Σύνοδος Κορυφής Δράσης για την Τεχνητή Νοημοσύνη (AI Action Summit) πραγματοποιήθηκε στις 10 και 11 Φεβρουαρίου στο Παρίσι με πρωτοβουλία της Γαλλίας και της Ινδίας. Για τον Emmanuel Macron, η Τεχνητή Νοημοσύνη και η τεχνολογία γενικότερα αποτελούν εδώ και καιρό στρατηγικούς τομείς.

Αρχηγοί κρατών από 100 χώρες και εκπρόσωποι της κοινωνίας πολιτών, της ακαδημαϊκής και ερευνητικής κοινότητας και διεθνών οργανισμών, συζήτησαν σχετικά με τη διαμόρφωση κοινών κατευθυντήριων γραμμών για μια βιώσιμη και συμπεριληπτική ανάπτυξή της προς όφελος της ανθρωπότητας. Ωστόσο, η σύνοδος αντιμετώπισε σημαντικές προκλήσεις και ανέδειξε την πολυπλοκότητα της διεθνούς συνεργασίας στον τομέα της Τεχνητής Νοημοσύνης.

Ο αμερικανός Αντιπρόεδρος J.D. Vance δήλωσε ότι οι ΗΠΑ σκοπεύουν να διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία τους στον τομέα της Τεχνητής Νοημοσύνης και δεν θα αποδεχτούν ρυθμίσεις που θα περιορίζουν την καινοτομία.

Οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο αρνήθηκαν να υπογράψουν την τελική διακήρυξη, για «συμπεριληπτική και βιώσιμη» Τεχνητή Νοημοσύνη, εκφράζοντας επιφυλάξεις σχετικά με το περιεχόμενο και τις δεσμεύσεις της.

Τη διακήρυξη, που δίνει έμφαση στην προστασία του περιβάλλοντος, τη διασφάλιση της πνευματικής ιδιοκτησίας και τη διατήρηση της αλήθειας στη ροή της πληροφορίας, υπέγραψαν 58 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των κρατών-μελών της ΕΕ, της Κίνας, της Ινδίας και άλλων χωρών. Ωστόσο, δεν περιλαμβάνει αναφορές στους καταστροφικούς κινδύνους μιας ανεξέλεγκτης ανάπτυξης της Τεχνητής Νοημοσύνης, όπως αυτοί είχαν επισημανθεί στη Διακήρυξη της Συνόδου Κορυφής του Λονδίνου το 2023.

Παρά τις φιλοδοξίες της Γαλλίας να προωθήσει μια ενιαία ευρωπαϊκή στρατηγική για την Τεχνητή Νοημοσύνη, η απουσία συναίνεσης μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων υπονόμευσε την αποτελεσματικότητα της συνόδου. Οι διαφορετικές εθνικές στρατηγικές, οι γεωπολιτικές εντάσεις και οι ανησυχίες για την κυριαρχία και την ασφάλεια καθιστούν δύσκολη την επίτευξη μιας ομοιόμορφης και αποτελεσματικής παγκόσμιας διακυβέρνησης για την Τεχνητή Νοημοσύνη.

Πάντως στις αρχές του 2024, σε έρευνα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ σχετικά με τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα μέσα στην επόμενη διετία, η παραπληροφόρηση (που βεβαίως σχετίζεται πλέον με την ηλεκτρονική πληροφορία) κατείχε την πρώτη θέση στην ιεράρχηση αυτών των κινδύνων.

Μια απειλή για τη δημοκρατία, αλλά και για την κοινωνική συνοχή αφού η εκτεταμένη χρήση της παραπληροφόρησης και των εργαλείων διασποράς της, των πλατφορμών δηλαδή κοινωνικής δικτύωσης, οδηγεί σε ένταση της πόλωσης, αλλά και σε διάβρωση της εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς. Ενισχύει θεωρίες συνωμοσίας, πλήττει την ήδη, προ καιρού, κλονισμένη αξιοπιστία των μέσων ενημέρωσης και επιφέρει μια γενικότερη αμφισβήτηση των πάντων.

Η διάκριση πραγματικού και ψευδούς σχετικοποιείται, ενέχοντας επιπλέον τον κίνδυνο στροφής σε μια αδιαφορία για το αν κάτι είναι ή δεν είναι πραγματικό και στην αποδοχή και επιβεβαίωση μιας «προσωπικής» αλήθειας, στηριγμένης σε ό,τι ο καθένας αντιλαμβάνεται για τον κόσμο γύρω του, έναν κόσμο που έχει μπει στην τροχιά της μετα-αλήθειας.