Κλωθογύριζε όλη την εβδομάδα η φράση στο μυαλό μου: «Σε παρακαλώ, μη με σκοτώσεις» – αλλά αυτός τη σκότωσε. Την είχε εκστομίσει στη Θεσσαλονίκη, τη Δευτέρα, 55χρονη Γεωργιανή που «ήταν ένα δυνατό άτομο, δούλευε σκληρά ως οικιακή βοηθός». Στον 48χρονο σύντροφό της και συμπατριώτη της «εθισμένο στο αλκοόλ, έπινε και έβριζε. Φιλόνικος, βίαιος, δούλευε σε οικοδομές». Θα τον χώριζε, έλεγε.

«Μη με σκοτώσεις» – το δικαίωμα στη ζωή είναι το ελάχιστο που δικαιούται καθένας, νομίζουμε· και ξαφνικά, γίνεται το μέγιστο· παρακαλάς, ικετεύεις να το έχεις. Βιώνεις τη μέγιστη ακρότητα, την  ακραία στιγμή της ύπαρξης πριν την ανυπαρξία.

Περιεχόμενο για συνδρομητές

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Έχετε ήδη
συνδρομή;

Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω

Θέλετε να γίνετε συνδρομητής;

Μπορείτε να αποκτήσετε την συνδρομή σας από εδω