Αναστάσης Βιστωνίτης

Μια ηρωίδα που λέγεται Ιερουσαλήμ Το χιτλερικό φαινόμενο Επικούρειες γευστικές αναμνήσεις H απώλεια της ιδιωτικής ζωής Στην Αγγλία πριν από την Αναγέννηση Η ζωή μιας μεγαλοφυΐας Τα πορτρέτα της πλατείας Βικτωρίας Η Αριστερά σε ρόλο πρωταγωνιστικό Η λογοτεχνική ωριμότητα του Γεοσούα Το νόημα της ζωής μέσα από τη φιλία Ο πιανίστας και ο φιλόσοφος Το […]

Στο κορυφαίο θεωρητικό του έργο Μίμησις (1946) ο Εριχ Αουερμπαχ έλεγε πως «καθ' όσον ο σοβαρός ρεαλισμός της σύγχρονης εποχής δεν μπορεί να αναπαραστήσει τον άνθρωπο παρά μόνο μέσα στη συνολική πραγματικότητα,

Η άνοδος της Ακροδεξιάς τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη ασφαλώς και δεν συνιστά ακαδημαϊκό (με τη στενή έννοια) ζήτημα.

«Η ανασυγκρότηση της Θεσσαλονίκης αποδείχθηκε ότι ήταν ένα μόνο από τα τεράστια σφάλματά του που όχι μόνον οδήγησαν στον πολιτικό του θάνατο αλλά συνέβαλαν στη διεύρυνση του Εθνικού Σχίσματος - την πόλωση των Ελλήνων σε δύο εχθρικά στρατόπεδα».

Το 1963 κυκλοφόρησε στη δυτική Γερμανία το βιβλίο του ιστορικού Ερνστ Νόλτε «Der Faschismus in seiner Epoche: Action française· Italienischer Faschismus· Nationalsozialismus» (Ο φασισμός στην εποχή του: η Action franÇaise, ο ιταλικός φασισμός, ο εθνικοσοσιαλισμός). Δύο χρόνια αργότερα εκδόθηκε και στα αγγλικά, με τίτλο «Three Faces of Fascism» (Οι τρεις όψεις του φασισμού), προκαλώντας μεγάλη […]

Τα μνημεία είναι τεκμήρια της μνήμης. Με την έννοια αυτή μνημεία της λήθης δεν μπορεί να υπάρχουν.

«Μερικούς μπορείς να τους εξαπατάς για πάντα. Για ένα διάστημα μπορείς να εξαπατήσεις τους πάντες. Αλλά δεν μπορείς να εξαπατάς τους πάντες για πάντα».

Το Ρίτσλαντ Σέντερ είναι μια ασήμαντη κωμόπολη περίπου 5.000 κατοίκων στην Πολιτεία του Γουισκόνσιν στις ΗΠΑ. Αν εξαιρέσει κανείς ότι εδώ γεννήθηκαν ένας από τους κορυφαίους αρχιτέκτονες του 20ού αιώνα, ο Φρανκ Λόιντ Ράιτ, και τρεις γερουσιαστές, το Ρίτσλαντ Σέντερ δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον. Αλλά το 2008 εγκαταστάθηκε στην πόλη κάποια γηραιά κυρία ονόματι Λάνα […]

Το 1982 ο εκδοτικός οίκος Random House στις ΗΠΑ εξέδωσε μια δίγλωσση (αγγλικά και γαλλικά) ανθολογία γαλλικής ποίησης του 20ού αιώνα.

«Τα ίχνη που άφησε ο Ρόμπερτ Βάλζερ στο πέρασμά του από τη ζωή ήταν τόσο θαμπά, σαν να ήταν εντελώς σβησμένα».

Ως πριν από μερικά χρόνια ξέραμε ότι βιογραφία έχουν μόνο οι άνθρωποι.

Θα μπορούσε να είναι το Ελντοράντο της Μεσογείου. Η Λιβύη είναι δέκατη παγκοσμίως σε αποθέματα πετρελαίου και με τεράστιες δυνατότητες να αναπτύξει τον τουρισμό της.

Τον διάσημο στίχο του Μαγιακόβσκι «ο χρόνος είναι κάτι αφάνταστα μακρύ» τον διαψεύδουν με το έργο τους οι ίδιοι οι ποιητές.

«Εργο της πολιτισμικής δικαιοσύνης είναι να αποκαταστήσει τον Τσώσερ» γράφει ο Χάρολντ στο τέταρτο κεφάλαιο - και από τα πλέον ερεθιστικά - του Δυτικού κανόνα του ο Χάρολντ Μπλουμ.

Στον προθάλαμο του γραφείου του Βλαντίμιρ Πούτιν δεσπόζει το πορτρέτο του τσάρου Νικολάου Ι. Εχει αναρτηθεί κατόπιν εντολής του ιδίου του ρώσου προέδρου.

Το 1939 ο ποιητής Μάρκος Ανα, 19 ετών, θα συλλαμβανόταν από το φρανκικό καθεστώς μαζί με χιλιάδες άλλους ισπανούς Δημοκρατικούς,

Τα καλά βιβλία δεν παλιώνουν. Και το χρονικό του Ασημάκη Πανσέληνου Τότε που ζούσαμε είναι από τα ωραιότερα που γράφτηκαν στη γλώσσα μας, ένα τεκμήριο εποχής ασφαλώς αλλά και μια κατάθεση ζωής που υπερβαίνει τα όρια της χρονογραφίας.

Το βιβλίο αυτό πρωτοκυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1926, υπήρξε τεράστια εμπορική επιτυχία και σύμφωνα με τον έλληνα εκδότη «μύησε περισσότερους ανθρώπους στο αντικείμενο της φιλοσοφίας από οποιοδήποτε άλλο βιβλίο».

Στις 3 Ιανουαρίου 1999 πέθανε στο Αμβούργο πλήρης ημερών (93 ετών) ο Αρτουρ Ρούντολφ, επιφανής επιστήμονας που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη δημιουργία των πυραύλων Πέρσινγκ και Κρόνος 5.

«Η λογοτεχνία είναι ειδήσεις που παραμένουν ειδήσεις» έγραφε ο Εζρα Πάουντ στην «Αλφαβήτα της ανάγνωσης», ένα βιβλίο το οποίο, όπως όλα σχεδόν τα πεζά κείμενά του, συνδυάζει εξαίρετες παρατηρήσεις και άλλα τόσα ιδεοληπτικά και κακεντρεχή σχόλια. Ο ορισμός εξηγεί, έστω και εμμέσως, γιατί έχουν τόση σημασία οι μεγάλες επέτειοι στη λογοτεχνία - και γενικότερα.