβάνοβιτς στη συνέντευξη Τύπου μετά το παιχνίδι.

Πόσο εύκολο είναι, αλήθεια, να βρει το κουράγιο και να φύγει με το διπλό από την Κοπεγχάγη η Εθνική; Αν κάτι υπάρχει άφθονο σε αυτή την ομάδα, αυτό είναι το ταλέντο.

Εδώ όμως τώρα πρέπει να μιλήσουν οι προσωπικότητες και να κρατήσουν «όρθια» την Ελλάδα σε αυτή την πολύ δύσκολη στιγμή που μερικές εβδομάδες πριν δεν φανταζόμασταν καν ότι μπορούσε να έρθει. Σε έναν όμιλο μάλιστα που θεωρητικά ήταν ευκαιρία.

Πολύ καλή ομάδα η Δανία, ανώτερη ποιοτικά από εμάς, αλλά ούτε Ισπανία είναι ούτε Γαλλία. Κι από την άλλη, η Σκωτία και η Λευκορωσία. Η μία τουλάχιστον στα μέτρα μας και η άλλη, όπως αποδεικνύεται, απλά για να συμπληρώνει το γκρουπ.

Έρχονται αλλαγές

Κι όμως, έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα στο φινάλε του πρώτου γύρου των προκριματικών, η Ελλάδα δεν έχει υπό έλεγχο ούτε την κατάσταση για τη δεύτερη θέση. Για τη δεύτερη ευκαιρία της επιστροφής σε μία μεγάλη διοργάνωση μετά το μακρινό πια 2014.

«Ούτε οι ίδιοι καταλάβαμε πώς χάσαμε» είπε ο Δημήτρης Κουρμπέλης μετά το ματς, στο οποίο ξεκίνησε βασικός, παρά την απογοητευτική του εμφάνιση κόντρα στη Δανία. Όχι ότι σε εκείνο το παιχνίδι είχε διακριθεί κανείς βέβαια.

Το σίγουρο πάντως είναι ότι ο Γιοβάνοβιτς θα προχωρήσει αυτή τη φορά σε αρκετές αλλαγές, εξάλλου δεν έχει πλέον να χάσει κάτι. Η ζημιά έχει γίνει και πρέπει να τα παίξει όλα για όλα. «Δεν είχε καμία σχέση το σημερινό παιχνίδι με εκείνο με τη Δανία» είπε ο ομοσπονδιακός τεχνικός μετά το ματς.

Και είχε δίκιο, αλλά αυτό ήταν και το πιο σοκαριστικό. Το να χάσεις από μία ανώτερη ομάδα είναι αποδεκτό, έστω και με το βαρύ 0-3. Το να χάσεις ένα παιχνίδι στο οποίο ο Τζολάκης δεν έχει ακουμπήσει ουσιαστικά μπάλα μέχρι να γίνει το 1-1 είναι ακατανόητο.

Αν κάποιοι θέλουν περισσότερο από όλους να γυρίσουν αυτή την κατάσταση, αυτοί αναμφίβολα είναι οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές. Εκείνοι έκαναν τον κόσμο να τους αποθεώνει μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες, εκείνοι είναι αυτοί που μπορούν να διορθώσουν την κατάσταση.

Από τη στιγμή που έχουν κερδίσει στο «Γουέμπλεϊ» την Αγγλία, τίποτα δεν αποκλείεται. Η ελπίδα εξάλλου πεθαίνει τελευταία. Κι έχουμε μία ζαριά ακόμη, μέχρι την επόμενη…